Een wervelwind van vier dagen, je herkent het niet meer terug

In het bloggen zit een beetje de klad maar dat wil niet zeggen dat er niks is gebeurd in het Gasthaus. We hadden vijf dagen een stelletje handige handen op bezoek en die hebben heel wat werk verzet zowel in het huis, als op het huis en rondom het huis.

Overstek achterste dak vervangen

Het overstek is min of meer vergaan

Aan het overstek achterste dak van de hooischuur was nog nooit iets gebeurd sinds vele decennia. De rechter helft was al aan het instorten en het zal niet lang duren voordat ook de linker helft hetzelfde lot zal ondergaan. Vorig jaar met de Pinksteren hebben we al een houten steiger gemaakt om dit probleem aan te pakken. De steiger was echter te klein en buurman Heinz heeft voor ons nog een aantal bomen geregeld in het bos om de steiger af te bouwen. Afgelopen pinkster hebben we de bomen uit het bos gehaald en hebben de steiger weer wat hoger gemaakt. We moesten echter helaas stoppen omdat het plots ging sneeuwen en dat is niet fijn op de steiger.

Bomen halen in het bos.

Tijdens het halen van de bomen moesten we ook nog de weg vrij zagen, want 's nachts was er boom omgewaaid over de weg. Stunzelaars hebben echter altijd een kettingzaag in de auto.

Eind mei was het weer dan eindelijk goed en waren er voldoende hulp troepen  om de steiger af te bouwen. Het is een uiteindelijk 12 meter hoog gevaarte geworden en bovenop heb je fantastisch uitzicht.

Via de bio boer Heinrich die voor ons als eerder bomen zaagde, heb ik twee balken van 9 meter kunnen regelen voor het overstek. Gezaagd en al, kwam hij ze brengen per tractor, ongeveer een uur rijden, de service gaat echt ver.  Koos heeft de oorspronkelijke versieringen weer aangebracht in de balk, zodat deze er weer op en top uitziet net als 100 jaar geleden.

Met hulp van Bert, Koos en Robert ligt de balk in tien minuten op zijn plek, we hadden tenslotte ervaring vier jaar geleden. Het geheel wordt vast gezet, en de boel wordt in no time weer dicht getimmerd. De pannen worden vervangen door semi nieuwe exemplaren die nog op stapels verstopt in de tuin lagen. Net op tijd is de rechter helft weer dicht als het gaat regenen 's avonds, gelukkig nergens lekkage dus project is geslaagd. Volgende stap is de linker helft, dat zal ergens in juli gaan gebeuren.

Restauratie overstek achter

Verven tweede verdieping

Afkrabben, schuren, kaal halen en verven, wordt prachtig

Gezien het feit dat het nogal regende hebben we onder leiding van Elize weer heel wat schilderwerk verricht op de tweede verdieping. Een aantal deuren zijn helemaal kaal gehaald en opnieuw geverfd. Dit kaal halen kost echter te veel werk en gaande weg blijkt schuren, goed schoonmaken en dan verven ook prima te voldoen.  Het aantal keren verven hangt echter nogal af van de dekkingsgraad, het groen moet wel drie keer terwijl wit met een keer al goed dekt. Dit gaat wel de toekomstige keuze van de verf beïnvloeden vermoed ik.

Bert heeft nog een koof gemaakt om de geiser en steigleidingen bij de nieuwe badkamer. Als deurtje is een deur gebruikt die mijn  zwagers met de Pinksteren vonden bovenop het rookhok. Dit deurtje heeft een heel grappig handvatje in de vorm van een hand die een stokje vast houdt. Leuk om deze oude details weer terug te brengen, en ook heel erg fijn dat ik vrienden heb die er lol in hebben dit soort dingen te doen.

Origineel handvat

Al met al weer flinke vorderingen gemaakt op de tweede verdieping. Kamer 7 en 9 naderen de voltooiing en ook de overloop wordt steeds mooier.

