De laatste stukjes eetkamer in moderne 1912 stijl

Mackintosh versierselen

Koningsweekend 2017, hoogst uitzonderlijk waren Aafke en ik een keer met zijn tweeën in Stünzel, dat komt bijna nooit voor en dat was zelfs de uitbater van Pizza Roma in Bad Berleburg opgevallen. Hij maakte een opmerking  in de trant van waar zijn de anderen gebleven?  Heb hem  dan ook maar verzekerd dat de anderen ook snel weer komen, zonder hen redden we dit eko project  niet, echter het is ook zeker wel een keer leuk om gewoon met zijn tweeën hier te zitten. Stil zitten is natuurlijk geen optie en de weersverwachting was koud en slecht, dus binnen klussen.

Lekker bezig

De eet- en woonkamer waren in september al geverfd, daarna zijn in de winter de eerste versierselen, in het Duits Bordure,aangebracht. Verder zijn de ramen en deurposten in de final lakverf gezet  en weten we eindelijk wat we met de plinten doen en de vloer.

Aanvankelijk was het de bedoeling de oude versierselen weer terug te brengen, maar nadat Aafke de versierselen van de Schotse architect Charles Rennie Mackintosh had ontdekt moesten die het worden. Eerlijk is eerlijk die versierselen zijn ook erg mooi en komen ook uit de tijd dat dit gedeelte van het huis voor het laatst is gerestyled 1912. Makkelijker gezegd dan gedaan, want we praten hier over bloemen die hangen aan een balk met dambord patroon, bepaald niet simpel.

Nog niet af, de stengels moeten er nog in, maar best fraai

Om Mackintosh replica versierselen te maken moeten er vier tamponeer-mallen worden gemaakt uit plastic.  Als voorbereiding is er de afgelopen winter door Heleen en Aafke alvast de grijze band rondom de kamer vlak onder het plafond gemaakt. Dit weekend heeft Aafke de verticale baantjes gemaakt. Als volgende stap zijn de dambordjes met twee mallen gemaakt in donker blauw. Daarna is de roze bloem geplaatst. Hierna moet dan nog de steel komen maar hier liepen we uit de tijd, dat wordt dan een volgende keer. En hoewel het nog niet helemaal af is, mag het resultaat er nu al zijn, de hoeveelheid werk is echter enorm, dagen werk en nog niet af en we moeten nog een kamer.

Verder  kwamen we op het idee om de plinten helemaal kaal te branden in plaats van te verven. Wat over blijft zijn roodachtige plinten die weer goed passen bij de blauwe muren van het Blue Hotel. De vloer zelf wordt in de lijnolie gezet en zal dus donker worden wat vast ook een mooi effect zal zijn. Nog niet helemaal af, maar wel weer een stuk verder gekomen nu en trots op het resultaat.

Kapotte slakkenhuis

De oorspronkelijk weersverwachting was slecht en koud, achteraf bezien was het echter prachtig weer, zon, bijna windstil en vrolijk fluitende vogels, eigenlijk tuin weer in plaats van binnen weer. In de categorie welkom nieuws, we hebben een bevriende lijster die slakken vangt in de kruidenspiraal en een waar bloedbad heeft achtergelaten onder de slakken, bedankt lijster, van mij krijgt u een lintje!

Op de terugweg eens in het Duitse Soest kijken, er is een Deutsch-Holländische Stoff- & Tuchmärkte en daar is mijn vrouw verslaafd aan.

Dam bordjes links nog niet af, rechts wel. Volgende keer de stengels in groen.

Dit moet hem dan worden.

De mallen

Blue Hotel

Het resultaat van drie dagen muren verven

Na vier jaar andere klussen werd het tijd om de woon- en eetkamer te schilderen. De kozijnen stonden al in de grondverf en afgelopen weekend waren dan muren en plafonds aan de beurt. Aafke heeft het oude 1912 ontwerp met lambrisering eigentijds ingevuld met onze geliefde kleur blauw.  De schilder ploeg bestaande uit Jessica, Sarah, Aafke en mijzelf zijn twee en halve dag volle kracht bezig geweest om er iets moois van te maken.

Omdat we de woonkamer ook gebruiken om in te wonen, en omdat de oude kraakpand look ook wel is gaan bevallen, is het schilderen er lang bij ingeschoten, mede ook omdat dan alle meubels er uit moeten, en waar moeten we dan zitten? Uiteindelijk toch maar besloten een schilder weekend te organiseren, om dit achterstallige klusje te klaren en omdat er volgende week 18 biomeiler deskundigen op bezoek komen, die laat je toch niet in zo'n aftands voormalig hotel zitten.

Blue Hotel

Natuurlijk gaan er dingen mis, en vielen er hele stukken stucwerk van de muur. Het plafond dekt ook na drie keer verven nog steeds niet 100% en is wat streperig. Maar ook deze ik-vertrek-jank-momenten hebben we doorstaan. En met veel doorzettingsvermogen zijn alle muren gedaan, behalve die naast de kachel, zo houden we ook nog wat werk voor de volgende keer.

Behalve schilderen hebben verder ook nog Jessica's Geburtstag gevierd, heeft Aafke alle kamers heringericht en gordijnen opgehangen, hebben we heerlijk drie dagen buiten in de zon geluncht en de Chinees in Bad Laasphe bezocht. Alles uiteraard afgeserveerd met lekkere Bosch biertjes, wijn en Torte! Het was het waard, het is mooi geworden, het is nu een "Blue Hotel", zeer toevallig ook nog een van onze favoriete artiesten: Chris Isaak. Hij is bij deze uitgenodigd voor de opening.

