Tussen orkaan Friederike en snowmageddon klussen we vrolijk verder

Sneeeeeeeuw (sommige mensen zien het woord 'nee' hierin)

Laatst schreef ik al over de Blue Monday, het begin van onze week vakantie. In huis was toen duidelijk te merken dat we al bijna een maand niet meer waren geweest, alle nog aanwezige muizen waren in de val gelopen en sommige waren al duidelijke enige tijd dood, kortom het stonk. Het stonk overigens niet alleen vanwege de dode muizen, ook het vriesvak had het begeven en de de daarin aanwezige bloemkool heb ik nog dagen geroken. Snel de kachel aan zodat we huis konden opwarmen, snel de muizen opruimen, geur kaarsen aan en dweilen.

Snowmageddon

Gelukkig begon het zondags 's nachts te sneeuwen en de volgende morgen werden we weer wakker in het door ons zo gewaardeerde sneeuw-sprookjes-wonderland.  Ik kan alvast vertellen dat het de hele week bleef sneeuwen en dat was fijn voor mijn zwager want hij houdt van sneeuwruimen, ik ben daar onderhand wel klaar mee met winters die beginnen in november en duren tot eind maart. Hoogtepunt was orkaan Friederike die in Nederland al voor behoorlijk wat overlast had  gezorgd en ook er voor zorgde dat wij lekker in een sneeuwstorm zaten. We konden dan ook nauwelijks het dorp uit en toen we het woensdag probeerden, we moesten wel want alle proviand was op, kwamen we niet de heuvel op en onze auto liep vast ondanks winterbanden. Gelukkig kwam de sneeuwschuiver er net aan en toen deze voorbij was konden wij al glibberend naar de supermarkt.

Buurman Heinz vertelde me dat vroeger het dorp totaal geïsoleerd was met zoveel sneeuw en dat iedere inwoners iedere ochtend verplicht moest helpen om een voet/paardenpad met scheppen open te houden naar het dal. Ik krijg steeds meer respect voor hoe mensen toen moesten leven, lang vooruit plannen voor brandhout en voedsel was essentieel. Ook erg belangrijk was je bijdrage aan het dorp, zonder burenhulp ging je het niet redden in winters van vijf maanden.

Kamer 2

Werkweek

Nu we toch amper het huis uit konden, hebben in huis een hoop kunnen doen. Aafke is in de woonkamer begonnen met de mackintosh ornamenten. Dat is toch wel de kroon op het werk en zonde om niet te doen. Sicco heeft verder een mooie dubbele cafélamp boven de eettafel gehangen, wat ook erg goed past bij de verdere inrichting.

In kamer 1&2 wordt het steeds meer een 60's inrichting.  Inmiddels zit er een prachtig behang  op de muren en zijn de kozijnen afgekrabd en geschuurd. Het plafond en de muren zijn nogmaals geverfd en eindelijk dekt het goed genoeg.  De tempierungsleiding onder de plint is dicht gekalkt en geeft heerlijke stralingswarmte.  Wilde ook nog de resterende stopcontacten monteren, maar greep mis, de voorraad was op. Nog een paar daagjes klussen en deze kamers kunnen weer in gebruik genomen worden.

Verwarmen

Twee infraroodpanelen in de keuken

In de keuken hadden we enige tijd terug al een 600Watt infraroodpaneel opgehangen en die zorgde ervoor dat de keuken tijdens onze aanwezigheid niet meer zo stervenskoud was. Je moet weten in de keuken is nog niks gedaan aan de wandverwarming en dat is in de winter wel eens erg koud, vijf graden als je niet de houtkachel aanmaakt. Met één infraroodplaat bleef de keuken stabiel op 12 C, dat vond ik net te weinig. De tweede plaat zorgt er voor dat de keuken nu 15C is, en dan wel 15C stralingswarmte wat op zich al aangenaam is.  Qua stroomkosten valt het mee, ik zie in de metingen dat de platen de helft van de tijd aanstaan, dat is dus 12 uur per dag. 12 * 1.2kw = 14.4 Kwh per dag en met een stroomprijs van 29 cent per kwh komt dat neer op 4 euro per dag. Let wel deze ruimte is nog geheel oorspronkelijk, tochtig, enkel glas, nooit zon, op het noorden, best groot met inhoud van 40m3 en met buitentemperatuur de hele week tussen -5C en 0C is 15C best een prestatie van die infraroodpanelen.

Gezien het brandje laatst heb ik ook de rookmelders weer vernieuwd en gereanimeerd. We hadden er drie en ze waren allemaal uit, dat kan toch niet. Ook staat er hier in NL een brandblusser klaar om in het Gasthaus hopelijk nooit gebruikt te gaan worden.

Tijdens de lange avonden zonder televisie heb ik voor een vriend een paar dorpen verderop een site in elkaar gezet: ALTMÜHLBACHTAL CHALET. Hij heeft een leuk zelf gebouwd chalet voor twee personen in de verhuur op een werkelijke prachtig locatie in een dal, aan een beek en naast een bos. Hij is echt een echte houtkunstenaar en heeft daarmee een hele fijne sfeer geschapen.

Als vervolg op de populaire iep blog kwam Wout Boekeloo met nieuwe versie van  het filmpje, is echt leuk: https://vimeo.com/243643509

Woonkamer Mackintosh in wording

Blue Monday in het Blue Hotel

Meer Mackintosh en nieuwe lamp

Eerste bericht van 2018, vijf jaar Gasthaus inmiddels en jaar zes begint in juli. Had eigenlijk al een politiek stuk geschreven over aardbevingen in Groningen, smerige Duitse  bruinkool en duurzaam bezig zijn, maar publiceer het nog maar even niet, is ook weer zo depri om het jaar mee te starten. Er gebeuren namelijk allerlei positieve dingen en dat terwijl het vandaag "Blue Monday" in het "Blue Hotel" is.

Bosmuizen wellicht?

Allereerst hebben we met muizenvallen en pindakaas eindelijk succes in de oorlog tegen de ongewenste muizen bewoners. Inmiddels hebben we tien muizen gevangen en het muizenhol gevonden in de la van een Ikea bed, ze vonden er een mooie rode deken die nu kapot gevreten is. Zo te zien zijn het bosmuizen, ze lijken er het meest op. Wellicht een beschermde soort maar toch liever niet in mijn huis. Afgelopen nacht nog maar één muis gevangen en de vallen zijn ook niet verder aangevreten, dus het eind van deze plaag komt hopelijk in zicht.