Om het huis

Rondom om het het huis zijn we vooral bezig geweest met gras maaien, en het repareren van de bosmaaier, de schroef in de kop pakt niet mee, ik vrees dat er een nieuwe kop  op moet. Voortaan geen apparaten meer kopen met plastic onderdelen, dat is allemaal leuk voor een klein tuintje, maar te zwak voor 4000m2 grond. Verder is de kruidencirkel weer zomer klaar gemaakt en zijn er diverse plantjes gezaaid door Jessica en Aafke, we kijken nu de bessen en aardbeien de grond uit.

Alle uit Spierdijk meegenomen planten zijn voorzien van een schep 20 maanden gerijpte biomeiler compost, ben heel benieuwd of deze  hierdoor een flinke groeispurt gaan krijgen. De compost uit de biomeiler ziet er zeer goed uit, en zit vol met wurmen.  De biomeiler zelf is na 20 maanden nog 45 graden Celsius bovenin, helaas zitten daar geen warmte wisselaars, dus dat moet volgende keer anders, ideeën zat, wordt vervolgd.

's  Avonds koelde het nog flink af dus het was fijn dat onze koker en stoker Aafke ons iedere dag van een maaltijd voorzag en de kachel lekker op stookte, we gaan toch zeker geen kou lijden. Vrijdag en zaterdag waren de klussers weer naar huis en hebben we nog lekker gerelaxed en rond gereden  in de omgeving en op aanraden van Jessica de chinees in Bad Laasphe uitgeprobeerd, dit is een aanrader voor wie eens wat ander wil dan Duits of Italiaans.

Sfeer. En de supermarkt adverteert in het Nederlands.

Lekker de toerist uithangen in Wittgenstein

De zomervakantie 2014 is weer voorbij, en dit keer hebben we ook echt vakantie gehouden. Dat betekent voor ons zoveel als lekker eten aan lange tafels in de tuin met familie, buren en vrienden, boekje lezen in de zon, wandelen in de omgeving, stadjes kijken, uit eten gaan, achterin de tuin zitten naar de ondergaande zon kijken met een biertje, (vallende) sterren kijken, kampvuurtje maken en vrienden bezoeken drie uur rijden verderop.

Schloss Berleburg

Bovenop de berg in Bad Berleburg is het Schloss Berleburg dat nog steeds in gebruik is door Richard-Casimir Karl August Robert Konstantin Prinz zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg en zijn uit Denemarken komende vrouw Nathalie Prinzessin zu Sayn-Wittgenstein-Berleburg. Het slot, eigenlijk meer een paleis, is al meer dan 750 jaar bewoond en is ook de plek waar voormalig koningin Beatrix haar Claus voor het eerst heeft ontmoet. Voor het gewone volk is er dagelijks een kleine rondleiding door de oudste gedeelten en de semi openbare ruimten waar nog regelmatig feesten en partijen plaats vinden.  Het is leuk om eens binnen te kijken in een dergelijk ingericht slot, maar mijn smaak is het niet, krakend parket (hoe gaat zo'n feestje met kamermuziek en zo'n vloer ?), lelijke kunst, nee niet echt mijn inrichting. De nieuwste portretten van de prins en prinses zijn echt verschrikkelijk amateuristisch gedaan.  Ook goed om te weten is dat ook de Prins in zijn kasteeltje last heeft van flinke lekkages en nu met een hete luchtkanon zijn muren probeert te drogen, dat zal wel even duren vrees ik, wellicht moet hij ook een aan een temperierungssyteem gaan denken.

Relax zomer 2014

Wandelen

Niet ver van Stünzel bij het dorpje Dotzlar kun je leuk wandelen langs de Eder. Het pad loopt over het traject van een voormalige spoorlijn en is zeer mooi gelegen. Op diverse plekken kun je bij de rivier komen en pootje baden, ook wordt je getrakteerd op mooie doorkijkjes. Verder hadden we het geluk een paar herten te zien.