Blue Hotel - 

Making of

Tevreden over het resultaat. 

FF een weekje niks doen

Levensgenieters 

Vakantie, dus niks doen,  lekker relaxen, de zinnen verzetten, hoe doet men zoiets? Zeven dagen de tijd, en die hebben we als volgt ingevuld. 

Het werk in kamer 7 lag al tijden stil omdat het maar niet lukt een professionele leem stukadoor naar Stünzel te krijgen. Dit keer zelf de stoute schoenen aangedaan en met wat instructies van de buurman de klus afgemaakt. Moet zeggen dat het me alles meevalt, en uiteindelijk is het me gelukt om de muur redelijk strak te krijgen. Het kan vast allemaal nog veel beter, maar voor een eerste stukadoor project vind ik het niet slecht. Nadat de leem er op zat de plinten vast gemaakt, en geverfd. Daarna een paar uur vloeren boenen met een borstel op de knieën, ouderwets, maar effectief.  Aafke kwam er achteraan met de dweil, en het knapte gelijk behoorlijk op, maar geverfd moet het wel.

Via een kennis van Heinz de buurman, hebben we de juiste kleur ossenbloed rood vloerverf laten maken op waterbasis.  De man is zijn hele leven schilder geweest en had nog leuke oude boeken met schilder technieken uit 1922. Hij heeft ons o.a. precies voor gedaan hoe je een mal maakt om de oude versierselen (in het Duits Bordüre) weer terug te brengen. Speciaal hiervoor had hij nog een rol folie staan met de juiste hardheid om mallen te maken.  Aangezien hij niet wist wat het kostte, heeft hij de hele rol maar zo meegegeven, ja zo gaat dat soms op het Wittgensteiner platteland, vertrouwen en gunnen dat zijn de kernwoorden hier.

De vloerverf staat inmiddels klaar om kamer 7 af te lakken en ook de gordijnen hangen inmiddels. Het duurt niet lang meer of deze kamer kan ook in de verhuur als 2 sterren kamer, ruim, maar zonder stromend water.

Kamer 7, alleen de vloer moet nog

Dan hadden we nog de daklijsten die aan achterhuis bevestigd dienden te worden. Het was even mooi weer, dus leek het me een goed moment om dit te doen. De buurman moest toch naar de stad en kwam even later met zinken lijsten terug. Hoewel dit precies dezelfde lijsten zijn die er op zaten kan dit nooit helemaal waterdicht zijn, omdat het water dat via de pan schuin weg loopt alsnog op het hout kan komen. Best wel balen, want zo gaat tzt. het overstek weer weg rotten. Probleem is ook dat de pannen vlak zijn, normaal zijn pannen krom en loopt het water naar het midden. De enige makkelijk oplossing zonder andere pannen in onder het afdekzink zelf een opstaande rand te maken met kalk. Kost allemaal weer extra tijd, maar lijkt me wel noodzakelijk.  

De gasten Ingrid en Karin hebben samen met Aafke weer hele stukken huis ontdaan van behang, en vet zodat deze nu ook kunnen worden gestut en geverfd. Verder zijn de ramen gelapt, en daardoor schrik je opeens hoe goed je er nu door kan kijken. Jessica de tuin weer eens onder handen genomen, was ook nodig zeker nu de berenklauw oprukt en niet te vergeten het everzwijn dat wederom ons met een bezoek heeft vereerd.  We moeten echt een dicht en hoog hek gaan neer zetten. Eigenlijk was het de bedoeling een houtwal (Duits: Benjeshecke) te maken, maar dat gaat te lang duren vrees ik.

Inspirerende leem projecten

Ter ontspanning zijn we een dagje  met de buren wezen toeren langs drie bekenden van hun die ook in leemhuizen wonen, en ook met mega grote klussen bezig zijn.  De regio waar we heen gingen was rond Schwalmstadt, op ongeveer een dik uur rijden vanaf Stünzel. Het is duidelijk een rijk gebied wat je terug ziet in de enorme boerderijen  vol rijke versieringen. Dan denk je dat wij een groot project hebben, het kan altijd nog groter, met nog meer schuren en gebouwen, nog grotere balken die worden vervangen, nog grotere leemwanden die moeten worden gestuct. Maar er is een ding wat ons duidelijk bindt, de liefde om mooie oude panden met oude materialen weer in volle glorie te laten schitteren. Bij alle drie de projecten raakten we hier niet over uitgepraat met de bewoners. Het Stünzel project brengt ons steeds maar weer leuke nieuwe mensen, prachtige projecten en veel inspiratie.

Verder kan ik nog melden dat we de hele week heerlijk hebben gegeten, salades, bbq, soep, en allerlei andere heerlijke culinaire creaties. De buren schoven af en toe ook aan, en ook de Italiaan in Bad Laasphe (da Michele) werd met een bezoek vereert. Volgens de Italië kenners is dit nog steeds de beste italiaan in de regio.

Zondags weer terug naar NL en dan blijkt het eindelijk mooi weer in Stünzel. Wat doe je ? Je gaat de buren helpen met hooien, heerlijk in het zonnetje handmatig het hooi keren en verspreiden langs de kanten waar de machines niet bij kunnen.  Daarna hebben de buren in hun leemoven zelf de heerlijkste Kuchen gebakken, welke we lekker opeten met veel slagroom uiteraard. Heerlijk! Daarna voldaan naar NL, wat zijn we lekker uitgerust en bijgekomen, heerlijk zo'n week niks doen.

Ook leuk, bezoek gehad van vaste blog lezers Lea & Patrick ze hebben zelf een huisje in Assinghausen op 45 km en hebben ook een leuke blog:  "Ons Droomhuis".