De finale versie

Aafke heeft de laatste kleur van de Mackintosh ornamenten in de eetkamer aangebracht. In totaal zijn er dus zes mallen gebruikt voor zes verschillende kleuren. Heel veel werk maar het resultaat is erg mooi! Inmiddels is ze begonnen in de woonkamer.

Lampen

De lamp boven de eettafel hebben we ook vervangen en de oude lamp uit mijn moeders slaapkamer hangt nu mooi in kamer 2. Het is wel met die LED lampen dat ze een ongelooflijke bak licht geven, heb nog steeds geen goed gevoel hoeveel lumen je nodig hebt voor een beetje sfeerverlichting. Aan wattages heb je niks, want een kapotte 9 Watt LED gaf nog minder licht dan de vervangende 5 Watt LED lamp die ik er in draaide, dus blijkbaar steeds meer licht tegen minder kosten.

Smeulende contactdoos

We hadden nog een klein beginnend brandje in een oud stopcontact met een oude stekker in de keuken. Toen de waterkoker aan ging zag ik opeens rook uit het stopcontact komen. Nadere inspectie leerde dat het een denderend contact was in het oude stopcontact. We hebben gelijk die oude stopcontacten vervangen door moderne goed gekeurde varianten, ook diegene van de boiler die met duck-tape aan elkaar hing.  Verder drie ongebruikte brandmelders in de la gevonden, welke ik morgen ook ga ophangen. Brand, daar houden we niet van.

Verder was het gisteren erg zonnig en opeens spoot er kokende stoom uit de niet werkende zonnecollector ontluchter. Het ding doet het is dus wel af en toe..... altijd positief blijven hè! Wordt dus vervolgd als het buiten wat warmer is en we de boel kunnen open schroeven. Het is nu koud, grauw en het sneeuwt ook nog, echt #bluemonday.

Grauw met een beetje sneeuw, #bluemonday

Rooms 1 and 2 Retro Recyle Retreat

Rooms 1 and 2 Retro Recycle Retreat, renewed, restyled and renovated. Niet dat ik nu een Engelstalige blog ben begonnen, maar deze alliteratie zat al en tijdje in mijn hoofd en wil ik u niet onthouden, het is tevens een mooie introductie over de vorderingen gemaakt in deze kamers.  Het renoveren is begonnen in januari en is al vaker  besproken, we naderen inmiddels de voltooiing, mwah, afwerkingsfase.

Terugblikkend kunnen we nu al stellen dat er tijdens de bouw van de keuken en badkamer er ontzettend veel materiaal is hergebruikt (hoe ecologisch bouwen we) en dat betekent weer dat er aan elk onderdeel weer een recycle verhaal verbonden is.  Immers wij gooien bijna geen bouwmateriaal resten weg en verwerken alles weer op een ander plek. Verder halen we overal restpartijtjes op, vooral mijn vrouw is hier goed in en komen allerlei mensen ons restmaterialen brengen in Nederland en Duitsland.

Recycle keukenblok

Bij binnenkomst in kamer 1 zie je gelijk links een aanrecht plus kraan dat uit het huurappartement van Bert komt en is vrijgekomen bij een renovatie.  Daarboven prachtige gele tegels uit een restpartij met vele gebroken tegels, kennelijk een pallet laten vallen. Boven de tegels zitten kasten gemaakt van een oude bedombouw, opgehaald door Aafke en haar broer bij een nicht in Nijmegen. De vracht was zo zwaar en het regende zo hard dat de aanhanger er bijna met de auto vandoor ging. Het verhaal was te mooi om de kast niet te gebruiken en hij stond al vijf jaar leeg in de weg in de kamer 1, dus eindelijk opgeruimd en hergebruikt.

Verder is het aanrecht is verlengd met een stuk aanrecht plaat uit een ander oud aanrecht, ook dat stukje hout stond al jaren bij ons op zolder in Spierdijk. Ook diverse andere latjes en plankjes en zelfs een stukje gipsplaat  uit Spierdijk zijn gebruikt om het gat in het plafond in kamer 2 te dichten.

Wastafel en WC

Douche

De badkamer bestaat uit nieuwe formaldehyde-vrije öko OSB platen, een ijzeren douchebak van een Duitser aan de andere kant van Sauerland, een hergebruikte kraan, wasbak en siphon uit het Gasthaus. Daarboven een planchet geschonken  door Saskia.  Verder zijn al het gebruikte hout en heel veel schroeven overblijfselen uit eerdere klussen en inmiddels in deze kamers verwerkt, dat ruimt lekker op. De deur van het badkamertje is de oude tussen deur van de dames WC in het trappenhuis en zelfs het retroslot zit er weer in. Alles mede dankzij Bert die wel van dat soort klussen houdt.

Nieuw zijn wel de waterleidingen, stopcontacten, het toilet en de douchedeur. Verder gebruiken we nieuwe stroomkabels want wat er zat is levensgevaarlijke oude troep die zwaar over de datum was. In sommige oude koppelingen vinden we verkoolde en zwart uitgeslagen resten, dat moet op overbelasting duiden en/of onder gedimensioneerde kabels. Ze zullen vroeger wel veel met elektrische kacheltjes hebben zitten kloten in het koude huis, kamer 1 en 2 waren namelijk het appartement van de vorige eigenaar en Gasthaus uitbater: Kurt Grubner en zijn vrouw.

Retro behang

Op de muur rechts bij binnenkomst het originele oude behang, denk uit de jaren 50 van de vorige eeuw. Het was al gedeelte van de muren getrokken maar Mona heeft alles weer netjes bijgewerkt met restjes. In de andere kamer de getamponneerde muren die we misschien kunnen restaureren en de twee deuren nog in de originele 1912 kleuren, die houden we zeker zo.

Qua inrichting zullen we oude lampen en meubels uit de 50'er en 60'er jaren gaan gebruiken. Een deel hiervan zal uit het huis van ouders komen. Maar eerst nog maar even schilderen voordat we aan de inrichting beginnen.  Voor seizoen 2018 kunt u het "Retro & Recycle Retreat" alvast boeken.