Gezicht op Holzhausen

De tweede grote tocht van circa acht kilometer loopt vanuit het huis naar de Festplatz, door het bos naar Holzhausen, daar de weg oversteken en dan verder links langs de beek naar Leimstruth. Aldaar pauze bij de imbiss van de twee gezellige moekes. Daarna de weg oversteken en via Drehbach, al rijpe framboos plukkende, weer terug naar het Gasthaus.

Verder zijn we nogmaals naar de Ilse bron gereden, het is niet ver van Stünzel en via Feudingen is het een mooie route.  Iedereen natuurlijk gelijk de waterflesjes gevuld met het vermeende geneeskrachtige water, je weet immers maar nooit waar het goed voor is. En de jongens in ons gezelschap begonnen als echte Hollanders gelijk de boel af te dammen. Tevergeefse actie, want de bron produceert meer water per seconde dan zij tegen kunnen houden.

Naast wandeltochten hebben we ook nog een paar erg mooie auto/fiets routes in de zeer nabije omgeving gevonden.  Ga van Stünzel naar Bad Laasphe via de autoweg en ga bij het bordje Richtstein links, je komt dan via een prachtige route in het mooie dorpje Richtstein uit. Van daar uit kun je naar Arfeld en dan via Dotzlar weer terug.

Ook een leuk rondje met fraaie uitzichten en vergezichten: Stünzel, Balde, vlak voor Erndtebrück rechts het Eder dal in, Birkelbach, Berghausen, terug naar Rinthe, via Sassenhausen terug naar Stünzel.

Behalve fraai uitzichten loop je ook vaak tegen leegstaande vervallen opknappers op mooie locaties aan. Een vrouw uit Birkelbach kwam zelfs bij ons aan de deur of wij nog Nederlanders wisten die bij hun in het dorp een bouwval onder hun hoede willen nemen. Mocht u zich geroepen voelen, neem dan contact met me op.

De mooiste stadjes in de buurt

De dichtstbijzijnde stadjes zijn Bad Berleburg en Bad Laasphe, beide voorzien van een slot en een klein oud centrum. Wil je meer, bijvoorbeeld  een sfeervolle studentenstad met leuke winkeltjes, kroegen en diverse restaurants dan is Marburg een aanrader. Marburg komt bovendien ook nog met een leuk kasteel boven op de berg en prachtig vakwerk.

Andere leuke dagtochten langs plaatsen met een historische binnenstad zijn: Frankenberg, Korbach, Fritzlar en Bad Wildungen. Met name Fritzlar is heel bijzonder vanwege zijn intacte stadsmuur met meerdere torens en een prachtig marktplein met zeer imposante vakwerk huizen. Voor de liefhebbers van Heilbaden, Bad Wildungen is het "Heilbäderzentrum"in de buurt. Ook hebben we nog Dillenburg aan gedaan, maar dat is nou niet echt bijzonder qua stad, wel kwam onze Willem van Oranje er vandaan die uiteindelijk in Delft vermoord is. Bovenop de berg vind je een standbeeld en een museum in de resten van het voormalige slot Dillenburg.

Diverse stadjes in de buurt.

Tip: zet je route planner op de kortste weg, dan kom je onderweg  ook nog langs allerlei wonderschone onverwachte locaties.

En verder genieten

Genieten, gewoon lekker hangen en niks moeten, dat is vakantie. Ondertussen wordt je ook nog uitgenodigd bij de buren om hun traditionele halve bol pizzaoven uit te testen. We waren met een grote club, en iedereen hielp mee met de pizza bodems en vulling. Als de oven eenmaal warm is, zijn de pizza's zo klaar! Het was een heerlijk zwoele avond met heerlijke pizza's en goed gezelschap. Nu willen we ook zo'n oven natuurlijk. Gelukkig staat er nog een pallet leemsteen, dus zou zo  maar kunnen dat de oven er binnenkort staat.