Dakrand

Soms zit het tegen

Twee keer het zelfde wit, nou ja dat was de bedoeling.

Er zijn van die momenten dat alles tegen zit, afgelopen weekend was er een van. Achtereen volgens problemen met verf, een kastje, de geiser en internet.

De verf voor het houtwerk was op en ik had twee nieuwe potten besteld. Helaas blijkt nu de kleur van beide nieuwe potten wit, een iet wat rodige tint te hebben, in plaats van het beoogde grijzige. Dit wordt dus een probleem op de overloop want twee van de vier deuren zijn al geverfd, en als ik nu deze nieuwe kleur gebruik vallen de nog te schilderen deuren uit de toon. Dat wordt dus of ruilen, of alles in deze nieuwe kleur oververven. 

Ik ga hier de fabrikant nog wel even over consulteren, want de verf is best duur, en ergens moet er een fout gemaakt zijn. Of de oorspronkelijk eerste pot was foute kleur, of de twee nieuwe potten zijn fout. De nummers en kenmerken zijn wel gelijk, dus in de productie is er vast wat  misgegaan.

Hangt prima voor lange mensen

Eindelijk hebben we dan een spiegelkast gekocht voor de badkamer bij Ikea. Het was eerst niet de bedoeling naar Ikea (Ik Koop Er Alles / Ik Krijg Er Allergie) te gaan, maar alle andere winkels hadden niks moois, en uiteindelijk zijn we maar naar Ikea Duiven gegaan, zodat we meteen door konden rijden naar Duitsland. Probleem met het kastje is nu echter dat deze boven de tegels is gehangen, en de spiegel alleen bruikbaar is voor lange mensen zoals ik. Voor kleinere mensen hangt de kast echt te hoog en dus zal deze omlaag moeten. Is echter makkelijker gezegd dan gedaan, vanwege de tegelrand die 2 cm uitsteekt. Dat kan dus helaas niet anders worden opgelost dan door de zaag in de kast te zetten. Dat kan weer op twee manieren, en daar denk ik nog even over na.

Error

Vervolgens denk je een lekkere douche te kunnen nemen, komt er slecht half lauw water uit. Nadere inspectie leert dat op de geiser het display "error P1" aangeeft. Ben er nog niet achter wat deze error betekent maar goed is het niet. Na een reset doet de geiser het weer, maar na enige tijd weer error P1. Buurman Heinz komt even later langs en vertelt dat er in Stünzel donderdags een blikseminslag is geweest. Bij diverse mensen zijn de vaste telefoons kapot, en ook andere apparatuur werkt niet meer schijnt. Ik vrees het ergste, maar heb echter niet meer verder onderzoek gedaan omdat we weg moesten. Later in de auto bedacht ik me dat er wellicht een van de drie krachtstroom-stoppen is gesprongen. Nu maar hopen dat dat het is, en niet gedoe met elektronica, want daar heb ik een hekel aan.

Over elektronica gesproken, ook het Internet in Stünzel is niet meer vooruit te branden sinds vorige week. De Vodafone 3G (LTE) ontvanger geeft slechts een streepje, en zelfs die valt af en toe weg. Wellicht is er hier ook sprake van een nawee van het onweer, en is de Vodafone 3G mast beschadigd, we wachten het maar even af.

Had ik al verteld dat de maaikop van de bosmaaier het begeven had ? Ik ben geloof ik aan vakantie toe, en blijf maar eens een weekje thuis.

Maar eerste gordijn hangt, en dat is positief

Een wervelwind van vier dagen, je herkent het niet meer terug

In het bloggen zit een beetje de klad maar dat wil niet zeggen dat er niks is gebeurd in het Gasthaus. We hadden vijf dagen een stelletje handige handen op bezoek en die hebben heel wat werk verzet zowel in het huis, als op het huis en rondom het huis.

Overstek achterste dak vervangen

Het overstek is min of meer vergaan

Aan het overstek achterste dak van de hooischuur was nog nooit iets gebeurd sinds vele decennia. De rechter helft was al aan het instorten en het zal niet lang duren voordat ook de linker helft hetzelfde lot zal ondergaan. Vorig jaar met de Pinksteren hebben we al een houten steiger gemaakt om dit probleem aan te pakken. De steiger was echter te klein en buurman Heinz heeft voor ons nog een aantal bomen geregeld in het bos om de steiger af te bouwen. Afgelopen pinkster hebben we de bomen uit het bos gehaald en hebben de steiger weer wat hoger gemaakt. We moesten echter helaas stoppen omdat het plots ging sneeuwen en dat is niet fijn op de steiger.

Bomen halen in het bos.

Tijdens het halen van de bomen moesten we ook nog de weg vrij zagen, want 's nachts was er boom omgewaaid over de weg. Stunzelaars hebben echter altijd een kettingzaag in de auto.

Eind mei was het weer dan eindelijk goed en waren er voldoende hulp troepen  om de steiger af te bouwen. Het is een uiteindelijk 12 meter hoog gevaarte geworden en bovenop heb je fantastisch uitzicht.

Via de bio boer Heinrich die voor ons als eerder bomen zaagde, heb ik twee balken van 9 meter kunnen regelen voor het overstek. Gezaagd en al, kwam hij ze brengen per tractor, ongeveer een uur rijden, de service gaat echt ver.  Koos heeft de oorspronkelijke versieringen weer aangebracht in de balk, zodat deze er weer op en top uitziet net als 100 jaar geleden.