Behang losweken in kamer 2

PS. excuus voor de vage foto's, er is iets mis met de camera of mijn bril.

De laatste stukjes eetkamer in moderne 1912 stijl

Mackintosh versierselen

Koningsweekend 2017, hoogst uitzonderlijk waren Aafke en ik een keer met zijn tweeën in Stünzel, dat komt bijna nooit voor en dat was zelfs de uitbater van Pizza Roma in Bad Berleburg opgevallen. Hij maakte een opmerking  in de trant van waar zijn de anderen gebleven?  Heb hem  dan ook maar verzekerd dat de anderen ook snel weer komen, zonder hen redden we dit eko project  niet, echter het is ook zeker wel een keer leuk om gewoon met zijn tweeën hier te zitten. Stil zitten is natuurlijk geen optie en de weersverwachting was koud en slecht, dus binnen klussen.

Lekker bezig

De eet- en woonkamer waren in september al geverfd, daarna zijn in de winter de eerste versierselen, in het Duits Bordure,aangebracht. Verder zijn de ramen en deurposten in de final lakverf gezet  en weten we eindelijk wat we met de plinten doen en de vloer.

Aanvankelijk was het de bedoeling de oude versierselen weer terug te brengen, maar nadat Aafke de versierselen van de Schotse architect Charles Rennie Mackintosh had ontdekt moesten die het worden. Eerlijk is eerlijk die versierselen zijn ook erg mooi en komen ook uit de tijd dat dit gedeelte van het huis voor het laatst is gerestyled 1912. Makkelijker gezegd dan gedaan, want we praten hier over bloemen die hangen aan een balk met dambord patroon, bepaald niet simpel.

Nog niet af, de stengels moeten er nog in, maar best fraai

Om Mackintosh replica versierselen te maken moeten er vier tamponeer-mallen worden gemaakt uit plastic.  Als voorbereiding is er de afgelopen winter door Heleen en Aafke alvast de grijze band rondom de kamer vlak onder het plafond gemaakt. Dit weekend heeft Aafke de verticale baantjes gemaakt. Als volgende stap zijn de dambordjes met twee mallen gemaakt in donker blauw. Daarna is de roze bloem geplaatst. Hierna moet dan nog de steel komen maar hier liepen we uit de tijd, dat wordt dan een volgende keer. En hoewel het nog niet helemaal af is, mag het resultaat er nu al zijn, de hoeveelheid werk is echter enorm, dagen werk en nog niet af en we moeten nog een kamer.

Verder  kwamen we op het idee om de plinten helemaal kaal te branden in plaats van te verven. Wat over blijft zijn roodachtige plinten die weer goed passen bij de blauwe muren van het Blue Hotel. De vloer zelf wordt in de lijnolie gezet en zal dus donker worden wat vast ook een mooi effect zal zijn. Nog niet helemaal af, maar wel weer een stuk verder gekomen nu en trots op het resultaat.

Kapotte slakkenhuis

De oorspronkelijk weersverwachting was slecht en koud, achteraf bezien was het echter prachtig weer, zon, bijna windstil en vrolijk fluitende vogels, eigenlijk tuin weer in plaats van binnen weer. In de categorie welkom nieuws, we hebben een bevriende lijster die slakken vangt in de kruidenspiraal en een waar bloedbad heeft achtergelaten onder de slakken, bedankt lijster, van mij krijgt u een lintje!

Op de terugweg eens in het Duitse Soest kijken, er is een Deutsch-Holländische Stoff- & Tuchmärkte en daar is mijn vrouw verslaafd aan.

Dam bordjes links nog niet af, rechts wel. Volgende keer de stengels in groen.

Dit moet hem dan worden.

De mallen

IJskoud en begonnen met kamer 1 en 2

Sneeuw januari 2017

Eind januari alweer, de tijd vliegt in 2017. Ik ben enige tijd terug tegen de lamp eh deur gelopen en dat heeft me een lichte hersenschudding opgeleverd. Gevolg is constante lichte hoofdpijn en concentratieproblemen, blog schrijven valt me zwaar en klussen is onmogelijk. Desondanks is er ook deze maand nog wel een en ander gebeurd in het Gasthaus dat nog nog niet was gemeld.

Allereerst hebben in de eerste week van januari een begin gemaakt met de verwarming in kamer 1 en 2, de twee grote kamers  boven de woonkamer. Plan is om deze kamers om te bouwen tot zelfstandig appartement met eigen douche, toilet en keuken. De sleuvenmachine werd weer fijn ingezet, en alle sleuven voor verwarming en elektriciteit  zitten er in, gevolg is wel weer een stofbende door het hele huis. Ben er onderhand al aardig handig in geworden en het werk gaat redelijk vlot inmiddels.

Panorama kamer 1

De eerste verwarmingsbuizen zitten er ook al  aan in en zijn aangesloten op de standleidingen. Dat betekent dat deze kamers dus iets worden verwarmd. Nog niet  optimaal, want de buizen hangen los en zijn nog niet verstuct.  Na ons verblijf trad de winter echt in met veel sneeuw en een aantal keren zeer koud tussen de -15 en -19. Gelukkig is de boel niet bevroren dankzij de warmte uit de biomeiler, maar op de zeer koude dagen heb ik nog wel electrisch moeten bijverwarmen, -19 is voor deze biomeiler en de manier waarop hij is aangesloten een brug te ver.  Inmiddels liggen de temperaturen weer rond het nulpunt, maar de winter in Stünzel kan  gemakkelijk nog terugkomen tot eind maart.

Vogels en andere dieren eten de wurmen uit de composthoop. 

Vrijdag zijn we na drie week weer even in Stunzel geweest, het pak sneeuw was alleen maar dikker geworden en het was een hele klus de oprijlaan uit te graven.  Rondom het huis diverse sporen van leven. Volgens de buurman in ieder geval een vos die regelmatig door de tuin loopt. Verder woont er een marter boven de nieuwe badkamer die blijkbaar via de buitenkant langs de losse leien naar binnen glipt. Eenmaal binnen sloopt hij de hennep- en vlasisolatie en gooit deze naar buiten. Het is natuurlijk een fijne plek voor de marter, natuurlijke materialen en warm. Heel leuk dat ecologisch verbouwen, de dieren zijn er dol op. Klus voor de zomer, de marter ingangen dichtmaken en de isolatie herstellen.