Aanvang week drie is het afgekoeld tot elf graden op de berg, en we overwegen nu de gehele dag maar binnen te gaan stoken. Weg kunnen we namelijk niet, omdat de uitlaat is onder de auto weggevallen, dus de auto staat ter reparatie bij de Ford garage in Bad Berleburg.

Dit keer ook eens de kat meegenomen, en deze heeft zich uitstekend vermaakt, heerlijk de tuin verkennen en iedere dag muizen vangen, op een dag zelfs vier.

De vakantie is helaas weer afgelopen, en we hebben alles om het huis netjes opgeruimd achter gelaten, want Stünzel dingt mee in de dorpen wedstrijd:  "Unser Dorf hat Zukunft", een wedstrijd waarin dorpen laten zien dat ze werken aan de leefbaarheid van het dorp en het behoud van het karakter, inmiddels spelen wij hier ook een rol in (leuk mee vergaderen in het plaatselijk café onder het genot van  een lekker pul bier), en wellicht dat alle arbeid in de gevel nog eens een prijs oplevert (trouwens de vorige nog niet ontvangen.......).

Update: dorpskeurings commissie was tevreden aldus de "Der Westen" en de "Siegener Zeitung". Nieuwsgierig naar de uitslag.

Later meer over het klussen tijdens de vakantie, want helemaal stil zitten lukte niet.

Eerste mijlpaal in de stroomvoorziening

Het is eind april en het heeft mijn zwager Kees behaagd de laatste hand te leggen aan de stroomleidingen op de tweede verdieping. De weergoden hebben het behaagd bijna de hele week mooi weer te geven, dit in tegenstelling tot de voorspelling, waarin zelfs sneeuw werd voorspeld. De jaren oude motormaaier (erfstukje) doet het gewoon nog, ondanks jaren stilstand. De leemstenen vliegen er stukken makkelijker in dan stampleem. Kortom het loopt lekker allemaal, lang leve het voorjaar!

Mijn zus en zwager zijn net weer weg, en hebben hier in Stünzel een heerlijke relax week doorgebracht. Dit houdt dus in dat ze bergen werk hebben verzet, en daarnaast ook nog tot rust zijn gekomen. Vooral de hond was blij dat ze weer huiswaarts gingen, al dat wandelen is voor een hond op leeftijd behoorlijk vermoeiend.

Stroom

Kees heeft inmiddels de hele tweede verdieping van stroomkabels voorzien, en overal waar stopcontacten en schakelaars moeten komen een schakeldoos geplaatst. Die hoeven straks alleen nog maar te worden aangesloten. Elektriciteit aanleggen in Duitsland gaat iets anders dan in Nederland. In Duitsland werkt men met drie-, vier- of zelfs vijf aderige kabels die in de muur worden gestuced. In Nederland werken we met holle PVC pijp waardoor we draden trekken en eventueel later nog een extra draad kunnen trekken. Verder werken we in Nederland met een centraal punt waar alle stopcontacten en schakelaars samenkomen, bv. in het plafond in het midden van de kamer waar normaal gesproken een lamp komt. In Duitsland gaat men met een kabel van aansluitpunt naar aansluitpunt naar aansluitpunt. Moet je wel even weten, maar gelukkig helpt een Duitse elektrotechnicus hier uit het Dorp met talrijke adviezen.