Met hulp van Bert, Koos en Robert ligt de balk in tien minuten op zijn plek, we hadden tenslotte ervaring vier jaar geleden. Het geheel wordt vast gezet, en de boel wordt in no time weer dicht getimmerd. De pannen worden vervangen door semi nieuwe exemplaren die nog op stapels verstopt in de tuin lagen. Net op tijd is de rechter helft weer dicht als het gaat regenen 's avonds, gelukkig nergens lekkage dus project is geslaagd. Volgende stap is de linker helft, dat zal ergens in juli gaan gebeuren.

Restauratie overstek achter

Verven tweede verdieping

Afkrabben, schuren, kaal halen en verven, wordt prachtig

Gezien het feit dat het nogal regende hebben we onder leiding van Elize weer heel wat schilderwerk verricht op de tweede verdieping. Een aantal deuren zijn helemaal kaal gehaald en opnieuw geverfd. Dit kaal halen kost echter te veel werk en gaande weg blijkt schuren, goed schoonmaken en dan verven ook prima te voldoen.  Het aantal keren verven hangt echter nogal af van de dekkingsgraad, het groen moet wel drie keer terwijl wit met een keer al goed dekt. Dit gaat wel de toekomstige keuze van de verf beïnvloeden vermoed ik.

Bert heeft nog een koof gemaakt om de geiser en steigleidingen bij de nieuwe badkamer. Als deurtje is een deur gebruikt die mijn  zwagers met de Pinksteren vonden bovenop het rookhok. Dit deurtje heeft een heel grappig handvatje in de vorm van een hand die een stokje vast houdt. Leuk om deze oude details weer terug te brengen, en ook heel erg fijn dat ik vrienden heb die er lol in hebben dit soort dingen te doen.

Origineel handvat

Al met al weer flinke vorderingen gemaakt op de tweede verdieping. Kamer 7 en 9 naderen de voltooiing en ook de overloop wordt steeds mooier.

Om het huis

Rondom om het het huis zijn we vooral bezig geweest met gras maaien, en het repareren van de bosmaaier, de schroef in de kop pakt niet mee, ik vrees dat er een nieuwe kop  op moet. Voortaan geen apparaten meer kopen met plastic onderdelen, dat is allemaal leuk voor een klein tuintje, maar te zwak voor 4000m2 grond. Verder is de kruidencirkel weer zomer klaar gemaakt en zijn er diverse plantjes gezaaid door Jessica en Aafke, we kijken nu de bessen en aardbeien de grond uit.

Alle uit Spierdijk meegenomen planten zijn voorzien van een schep 20 maanden gerijpte biomeiler compost, ben heel benieuwd of deze  hierdoor een flinke groeispurt gaan krijgen. De compost uit de biomeiler ziet er zeer goed uit, en zit vol met wurmen.  De biomeiler zelf is na 20 maanden nog 45 graden Celsius bovenin, helaas zitten daar geen warmte wisselaars, dus dat moet volgende keer anders, ideeën zat, wordt vervolgd.

's  Avonds koelde het nog flink af dus het was fijn dat onze koker en stoker Aafke ons iedere dag van een maaltijd voorzag en de kachel lekker op stookte, we gaan toch zeker geen kou lijden. Vrijdag en zaterdag waren de klussers weer naar huis en hebben we nog lekker gerelaxed en rond gereden  in de omgeving en op aanraden van Jessica de chinees in Bad Laasphe uitgeprobeerd, dit is een aanrader voor wie eens wat ander wil dan Duits of Italiaans.

Sfeer. En de supermarkt adverteert in het Nederlands.

Afwerken kost veel tijd

Stug werken we door, en steeds komen we dichter bij de voltooiing van kamer 9, kamer 7 en de nieuwe badkamer.  Soms zit het mee, en soms zit het tegen, dit keer vooral het laatste.

Kamer 9

In kamer 9 zijn we inmiddels bij plinten aanbeland, deze kunnen echter niet zomaar worden geplaatst want rondom loopt er een tempierungsleiding. Daarom moet er een stukje uit de plint worden gefreesd zodat deze leiding uit het zicht verdwijnt, de zaagtafel blijkt wederom een goede investering. Zoveel mogelijk gebruiken  we de originele plinten, en op zolder vond ik nog acht meter ongebruikte reserve plintplanken die er al 100 jaar lagen, en nu dus mooi van pas komen her en der. 

Om de stijgleidingen van de verwarming moet nog een koof worden gemaakt, en de plinten moeten nog op de muur worden geschroefd. De muur is inmiddels lichtblauw, het raam groen en enige wat nu nog afgeverfd moet worden zijn de plinten, de deurpost en de vloer. De spiegel boven de wastafel hangt inmiddels ook al weer. Al deze kleine klusjes vergen relatief veel tijd,  dus het duurt nog wel enige klusdagen voor de kamer echt af is. 

Badkamer, let op het lampje

In 1988 kochten we op de Eelder rommelmarkt een lampen-bol met  groene ruitenfiguren. De lamp heeft jaren bij ons in een zolderkast gehangen maar komt nu weer helemaal tot zijn recht in de nieuwe badkamer.  

Ook hebben we een wastafel opgehangen met daaronder een oude kast. Het hele werkstuk is apart in elkaar gezet met de tapkraan, en flexibele afvoer en daarna ter plekke opgehangen. Met veel passen en meten alles aangesloten op de afvoer en waterleiding, kwam er geen water uit de kraan. Bleek dat de hendel van afsluitkraan in de kelder wel draaide, maar niet de kraan zelf opende, dus het leek alleen alsof deze open stond. Toen het water uiteindelijk stroomde, bleek de afvoer lek, de splinter nieuwe sifon blijkt duurkoop met zijn lekke nep rubber ringen. Kitten hielp ook niet, want de kit blijkt over datum en plakt niet. Volgende keer dus maar een degelijkere sifon mee nemen uit de bouwmarkt.  