Spoorzoekers

Vrijdagavond hebben we de eerste gordijnen in de woonkamer opgehangen, hopelijk gaan die ook flink bijdragen aan het behaaglijk houden van de kamer in koude tijden. De gordijnen zijn van dik velours en geleverd door de Hema, wel jammer dat ze er maanden over gedaan hebben om ze te maken anders hadden ze voor de winter al kunnen hangen. Zaterdags nog even heerlijk gewandeld in de zon en weer teruggegaan naar het warme Nederland.

Isolatieresten, de marter
was weer bezig

Zwagers en vrienden houden huis en kamer 7 is af.

Houthakken en tuinieren

Zelfs als we er niet zijn gebeuren er dingen in het Gasthaus Stünzel. Afgelopen week zijn mijn zwagers en hun vrienden hier even bezig geweest. En dat merk je, er ligt weer een enorme muur gekloofd hout, timmerhout is naar binnen gebracht, het gras is gemaaid, terras schoon gemaakt en er zijn maatregelen tegen de zwijnen genomen.  

Vandaag kamer 7 eindelijk af gemaakt, moest nog een antieke lamp ophangen en de vloer nog een keer verven. Weekje laten drogen en dan kan er ingericht worden. Het heeft al met al 4 jaar geduurd voor dat het af was, maar dan heb je ook wat, de kamer voelt en ruikt goed met al die natuurlijke materialen zoals leem en ecologische verf. 

Tijdens al die uurtjes arbeid stond meestal de Duitse radio aan, en daardoor ben ik gehersenspoeld en onderbewust fan geworden van Helene Fischer. Ja een Guilty Pleasure zeg maar, stiekem genieten in mijn hide-out. Mijn familie weet dat en laat als dank voor een weekje Gasthaus een CD achter ! Ik ben gewoon stiekem blij, bedankt Karin en Anne Bouke, eh Willem en Hilda.

PS. blog is inmiddels meer dan 100.000 maal bekeken (al dan niet door robots), vind het toch een mooie mijlpaal.  

Hieronder een foto van kamer 7, de gebruikte materialen zijn: leem, hennep isolatie, kalk, verwarming met tempierung systeem, nieuwe stroomkabels en eco verf. Dank aan alle mensen die hebben meegeholpen, dat zijn denk ik alle mensen die wel eens in ons Gasthaus hebben verbleven.

Kamer 7 anno 2016

Hoe kamer 7 er uit zag in 2012

FF een weekje niks doen

Levensgenieters 

Vakantie, dus niks doen,  lekker relaxen, de zinnen verzetten, hoe doet men zoiets? Zeven dagen de tijd, en die hebben we als volgt ingevuld. 

Het werk in kamer 7 lag al tijden stil omdat het maar niet lukt een professionele leem stukadoor naar Stünzel te krijgen. Dit keer zelf de stoute schoenen aangedaan en met wat instructies van de buurman de klus afgemaakt. Moet zeggen dat het me alles meevalt, en uiteindelijk is het me gelukt om de muur redelijk strak te krijgen. Het kan vast allemaal nog veel beter, maar voor een eerste stukadoor project vind ik het niet slecht. Nadat de leem er op zat de plinten vast gemaakt, en geverfd. Daarna een paar uur vloeren boenen met een borstel op de knieën, ouderwets, maar effectief.  Aafke kwam er achteraan met de dweil, en het knapte gelijk behoorlijk op, maar geverfd moet het wel.

Via een kennis van Heinz de buurman, hebben we de juiste kleur ossenbloed rood vloerverf laten maken op waterbasis.  De man is zijn hele leven schilder geweest en had nog leuke oude boeken met schilder technieken uit 1922. Hij heeft ons o.a. precies voor gedaan hoe je een mal maakt om de oude versierselen (in het Duits Bordüre) weer terug te brengen. Speciaal hiervoor had hij nog een rol folie staan met de juiste hardheid om mallen te maken.  Aangezien hij niet wist wat het kostte, heeft hij de hele rol maar zo meegegeven, ja zo gaat dat soms op het Wittgensteiner platteland, vertrouwen en gunnen dat zijn de kernwoorden hier.

De vloerverf staat inmiddels klaar om kamer 7 af te lakken en ook de gordijnen hangen inmiddels. Het duurt niet lang meer of deze kamer kan ook in de verhuur als 2 sterren kamer, ruim, maar zonder stromend water.

Kamer 7, alleen de vloer moet nog

Dan hadden we nog de daklijsten die aan achterhuis bevestigd dienden te worden. Het was even mooi weer, dus leek het me een goed moment om dit te doen. De buurman moest toch naar de stad en kwam even later met zinken lijsten terug. Hoewel dit precies dezelfde lijsten zijn die er op zaten kan dit nooit helemaal waterdicht zijn, omdat het water dat via de pan schuin weg loopt alsnog op het hout kan komen. Best wel balen, want zo gaat tzt. het overstek weer weg rotten. Probleem is ook dat de pannen vlak zijn, normaal zijn pannen krom en loopt het water naar het midden. De enige makkelijk oplossing zonder andere pannen in onder het afdekzink zelf een opstaande rand te maken met kalk. Kost allemaal weer extra tijd, maar lijkt me wel noodzakelijk.  

De gasten Ingrid en Karin hebben samen met Aafke weer hele stukken huis ontdaan van behang, en vet zodat deze nu ook kunnen worden gestut en geverfd. Verder zijn de ramen gelapt, en daardoor schrik je opeens hoe goed je er nu door kan kijken. Jessica de tuin weer eens onder handen genomen, was ook nodig zeker nu de berenklauw oprukt en niet te vergeten het everzwijn dat wederom ons met een bezoek heeft vereerd.  We moeten echt een dicht en hoog hek gaan neer zetten. Eigenlijk was het de bedoeling een houtwal (Duits: Benjeshecke) te maken, maar dat gaat te lang duren vrees ik.