Met de elektriciteit zijn we dus goed op weg, en al doende wordt het stroomplan steeds op kleine punten aangepast. Zo willen we in het trappenhuis en de kelder gaan werken met bewegingsschakelaars, zodat het licht gewoon aan gaat als het nodig is en uit gaat als het niet nodig is. Dat is met name fijn als je bier gaat halen in de kelder, want met je handen vol is het moeilijk het licht weer uit te doen. Een ander discussiepunt zijn het aantal stopcontacten en de precieze plaatsing. De truc is het aantal stopcontacten per zekering te beperken tot twaalf, wil je aanmerkelijk meer dan is de consequentie meer kabels naar de stoppenkast, en dus meer werk en kosten. Fijn in dezen is het feit dat we het huis nu al benutten en daardoor inzicht krijgen in wat werkelijk nodig is. Had ik het al gehad over een centraal apparaten oplaadpunt Kees? En waar laden we de toekomstige elektrische auto ?

Stroom

En verder lekker relaxen

Ont-onkruiden

Verder was het natuurlijk mei vakantie en hadden we nog meer mensen over de vloer. Die konden mooi mee helpen met het omhoog takelen van de leemstenen voor de schuur. Over dit leem project zal ik in een volgende blog apart berichten, tipje van de sluier: het gaat voorspoedig.  Het weer was bovenverwachting goed, wat goed uit kwam want het gras mocht wel eens gemaaid. De oude motor maaier van mijn schoonmoeder is na jaren stilstand weer tot leven gewekt en doet het nog goed, zeker na een extra shot verse benzine. Ding maakt wel een rot herrie, maar dat moeten we dan maar even voor lief nemen. De overburen waren blijkbaar ook op een idee gebracht, want die gingen de volgende dag aan de gang met hun lawaaiige maaimachine. Misschien volgende keer toch maar weer met de zeis, wellicht interessant om eens de benodigde tijd te meten met zeis en maaimachine, ben benieuwd naar de verschillen.

Maaien

Andere vakantie bestedingen waren wandelen, de velden gras met paardenbloemen zien er echt prachtig uit. Leuk tripje naar Marburg, met mega grote sortbet als toetje. Meerdere keren uit eten geweest, nieuwe weggetjes ontdekt in de omgeving, 's avonds lekker stoken, kortom relaxed!

Op een goed moment sta ik op de steiger, komt de overbuurvrouw van het café naar me toe, en zegt dat de oudere dame die bij ons vanuit is gaan wandelen in het bos opgehaald kan worden bij de bushalte van Holzhausen. Was ze gaan wandelen door het bos (zonder mobiel), maar blijkbaar een afslag gemist en toen helemaal over de berg heen gelopen, dat is een behoorlijke lange trip. Verder was ze helemaal niemand tegengekomen totdat ze bij de gewone weg kwam, aldaar kon een passerende automobilist haar helpen. Je hoeft in deze regio maar te zeggen dat je uit Stünzel komt en iedereen weet waar het is, de automobilist belde even naar de overbuurvrouw om te zeggen dat wij haar konden ophalen.

Voor buurman Heinz  heb ik een eikenbalk op E-bay gezet, hij wil er graag van af voor 200 Euro (8,40m x 26cm x 15cm), wel zelf ophalen, ding is nogal zwaar.

Eiken balk 8,40m

Unplugged geluk

Het is pasen en schitterend weer, typisch een weekend om eens lekker van de buitenlucht te genieten. Dus, auto vol geladen met tuinplanten, lekker eten (want op goede vrijdag zijn alle winkels dicht in Duitsland) en vertrokken naar  Stünzel. Eenmaal aangekomen blijkt het te stormen, en is een deel van onze houtstapel ingestort. Gelukkig is het wel overwegend zonnig met aangename temperaturen en hebben we weinig last van de storm aan de achterkant van het huis. Wel zijn er twee ramen open gewaaid, maar geen schade aan het huis.

Zaterdags beginnen we met het poten van de meegebrachte planten. We hebben vier witte meidoorns die op termijn als afscheiding moeten gaan dienen om wild, zoals everzwijnen en herten, uit de tuin te houden. Verder een rododendron,  een blauwe jasmijn, en een pruim. We plaatsen narcissen  bij de stam van de pruim en de appelboom, dat schijnt te helpen tegen woelmuizen heeft Aafke onlangs van de fruitbomen expert gehoord. Nu maar wachten op  een top oogst, en dan lekker jam maken, fruitsalades en dan destilleren natuurlijk.  Daarnaast nog allerlei planten verplaats  naar betere plekken, en rijkere grond. De bedoeling is uiteindelijk om van maart tot oktober bloeiende planten te hebben.