Barst

Alsof het allemaal al niet genoeg tegenzat, zijn er ook twee tegels gebarsten boven de wasbak. Ik hoop maar dat het daarbij blijft, maar dat zullen we pas over enige tijd weten, want voorlopig even geen Gasthaus in verband met vakantie naar Engeland. Volgende keer zullen we zien of er nog meer tegels zijn gebarsten en of we de tegelzetter weer moeten bellen om de schade te herstellen.

De badkamer zelf is goed bruikbaar nu, en behoeft alleen nog een spiegel(kast) en een stopcontact, en een nieuw sifon, want water dat uit de kast loopt op je voeten is niet echt prettig.

Badkamermeubel in aanbouw

De kleuren van het Gasthaus - schilderen en verven

Met de lente komen ook eerste nieuwe kleuren in het Gasthaus. We hebben het afgelopen paasweekeinde gebruikt om te verven.  Voordat de kamers afgestuct en geschilderd worden, snel alle behangetjes en muurverfjes vastleggen. Heel veel lagen, heel veel verhalen, we kunnen slechts gissen.

Het nieuwe groen

Uiteraard gebruiken we eco verantwoorde verf van de firma Copperant op aanraden van een van de bloglezers.  De ramen van de nieuwe badkamer stonden al in twee lagen  grondverf en zijn nu groen geverfd, in een iets lichtere tint dan de tegels.   De verf is vrij dik en stroperig maar ruikt nauwelijks, helaas dekt het niet in een keer en moet het nog eens.  De verf plakt behoorlijk aan je handen, maar lost vrijwel direct op in olijfolie en zo vermijd je dus ook terpentine.  Ben vooral blij niet constant in een chemische stank te moeten staan, dat maakt het werk een stuk aangenamer.

In kamer 9 heb ik de laatste stukjes verf van het kozijn gebrand en nog een keer geschuurd. Daarna een laag grondverf aangebracht en de volgende dag ook in dezelfde kleur groen geverfd als de badkamer ramen. De muren zijn nog een keer een beetje bijgestuct en daarna lichtblauw geverfd. Dat dekt prima, op de plekken waar verse witte klak onder zit, op de andere plekken lost de 100 jaar oude waterverf op en mengt met de nieuwe verf. Dat moet dus ook nog een keer evenals het kozijn. Al met al een hoop werk weer, maar het goede nieuws is dat we het punt naderen  van een kamer die af is.  Alles nog een keer verven, de plinten er weer op en de vloer bijwerken met de originele kleur, en dan kunnen we verhuizen naar deze kamer. Moet ook wel want in kamer 5, onze huidige slaapkamer heeft het gelekt, waarschijnlijk veroorzaakt door stuifsneeuw, maar helemaal zeker is dat niet.

Kamer 9, blauw met groen

De oude kleuren stammen allemaal uit 1912 met daar overheen een slecht aangebrachte laag uit de 70's. De oude kleurtjes gaan we proberen weer terug te brengen in een iets modernere helderde variant. De deurkozijnen zijn allemaal in de 1970's geel geschilderd of geel gerookt, maar dat bladdert er allemaal af. Daaronder zit een donker groene verf die 100 jaar zit. Op zich een prachtige kleur waar helaas geel over zit.  Konden we dat geel maar zo verwijderen zodat het groen blijft zitten. Helaas kan dat dus niet en moeten we alles afbranden en schuren om het daarna weer opnieuw te verven, nu ook groen maar helderder.

Ergens  is het ook wel weer jammer dat de kamers weer strak in de verf komen te zitten. Het heeft namelijk ook wel iets zo'n sfeer van verval, met afbladderende verf, blutsen, gaten, decennia geschiedenis.  Heel stiekem zorg ik er voor dat alles heel langzaam gaat zodat we nog heel lang van het verval kunnen genieten, ga ik natuurlijk nooit openlijk toegeven.

Uitzicht tijdens het douchen

De nieuwe badkamer is zo fijn, zo'n genot om lekker lang en warm te kunnen douchen na een dag in werken in het stof, heerlijk.  En dan dat uitzicht, het lijkt wel een wellness centrum.

Verder een heerlijk weekend gehad, mooi weer, lekker gegeten, goed gezelschap, kortom alles voor een relaxed weekend.

Oude stukjes muur,verval is mooi!

Sla geen spijkers in de muurverwarmingsbuizen!

Het lek

Ja er gaat ook wel eens wat mis bij ons. Niet altijd loopt het allemaal voorspoedig, dingen duren ook lang of heel lang, andere dingen vallen tegen, sommige dingen gaan stuk, en weer andere dingen hebben het nooit gedaan. Dan houdt de kettingzaag er ook nog mee op, en blijkt de nylondraad in de bosmaaier niet meer los te krijgen. Ook koop ik wel eens het verkeerde ding, of er blijkt achteraf dat ik iets helemaal niet had hoeven kopen, of nog erger dat ik iets gekocht heb wat ik gewoon al had maar alweer vergeten was. Diverse lekkages waren er waarbij het water uit het plafond kwam, de hele keuken blank stond, of de heren wc. Dit weekend kwam het water uit de muur. Om nog maar te zwijgen over de rekening dit weekend van 600 Euro met extra stroomkosten die niet waren voorzien, pfffff maar snel aan de zonnepanelen. 

geverfde ramen grondverf)

In de woonkamer zijn we nu aan de afwerkingsfase begonnen, want de stroom zit er in (met dank aan Kees), en ook de verwarming is af (op de plintbuis na). De kozijnen zijn gelukkig afgebrand en geschuurd, en tijdens deze klus zijn in het oude en nogal dunne glas her en der  kleine barstjes ontstaan. Twee van de barsten zijn echter doorgescheurd en eigenlijk zouden deze ruiten dus moeten worden vervangen. Heb echter nog even geen zin in, want dan moet ook de buitenkant weer worden geverfd en daar ben ik mentaal even nog niet aan toe, voor zover je mentaal aan zoiets toe kan zijn natuurlijk.