Inspirerende leem projecten

Ter ontspanning zijn we een dagje  met de buren wezen toeren langs drie bekenden van hun die ook in leemhuizen wonen, en ook met mega grote klussen bezig zijn.  De regio waar we heen gingen was rond Schwalmstadt, op ongeveer een dik uur rijden vanaf Stünzel. Het is duidelijk een rijk gebied wat je terug ziet in de enorme boerderijen  vol rijke versieringen. Dan denk je dat wij een groot project hebben, het kan altijd nog groter, met nog meer schuren en gebouwen, nog grotere balken die worden vervangen, nog grotere leemwanden die moeten worden gestuct. Maar er is een ding wat ons duidelijk bindt, de liefde om mooie oude panden met oude materialen weer in volle glorie te laten schitteren. Bij alle drie de projecten raakten we hier niet over uitgepraat met de bewoners. Het Stünzel project brengt ons steeds maar weer leuke nieuwe mensen, prachtige projecten en veel inspiratie.

Verder kan ik nog melden dat we de hele week heerlijk hebben gegeten, salades, bbq, soep, en allerlei andere heerlijke culinaire creaties. De buren schoven af en toe ook aan, en ook de Italiaan in Bad Laasphe (da Michele) werd met een bezoek vereert. Volgens de Italië kenners is dit nog steeds de beste italiaan in de regio.

Zondags weer terug naar NL en dan blijkt het eindelijk mooi weer in Stünzel. Wat doe je ? Je gaat de buren helpen met hooien, heerlijk in het zonnetje handmatig het hooi keren en verspreiden langs de kanten waar de machines niet bij kunnen.  Daarna hebben de buren in hun leemoven zelf de heerlijkste Kuchen gebakken, welke we lekker opeten met veel slagroom uiteraard. Heerlijk! Daarna voldaan naar NL, wat zijn we lekker uitgerust en bijgekomen, heerlijk zo'n week niks doen.

Ook leuk, bezoek gehad van vaste blog lezers Lea & Patrick ze hebben zelf een huisje in Assinghausen op 45 km en hebben ook een leuke blog:  "Ons Droomhuis".

Dakrand

Afwerken kost veel tijd

Stug werken we door, en steeds komen we dichter bij de voltooiing van kamer 9, kamer 7 en de nieuwe badkamer.  Soms zit het mee, en soms zit het tegen, dit keer vooral het laatste.

Kamer 9

In kamer 9 zijn we inmiddels bij plinten aanbeland, deze kunnen echter niet zomaar worden geplaatst want rondom loopt er een tempierungsleiding. Daarom moet er een stukje uit de plint worden gefreesd zodat deze leiding uit het zicht verdwijnt, de zaagtafel blijkt wederom een goede investering. Zoveel mogelijk gebruiken  we de originele plinten, en op zolder vond ik nog acht meter ongebruikte reserve plintplanken die er al 100 jaar lagen, en nu dus mooi van pas komen her en der. 

Om de stijgleidingen van de verwarming moet nog een koof worden gemaakt, en de plinten moeten nog op de muur worden geschroefd. De muur is inmiddels lichtblauw, het raam groen en enige wat nu nog afgeverfd moet worden zijn de plinten, de deurpost en de vloer. De spiegel boven de wastafel hangt inmiddels ook al weer. Al deze kleine klusjes vergen relatief veel tijd,  dus het duurt nog wel enige klusdagen voor de kamer echt af is. 

Badkamer, let op het lampje

In 1988 kochten we op de Eelder rommelmarkt een lampen-bol met  groene ruitenfiguren. De lamp heeft jaren bij ons in een zolderkast gehangen maar komt nu weer helemaal tot zijn recht in de nieuwe badkamer.  

Ook hebben we een wastafel opgehangen met daaronder een oude kast. Het hele werkstuk is apart in elkaar gezet met de tapkraan, en flexibele afvoer en daarna ter plekke opgehangen. Met veel passen en meten alles aangesloten op de afvoer en waterleiding, kwam er geen water uit de kraan. Bleek dat de hendel van afsluitkraan in de kelder wel draaide, maar niet de kraan zelf opende, dus het leek alleen alsof deze open stond. Toen het water uiteindelijk stroomde, bleek de afvoer lek, de splinter nieuwe sifon blijkt duurkoop met zijn lekke nep rubber ringen. Kitten hielp ook niet, want de kit blijkt over datum en plakt niet. Volgende keer dus maar een degelijkere sifon mee nemen uit de bouwmarkt.  

Barst

Alsof het allemaal al niet genoeg tegenzat, zijn er ook twee tegels gebarsten boven de wasbak. Ik hoop maar dat het daarbij blijft, maar dat zullen we pas over enige tijd weten, want voorlopig even geen Gasthaus in verband met vakantie naar Engeland. Volgende keer zullen we zien of er nog meer tegels zijn gebarsten en of we de tegelzetter weer moeten bellen om de schade te herstellen.

De badkamer zelf is goed bruikbaar nu, en behoeft alleen nog een spiegel(kast) en een stopcontact, en een nieuw sifon, want water dat uit de kast loopt op je voeten is niet echt prettig.

Badkamermeubel in aanbouw

Na 14 maanden eindelijk douchen

Nog steeds erg blij met de tegels.

Twee dagen hard gewerkt om uit te zoeken waarom onze (Siebel Eltron) doorloopgeiser het slechts heel even heeft gedaan en daarna niet meer. Heb je een jaar aan een prachtige badkamer gewerkt kun je niet douchen, dat is frustrerend, en daarom moest het worden opgelost want ik kan niet tegen dat soort situaties.

Er zijn talloze redenen waarom een doorloopgeiser niet werkt, het gekke was echter dat de ingebouwde diagnostische ledjes keurig vermelden dat het apparaat wel werkt en bij open kraan wam water aan het leveren is, eh niet dus. In de handleiding vind ik dat in dat geval, er ofwel een fase krachtstroom ontbreekt, of dat de warmte-elementen kapot zijn. Alles nagemeten en er is fase (3x 400 Volt) en de elementen zijn ook elektrisch ok.  

Bij het nogmaals nauwkeurig lezen van de handleiding blijken er allerlei dingen waarmee je rekening moet houden. Bijvoorbeeld ontluchten voor gebruik: "ontluchten zonder stroom, dus stoppen er uit draaien, water laten lopen, stoppen er weer in", helpt echter niks, ook niet na drie pogingen.  Vervolgens is er een heel klein onopvallend reset knopje in het systeem, het is onduidelijk of deze wat doet, want je kan niet voelen of zien, of de knop in of uitgedrukt is. Tig keer geprobeerd te resetten, ook in combi met stoppen er in en er uit, maar ook dit helpt niks. Wel goed voor je conditie want elke keer drie trappen op en af, stop er uit, stop er in, reset, kraan open, kraan dicht, enz... Kilo's afgevallen inmiddels.

Ingesneeuwd, gelukkig stond er nog wat blik

Dan hebben dit soort apparaten altijd (verborgen) jumpertjes, daar kun je ook nog mee spelen, maar ook dit helpt niks helaas, ook niet in combi met al het bovenstaande. Inmiddels is het vrijdagmiddag en zwaar gaan sneeuwen, we kunnen niet meer weg om boodschappen te doen, gelukkig is Unox er om ons te helpen, en onder het genot van heerlijke tomatensoep met ballen bedenken we wat we verder kunnen doen. Om 23:30 na een speurtocht op het Duitse internet leren we  dat je geen thermostaatkraan kan gebruiken in combinatie met een dergelijk "Durchlaufhitzer", en die hebben we wel. In kelder ligt toevallig nog een oude ouderwetse mengkraan en we besluiten die er direct op te zetten. We schroeven hem eerst open en reinigen het ding, om 01:00 zit het ding er op, helaas nog steeds geen warm water. We nemen een biertje en gaan er nog maar een nachtje over slapen. 

De volgende dag eerst de badkamerramen en deurkozijn in de grondverf gezet, om daarna maar eens in de Baumarkt advies te gaan vragen. We krijgen steeds meer het idee dat in Stünzel op 600 meter hoogte de druk eenvoudig te laag is. Volgens de handleiding moet er 2,5 liter per minuut minimaal aan de inlaat anders gaat de geiser niet aan. Nameten met een emmer en een timer, leert dat we zeker 5 liter per minuut hebben,  te lage druk kan het haast niet zijn.

Nieuwe geiser, oude geiser verwijderen, de kapotte drukbegrenzer, kraan schoonmaken

In de bouwmarkt leren we van een zeer behulpzame en vakkundige medewerker dat er in Duitse huizen een druk begrenzer achter de watermeter zit. Ik herinner me opeens dat we ook een dergelijk ding hebben en dat deze er niet goed uit ziet, wellicht ligt er daar dan toch een waterdruk-probleem. In overleg met de bouwmarkt medewerker mogen we een nieuwe geiser mee nemen en die mogen we ruilen als het de drukbegrenzer is die het probleem veroorzaakt. Eenmaal thuis blijkt de drukbegrenzer inderdaad kapot, maar daardoor hebben we maximale druk, dat is toch wat we willen, geen begrenzing nodig in Stünzel

Wat ik niet wilde, moet toch: oude geiser er af, een beetje hakken en breken en nieuwe geiser er op..... ontluchten en zowaar, warm water!!!! Snel alles opruimen en daarna heerlijk gedoucht, mocht ook wel na bijna 14 maanden.

PS.  ik  merk nu pas dat een Durchlaufhitzer in het Nederlands een doorstroomverwarmer heet, dus niet mijn zelfverzonnen Germanisme: doorloopgeiser, kijk zo ontstaat taal in al zijn varianten.

Goedkoop is duurkoop
 

Verder koop ik dit soort dingen niet meer tweedehands, want zoals Bert zegt goedkoop is duurkoop:  Tsja.. dat is een risico met die 2e hands spullen van een veiling site. Je weet nooit hoe oud het is en of het nog wel werkt, of hoe lang nog... En ook een hoop installatie aanpassingswerk geweest omdat er geen originele aansluit fittingen meer bij waren. En na eindelijk een waterdichte aansluiting bereikt te hebben, doet ie het niet eens.... Dan een heleboel vage mogelijke problemen en oplossingen lopen bedenken en uitvoeren en overal nog 's navragen, om dan toch maar een nieuwe aan schaffen. Die hing aangesloten en wel in slechts een halve dag en werkte direct. Dus 3 maanden vertraging en achteraf voor niets. 

 
Volgende keer maar geen 2e hands apparaten meer kopen, die slechts zo een 5 tot 7 jaar meegaan.
Soms zit het mee.. en soms zit het tegen, maar achteraf was dit dus niet zo slim en goedkoop..

Mannenweekend eindigt niet met kater

Kloven

Wandelen, fun-shoppen, stoken, klussen en ouwehoeren dat waren de ingrediënten van het afgelopen mannenweekend, er is een hoop bereikt en ook nog zonder met hoofdpijn wakker te worden.  Door onze ongeëvenaarde multi-tasking kwaliteiten lukte het ons met gemak meerdere ballen in de lucht te houden en en passant een heleboel klussen af te maken.

De kloofmachine is herontworpen en is nu in staat het harde  beukenhout te doorklieven zonder dat er veel menskracht voor nodig is, de zwaartekracht doet bijna al het werk.  Het is nu een veelbelovend werkend prototype en met wat extra veiligheidsvoorzieningen kunnen we hier wel eens serieus een enorme stapel hout mee kloven. (zie flash  filmpje hieronder of check direct op Youtube)

In kamer 7 zijn de muren glad gestuct zodat ze geverfd kunnen worden. Het is echter nog niet helemaal klaar omdat de restanten van de wasbak er nog zaten en daarvoor eerst wat grote gaten moesten worden gedicht, dat stukje moet nog worden afgemaakt.  Verder nog een fijne leemlaag aanbrengen op het schuine gedeelte en dan kan ook deze kamer worden geverfd.