Verploeg in actie

Afgelopen weekend zijn we begonnen met het verven van de kozijnen met rotzooi vrije bio-verf van het merk Copperant, mooi spul dat werd getipt door Ernst de  Nobel de ecoschilder dank hier voor. Deze verf is vrij duur maar dat win je terug omdat het goed dekt en je er uiteindelijk minder van nodig hebt, en dus ook minder werk hebt.  Mijn vrouw, dochters en vriendinnen zijn de hele dag bezig geweest om deze klus te klaren, puik werk hoor! 

Vader en zoon repareren een lek

Als laatste konden de kozijnlijsten weer terug geplaatst worden en hierbij sloeg ik de spijker op de kop, maar net op de verkeerde plek. Waarop Rixt zegt "pap er spuit water uit de muur, warm water". Ai... precies in de temperierungsleiding, dat is op zijn zachts gezegd vrij dom! Van boosheid gooide ik mijn hamer uit het raam, we hebben nog een hele tijd moeten zoeken tussen de planten om hem terug te vinden. Gelukkig kunnen we ieder verwarmingscircuit apart afsluiten, dus we zitten gelukkig niet in de kou. 

Repareren was helaas alleen maar mogelijk door een heel stuk buis weer uit de leem te kappen, een stukje buis te vervangen met twee sokjes en vervolgens het geheel weer in de muur plaatsen en weer dicht te stucen. Jammer, maar gelukkig zitten we nog in de opbouwfase en is de schade nog vrij klein. Volgende keer iets beter opletten, dit wil ik niet nog eens meemaken.

 

Toch blij met verfwerk, het wordt vanzelf een paleisje! We waren in het kader van de open monumenten ook nog even in een erg  oud en vervallen vakwerk leemhuis is Bad Laasphe, erg mooi maar heel veel werk, vergeleken daarmee zijn wij al bijna klaar.

Het lijkt chaotish al die projecten tegelijk, maar dat valt best mee

Het resultaat van een klus weekend

In ons Wittgensteinse bouwvallige droomhuis is heel veel te doen, maar wat je gaat doen hangt natuurlijk sterk af van de hulp die je krijgt, want zonder hulp is dit project nagenoeg onmogelijk.  Dit resulteert in de praktijk in meerdere deelprojecten die tegelijk lopen en ogenschijnlijk niks met elkaar te maken hebben, is er geen focus? Ook zijn we al weer dertig maanden bezig en het is nog niet af. Sommige mensen zouden nu compleet gek worden  en het hele project als een totale chaos betitelen.  Ik zie gelukkig nog orde, heb overzicht en maak me niet druk dat het lang duurt. We hebben altijd gezegd dat het minimaal vijf jaar zou gaan duren voor het klaar is,  en we zijn nog niet eens op de helft, tijd genoeg dus.

Niet iedereen is een alleskunner en daarom kijk ik bij de hulptroepen altijd naar wat men wil en kan, en wat er op dat moment nodig is.  Overigens is het heus niet alleen bouwkundige hulp die we kunnen gebruiken, ook in de tuin is genoeg te doen, en dan is er nog de catering want lekker eten willen we allemaal, en zonder dat is het allemaal een stuk minder leuk. En als laatste is er nog de logistiek, zorgen dat de juiste spullen er op het juiste moment zijn. Dat geldt niet alleen voor de levensmiddelen, bier en wc-papier maar ook voor bouwmaterialen en niet te vergeten brandhout. Al die zaken kosten stuk voor stuk tijd en daarom is het zo fijn als er hulptroepen zijn, want dan kun je je lekker de hele dag concentreren op een klus.

Door deze manier van werken lopen er momenteel drie grotere projecten tegelijk, de woonkamer wordt aangepakt, de kamers 7, 8 en negen zijn in de afwerkingsfase en het begin van een nieuwe badkamer is er.

Woonkamer

De schilders, loodgieter en electricieen

In woonkamer zijn inmiddels de tempierungs leidingen rond de ramen en 30 cm boven de vloer aangelegd. Deze leidingen zijn gedeeltelijk al gestuct, maar nog niet helemaal. De sleuven voor de stroomdraden zijn gemaakt, en de draden kunnen er in worden gelegd. Drie en half van de zes ramen zijn ontdaan van de verf, en kunnen geschuurd en geverfd. De helft van het plafond is kaal gekrabt en kan worden bijwerkt en gekalkt.  Kortom, we moeten nog een en ander afkrabben, stucen en bijwerken voordat de muren en kozijnen geverfd kunnen worden.

Slaapkamers

In kamer 7 is onlangs het leemwerk gestuct, helaas zitten er een paar scheuren in zal het moeten worden bijgewerkt, wat gelukkig erg makkelijk is met leem.  De buitenmuur moet nog wel worden af gestuct en het raam moet nog worden afgekrabt. Dan rest er nog een laatste vloerplank die nog gezaagd en geplaatst moet worden, daarna kunnen ook de plinten weer terug. Daarna verven en de stopcontacten plaatsen, moet toch lukken voor de zomer lijkt me.

In kamer 9 moeten alleen de plinten nog geplaatst en het raam afgekrabt, daarna kan ook deze kamer geverfd. Kamer 8 is nu opslag van bedden en matrassen en kan pas worden afgemaakt als deze eerst leeg is geruimd, bijvoorbeeld alle spullen naar kamer 7 en 9.


Badkamer

Afgelopen winter is er  een begin gemaakt met een nieuwe badkamer, er zijn toen grote dingen  gedaan zoals een betonvloer met vloerverwarming, het plafond dicht gemaakt, de hang-wc is geplaatst en de deur die draait nu naar buiten.  Volgende stap is nu de waterleiding aansluiten op de juiste punten voor de kranen, een elektrische geiser plaatsen  en de afvoeren aansluiten. Dan de muren strak stucen zodat er getegeld kan worden. Ook moeten we nog een metalen deur plaatsen voor het douche gedeelte. Al met al nog behoorlijk wat klussen die gedaan moeten worden voor het naar onze smaak is, en we eindelijk van de douche kunnen genieten. De groene Jugendstil tegels hebben we al gekocht, maar de metalen douche deur nog steeds niet, waar vinden we die?


Shoppen

Douche-deur gezocht

Voor we ook maar iets kunnen doen eerst maar even boodschappen doen: de verf-afbrander heeft het begeven, moeten dus maar een nieuwe halen. Iemand ervaring met deze "speedheater" infrarood variant ? De leem raakt ook op, dus ook hier maar weer een big bag van bestellen. We moeten op zoek naar een metalen deur, zoals in het plaatje hier naast. En dan nog de stopcontacten, die ik gelukkig via een bevriende electricieën kan bestellen, voor een derde van de prijs in de bouwmarkt.

Wat ben ik blij met internet en e-bay.de, ik koop er praktisch alles en het wordt zo fijn bezorgd, geen bakkie meer nodig gelukkig. En wat ik er niet kan halen, kopen we in de plaatselijke Hagebau of hun bouw-profesional zusje Rompel, waar ze altijd zeer behulpzaam zijn en we gewoon op rekening kunnen kopen. Ik hoef maar een e-mail te sturen met een verzoek om iets naar Gasthaus Stünzel te sturen, en het staat keurig voor de deur als we de volgende keer aankomen, die service en zulk vertrouwen is zo fijn.

Wat is chaos? Het niet meer hebben van overzicht en een doel? Ik geloof dat  het allemaal wel mee valt, al is hulp altijd welkom! Zullen we nog een projectje starten ? De schoorsteenveger verbeter punten ? Nog een biomeiler misschien ? Nee.... een kleintje dan? 

Kamer 9 kan geschilderd worden, wie oh wie?

Stucadoor en werkvoorbereider in actie

In de aanbieding: volledig verwarmde kamer met wasbak, vers gestukadoord en van nieuwe stroomleidingen voorzien. Moet alleen nog worden afgeschilderd: muren, plafond, kozijn en deur. Wie oh wie komt dit even doen?

Net weer terug van een weekendje Duitsland, en weer genoeg meegemaakt voor meerdere aparte blog artikelen. Op verschillende fronten hebben we vooruit gang geboekt, op het gebied van de elektra (heel veel oude leidingen verlegd en verwijderd), de verwarming (een nieuwe houtkachel aangesloten op het buffervat), maar de grootste  mijlpaal is dat de eerste kamer zover af is dat deze geschilderd kan gaan worden en dat is toch weer een fijn moment na twee en half jaar klussen.

De kamer in kwestie is de kleinste kamer van het huis, het is de kamer op de tweede verdieping boven de voordeur recht tegenover de trap, of te wel kamer 9. Alle verwarmingsbuizen zijn weg gestukadoord en de muur wordt heerlijk warm, temperierung als verwarming voelt heel fijn, zelfs met het raam open (en -5 C ) blijft het aangenaam met deze stralingswarmte.

Groot gat dicht gemaakt

Het plafond is weer strak dicht gestukadoord en dat was volgens Herbert de Maurer nog een hele klus. Er zaten gigantische gaten in, vanwege vroegere lekkages, en om die dicht te stucen waren meerdere lagen nodig en dat is best zwaar werk zo boven je hoofd. Zeker voor een oud klein mannetje van 75 die zijn hele leven metselaar /stukadoor is geweest.  Let wel deze man loopt nog mee in de marathon van New York, afdeling senioren en komt regelmatig de Stünzel berg op fietsen op zijn mountain bike vanaf zijn huis. De meeste bezoekers bij ons fietsen slechts de berg af, en laten zich dan ophalen per auto uit het dal. Petje af voor deze krasse knar.

Het kabeltje van de lamp

Alles is opgeruimd en zover voorbereid dat de volgende fase in kamer 9 nu het verven is van het  kozijn en de deur. Het plafond kan gesauzt worden en de muren mogen weer origineel 1912 worden getamponeerd en van motieven langs de randen worden voorzien.

Trots op zijn vak!

Uit de muren en uit het plafond steken ondertussen nog de nieuwe stroomkabels die van kontaktdozen en schakelaars kunnen worden voorzien zodra de kamer afgeverfd is. Al enig idee welke lamp er komt te hangen Aafke ? En gordijnen, de rails hangt er nog ?

De volgende de kamers die gestuct gaan worden zijn kamer 7 en 8. Deze kamers gaan gedeeltelijk met leem worden gestuct. Hiervoor  zoeken we nog vrijwilligers die graag met leem aan de gang gaan. Ook zou er eventueel een workshop georganiseerd kunnen worden indien hiervoor belangstelling is.

Leuk gat, zeker als je het los tikt dan wordt het twee keer groter

Beetje donkere foto, maar geeft een idee.

Nog een paar dingen en dan pfffff is het klaar.