Stucadoors in actie

Alle losse raam en deurlijstjes zijn weer bevestigd in diverse kamers en gangen, het houtwerk in de douche is verder afgekrabt, verwarmingsbuizen in de gangen zijn verder in de leem gezet, en nog vele andere klusjes zijn gedaan. Je blijft bezig met zo'n huis vooral in de winter, sneeuw scheppen, stoken, hakken en vooral ook genieten van de sfeer en het uitzicht.  Vrijdags wat het zulk mooi weer, strak blauw, sneeuw, zon, windstil dat het een perfect moment was voor een hele lange boswandeling, wat we dan ook hebben gedaan. Behalve een mountainbiker kwamen we alleen een vos, wat herten en een verdwaalde nederlandse BMW op zomerbanden tegen in het drassige en natte bos. Hij schijnt er zonder trekker weer uitgekomen te zijn, een wonder op zich.

winter

In plaats van zelf koken zijn we vrijdags Oostenrijks wezen eten in Bad Laasphe in Restaurant Zur Sonne, dat eerst door Nederlanders werd uitgebaat, maar over is genomen door een Oostenrijker. Prima eten en heleboel Schnapps ter afsluiting. De volgende dag eten bij restaurant Zum Weissen Ross in Bad Berleburg, een tent die al een tijdje op ons lijstje stond. Eenmaal binnen kwam de eigenaar me wel erg bekend voor, en ook de kaart was geheel niet Duits zoals  de naam deed vermoeden, maar Italiaans. Uiteindelijk bleek dat het door ons vaak bezochte restaurant Alter Bahnhof naar deze lokatie was verhuisd vanwege de veel lagere huur. De pizza's waren ook goedkoper.... maar volgens mij hadden ze ze beter lekkerder kunnen maken.

De Aldi en Dursty werden ook nog even leeg gekocht, boortjes, een houtvochtigheidsmeter, een deur mat, chips, bier, een elektrische zaag het was allemaal in de aanbieding en konden we echt niet laten liggen. Ik begrijp dat er ook diverse dames mee hadden gewild, en al helemaal als we ook nog gaan fun shoppen, jullie kunnen gewoon volgende keer weer een verzoek indienen.

Ondanks de Oostenrijkse Schnapps, de kratten bier geen enkele kater opgelopen, ben erg blij met het puike werk dat is geleverd. Ik ga nu wel in de fout.... want de mannenweekend slogan blijft whatever happened in Stünzel stays in Stünzel, u hebt deze blog dan ook nooit gelezen.

Sla geen spijkers in de muurverwarmingsbuizen!

Het lek

Ja er gaat ook wel eens wat mis bij ons. Niet altijd loopt het allemaal voorspoedig, dingen duren ook lang of heel lang, andere dingen vallen tegen, sommige dingen gaan stuk, en weer andere dingen hebben het nooit gedaan. Dan houdt de kettingzaag er ook nog mee op, en blijkt de nylondraad in de bosmaaier niet meer los te krijgen. Ook koop ik wel eens het verkeerde ding, of er blijkt achteraf dat ik iets helemaal niet had hoeven kopen, of nog erger dat ik iets gekocht heb wat ik gewoon al had maar alweer vergeten was. Diverse lekkages waren er waarbij het water uit het plafond kwam, de hele keuken blank stond, of de heren wc. Dit weekend kwam het water uit de muur. Om nog maar te zwijgen over de rekening dit weekend van 600 Euro met extra stroomkosten die niet waren voorzien, pfffff maar snel aan de zonnepanelen. 

geverfde ramen grondverf)

In de woonkamer zijn we nu aan de afwerkingsfase begonnen, want de stroom zit er in (met dank aan Kees), en ook de verwarming is af (op de plintbuis na). De kozijnen zijn gelukkig afgebrand en geschuurd, en tijdens deze klus zijn in het oude en nogal dunne glas her en der  kleine barstjes ontstaan. Twee van de barsten zijn echter doorgescheurd en eigenlijk zouden deze ruiten dus moeten worden vervangen. Heb echter nog even geen zin in, want dan moet ook de buitenkant weer worden geverfd en daar ben ik mentaal even nog niet aan toe, voor zover je mentaal aan zoiets toe kan zijn natuurlijk.

Verploeg in actie

Afgelopen weekend zijn we begonnen met het verven van de kozijnen met rotzooi vrije bio-verf van het merk Copperant, mooi spul dat werd getipt door Ernst de  Nobel de ecoschilder dank hier voor. Deze verf is vrij duur maar dat win je terug omdat het goed dekt en je er uiteindelijk minder van nodig hebt, en dus ook minder werk hebt.  Mijn vrouw, dochters en vriendinnen zijn de hele dag bezig geweest om deze klus te klaren, puik werk hoor! 

Vader en zoon repareren een lek

Als laatste konden de kozijnlijsten weer terug geplaatst worden en hierbij sloeg ik de spijker op de kop, maar net op de verkeerde plek. Waarop Rixt zegt "pap er spuit water uit de muur, warm water". Ai... precies in de temperierungsleiding, dat is op zijn zachts gezegd vrij dom! Van boosheid gooide ik mijn hamer uit het raam, we hebben nog een hele tijd moeten zoeken tussen de planten om hem terug te vinden. Gelukkig kunnen we ieder verwarmingscircuit apart afsluiten, dus we zitten gelukkig niet in de kou. 

Repareren was helaas alleen maar mogelijk door een heel stuk buis weer uit de leem te kappen, een stukje buis te vervangen met twee sokjes en vervolgens het geheel weer in de muur plaatsen en weer dicht te stucen. Jammer, maar gelukkig zitten we nog in de opbouwfase en is de schade nog vrij klein. Volgende keer iets beter opletten, dit wil ik niet nog eens meemaken.

 

Toch blij met verfwerk, het wordt vanzelf een paleisje! We waren in het kader van de open monumenten ook nog even in een erg  oud en vervallen vakwerk leemhuis is Bad Laasphe, erg mooi maar heel veel werk, vergeleken daarmee zijn wij al bijna klaar.

De schoorsteenveger valt niet te negeren en andere belevenissen

Er stonden nog  een paar verbeterpunten open in opdracht van de schoorsteenveger. In het voorjaar had hij daarvoor een alleszins redelijke deadline gezet op 31 mei, echter ik was het totaal vergeten. De op 24 juni gedateerde officiële waarschuwingsbrief viel bij  mij een week later op de mat.  "Binnen twee weken de problemen oplossen, of anders geeft hij het dossier over aan hoger instanties", wie dat is of zijn weet ik niet, maar ik vermoed de brandweer.  Daar heb ik  geen zin in, dus spoeden we ons tijdens een bloedheet weekend naar het Gasthaus om eens lekker te klussen.