Project vakwerk begint mee een beetje tegen te staan, we zitten onderhand echt in de fase van die loodjes die het zwaarst zijn op het laatst. Nog zo'n cliché: het gaat om de details, de puntjes op de i, er is licht aan het eind van de tunnel, nog even een sprintje, de laatste hordes....

Velen mensen vragen er naar: "wanneer is het klaar?", nou mensen bijna, we moeten nog een paar dingen:

Zo lijkt het al bijna af

• Nog een paar vakken afstucen
• Vakken wit kalken
• Hout donker bruin verven
• Luiken labrador blauw bijverven
• Her en der nog wat witte delen verven
• Leien links plaatsen
• Regenpijp links
• Zink onder de eiken balk
• De spreuk verven 
• De bliksemafleider vast
• Grendels op de luiken
• Nog twee scharnier pennen
• De steiger weg halen

En dan, en dan, dan is het vakwerk weer terug aan de noordzijde.  Het duurt alleen nog even dus, ondertussen buffelen we door, ik zie helaas momenteel alleen nog pietluttige details, de fouten die we hebben gemaakt, kleine dingetjes, onvolkomenheden, en dat het echt wel mooi wordt moet ik mezelf steeds inpeperen, ik zie het even niet meer.

Als het dan binnenkort eindelijk af is, dan champagne, vuurwerk, genieten! Ik ga er een maand naar kijken en relativeren, het wordt een mooie zomer! (oh hij is al begonnen).

De steiger is half weg!

De buurman melde mij zojuist via zijn kleinzoon dat de steiger weg is aan de zuid- en oostkant, zodat we nu  het schilderwerk en de gerenoveerde leien in volle glorie kunnen zien.  Prachtig!

De laatste keer dat er geverfd was was in 1972, hetzelfde jaar dat de CV ketel is vervangen.De schilder, "Ludwig", had boven het hoogste raam op het afdakje zijn naam en datum gezet. Inmiddels staan daar nu ook de namen van de andere schilders.

Er was dus veertig jaar niet geschilderd en het verfwerk zag er dan ook niet meer uit. Je zou dus verwachten dat al het houtwerk nu ook wel rot zo zijn, echter niets van dat gelukkig. Op een paar kleine plekje na was al het hout nog goed en keihard. Dit komt volgens mij door het feit dat alle daken een meter overstek hebben, en er dus relatief maar weinig water op de kozijnen drupt. Verder komt daar nog bij dat het op die locatie in Stünzel maar nauwelijks waait, en de regen praktisch altijd recht naar beneden valt. Dit geheel in tegenstelling tot onze West Friese woonsituatie waar het vaak altijd waait stormt.

Drie weken waren de schilders bezig met schuren, plamuren en verven. Ze werkten zes dagen per week lange uren. Er zijn 41 ramen, en ik dacht in mijn naïviteit dat ze wel in een week klaar zouden zijn. Dat duurde dus iets langer, maar het resultaat mag er zijn. Eigenlijk hadden ze na de dakrenovatie moeten komen, maar omdat die werd uitgesteld en het daarna weer te laat in de herfst zou zijn om te verven, hebben we ze toch maar niet afbesteld. Gevolg is wel dat we her en der dus nog wat beschadigingen moesten bij stippen.

Toen de kozijnen af waren, zag het stuc- en vakwerk er natuurlijk niet meer uit, dus werd al ras besloten dat dan ook maar te doen. Vervolgens kom je er achter dat allerlei stukjes stucwerk los zitten, en dus ook gerepareerd moeten worden. Daar hebben we, joah joah, Herbert der Maurer voor! Het stucwerk werd weer strak door Herbert opgeleverd en daarna door Christa en Stefan schitterend in de verf gezet.  De finishing touches (hoe zeg je dat in het Duits) werden in oktober door Aafke, Marjolein, Karin, Jip, Paul, Anne Bouke, Cor en mezelf gedaan.

Het lei-werk is vakkundig "ineinander gefuttelt"  door Heinz, Paul, Ekko, Sicco en mezelf. Dit heeft wel heel veel dagen werk gekost, omdat restaureren in rare houdingen op rare plekken, met rare maten, met rare gaten nu eenmaal tijd vreet. Alles apart opmeten, passen, meten, breken, opnieuw........ Al doende leert men en met passen en meten gaat de meeste tijd versleten, ook in Duitsland dus.

Het  bleek dus dat de oude "Schiefers" een andere maat hebben dan de hedendaagse. Van Heinz hebben we geleerd hoe je die oude leien netjes verwijderd zonder dat alles meekomt, daar hebben ze speciaal gereedschap voor. Vervolgens moet je dan zo'n moderne steen op maat maken, er een aflopend randje aanmaken, en dan als laatste er twee gaten in slaan voor de spijkers/schroeven. Doe je het verkeerd dan breekt je steen, maar je krijgt er al snel handigheid in. Uiteindelijk bijna 400 "Oxen Tungen, Ortsteinen en Spitzenwinkels" vervangen, ja iedere steen heeft een aparte naam, en er is een linker en rechter versie.

De noordkant leien zijn echter zo slecht dat deze geheel worden vernieuwd, door profi's  in het voorjaar, daar staat de steiger nog. Als een lei oud wordt wordt deze zacht en bros, een tikje er tegen en ze vallen als poeder uit elkaar. Zo'n hele wand opnieuw be-leien (bestaat dat ?) is wel een enorme klus, het hout wat er achter zit is door ouderdom hard geworden en wordt ook verwijderd om het plaatsen van nieuwe makkelijker te maken.

Hier boven oude en nieuwe handtekeningen van de schilders.