Ik ben samen met Bert, en hij houdt zich voornamelijk met de nieuwe douche bezig, ik zelf trek me terug in een heerlijke koude kelder. Terwijl buiten de mussen van het dak vallen, dacht ik er even over om een trui aan te doen, niet nodig gewoon aan de slag!

Nieuw luikje, nieuwe buis, de haard naar rechts

Eerste klus het dicht metselen van schoorsteengat van de oude olieketel. Makkelijker gezegd dan gedaan, want het gat is zo'n veertig cm diep, het loopt namelijk eerst door een dikke muur, en gaat dan pas de schoorsteen in. Het moet dus dicht op het diepste punt. Een moeilijk bereikbare plek voor gereedschap, en uiteindelijk sta ik met mijn handen de vuurvaste cement er in te drukken. Lekker goor spul dat ook na dagen nog steeds onder mijn nagels zit. De binnenkant van het gat is bereikbaar via een ander gat in de schoorsteen in de andere ruimte. Het dichtsmeren hier gaat alleen op de tast. Uiteindelijk is het gelukt, en zie ik er uit als een schoorsteenveger, onder de roet.

De tweede klus, is het dichtsmeren van het zojuist nog gebruikte gat. Dit alles is nodig om het aan trekken van valse lucht te voorkomen, een terecht punt natuurlijk. Dit gaat gelukkig makkelijker en al snel kan ik door naar de derde klus, het plaatsen van een nieuw luikje in de andere schoorsteen. Ook dat gaat makkelijker dan aanvankelijk gedacht.

Schroeiplekken links in het hout

De vierde klus is ingewikkelder maar erg noodzakelijk, het verplaatsen van de rookafvoerbuis van de Siegherd die in de muur een vakwerk balk raakt. De buis moet 20cm naar rechts en bij het openhakken, zien we direct dat de balk behoorlijk verschroeid is in de loop der jaren. Met behulp, van een aantal bochten, maken we een verzetje, en kan de kachel weer worden aangesloten. Deze moet wel eerst ook 20 cm naar rechts, en daardoor past de stellingkast net niet. Dan nog maar even een stuk van het aanrecht afgezaagd, het tenslotte nog steeds een "tijdelijke" keuken. Het geheel ziet er in ieder geval weer tip top uit.

BLB Live

BLB Liv

Van al dat werken krijg je honger en we besluiten een echte Duitse "Donner Teller" te gaan halen in Bad Berleburg.  In de stad blijkt het jaarlijkse "Bad Berleburg Live" evenement net gaande te zijn, en na ons eten sluiten we gezellig aan op deze mooie  zomeravond.  De band heet "Zum Horst" en blijkt behoorlijk goed, heerlijke rock gitaren die zelf Abba's Mama Mia goed doen klinken, vooral de naadloze overgang naar Deep Purple's Smoke on the Water deed het hem! Oh en niet vergeten de Radar Love uitvoering van "der Hollandische Musikkapelle" Golden Earing, al met al een goede band in hun genre, 8 punten!

De band kunnen we overigens nog meerder keren zien de komende tijd, want niet alleen Bad Berleburg heeft een acht  weken durend live gebeuren (iedere donderdag op het marktplein, aanvang 20:00, en iedereen is er dan ook), ook in het naburige Bad Laasphe bestaat dit fenomeen op zes vrijdagen in maanden juli en augustus.  Op de terugweg zagen we dat ook andere gemeentes dit organiseren, blijkbaar een Wittgensteins / Sauerlands of Duits fenomeen dus.

Er is ondanks de hitte (33C), met zweet dat met liters van ons hoofd liep, ook in de badkamer flinke vooruitgang geboekt. Leidingen zijn in muur verwerkt, getest en afgestuct, verder zijn de muren uitgevlakt en alle gaten dicht gemaakt, en ook de afvoer van de wastafel is aangelegd. Nu eerst laten drogen, en dan een laatste stuclaag voor de tegelzetter. Er moet nu wel snel ook een besluit komen over de deur naar de douche ruimte, want voor die tijd kan de tegelzetter niet aan de slag.

Het plafond de eetkamer is voor de tweede keer geverfd en het zou mooi zijn als ook hier de soort verf en  kleuren voor de muren en kozijnen definitief worden gekozen, zodat deze ook gedaan kunnen worden. En plafond verven gaat gelukkig erg snel, en in een lege ruimte is het makkelijk werken. De andere nog openstaande klussen in de eetkamer zijn het afkrabben van de drie kozijnen  en deze dan weer te verven, wie helpt? En wat doen we met de deur?

Het zonnepaneel geleverd!

Ik had het nooit meer verwacht  maar op mijn verjaardag kreeg  ik een  foto van buurman Heinz dat het (warm water) zonnepaneel dat ik in 2013 gewonnen had geleverd is na 24 maanden! Ik had er al lang niet meer  op gerekend en was hele ding al min of meer vergeten.  Ik had dan wel deze prijs gewonnen, maar om deze te krijgen werd ik min of meer verplicht voor duizenden euro's diensten en andere goederen af te nemen.  Daar had ik niet zo'n zin in en  een briefwisseling volgde, waarin allerlei alternatieven door mij werden voorgesteld, waar meestal  niet op werd gereageerd. Na een   jaar gaf ik het op,  maar buurman Heinz en de beursorganisatie niet, zij vonden het onterecht. Uiteindelijk heeft  beursorganisatie gezegd tegen de firma in kwestie dat ze prijs moesten uitkeren, anders mocht de firma  niet meer op de beurs staan, dat hielp blijkbaar. Iedereen langs deze weg bedankt!

Eindelijk klaprozen!

Eindelijk zijn er dan na drie jaar zaadtransplantatie van Spierdijk naar Stunzel vier klaprozen (Mohnblumen) opgekomen. En wel precies in het kalkrijke stuk grond onder de hooischuur, daar hebben we vorig heel wat kalk gemorst, en dat is blijkbaar precies waar de zaden op lagen te wachten.

En zo moet het worden.