Boven meidoorn en rododendron, pruim, vergeetmeniet, jasmijn, floxen

De kersenboom en een andere boom, waarvan we nog steeds de naam niet weten, staan momenteel weer volop in  bloei. Een prachtige witte tooi siert de bomen en duizenden bijen zijn er druk mee bezig. Dit is echt het fijne aan Stünzel, je gaat even lekker zitten met een kopje koffie, je kijkt uit op vier prachtige Haflinger paarden, schitterende bloesems, een weide die al weer geel wordt van de paardenbloemen, en het enige dat je hoort zijn bijen en zingende vogels. Voor de entertainment verzorgen de roofvogels een altijd weer prachtig schouwspel.  Geluk is zooooo simpel, het kan volledig unplugged!


Vorig jaar hadden we een tegoed bon gekregen van het biologisch tuincentrum Wittgensteiner Staudengarten in Arfeld.  De route erheen was al idyllisch langs een prachtige rivier, bloeiende bomen, vers groene blaadjes, en velden met pinksterbloemen (ja met de paas!). Eenmaal aangekomen kom je op een no-nonsense kwekerij met behoorlijk veel keuze. We beperken ons tot kruiden en laten ons voorlichten door de zeer deskundige eigenaar die alles weet van zijn plantjes en ook kan vertellen of het kan/wil in Stünzel, of je ze nu al kan poten of beter nog maar even kan wachten. Hij is heel enthousiast over zijn handel en spreekt behalve Duits ook goed Engels en dat was in deze discussie wel even handig.

Kruidenspiraal in wording

Met een kofferbak vol kruidenplantjes toeristisch terug via een hele mooie route hoog door de bergen met uitzicht op Scharzenau. Alleen na drie kwartier rijden zijn we weer terug Arfeld in, blijkbaar gaan we in kringetjes rond, maar het geeft niet deze cirkel was zeer de moeite waard.


Nadat we mijn zwager Sicco en ik de houtstapel na drie pogingen weer gerestaureerd hadden,  leek het ons wel een goed plan om een kruidenspiraal te maken. Aafke wil er al heel lang een hebben en dit is het moment om het te realiseren, en tevens een hele mooie manier om de bulten puin en stenen die overal in de tuin liggen eens weg te werken.  We egaliseren de grond, leggen daarop karton zodat we makkelijk de drie meter doorsnee spiraal kunnen uitzetten met kleine stenen.  Een dag lang zijn we bezig stenen te verzamelen en te stapelen, onderop komt puin en in het zicht doen we natuursteen (Bruchstein) en rode baksteen.  De aarde halen we van de immense composthoop die tegen de kersenboom ligt, hier schijnt tientallen jaren tuinafval te zijn gecomposteerd, een derde hiervan verdwijnt nu in de kruidenspiraal.

Het geheel maken we af met:  Marokaanse munt, aarbeienmunt, vier soorten tijm, bonekruid, salie, bieslook, twee soorten lavendel, en nog wat soorten waarvan ik even de naam kwijt ben.  Precies toen we klaar waren kwam er een vijf minuten durende bui, die kwam goed van pas dus.  Over een paar weken nog een keer terug naar de kweker om de kruiden te halen die pas de grond in kunnen na de ijsheiligen.

Kruidenspiraal onder de bloeiende kers

De kruidenspiraal in aanbouw. Van de boom links kennen we de naam niet.

Behalve veel tuinwerk hebben we dit weekend ook nog heerlijk gegeten, een paaslunch gehad, de omgeving verkend, en de trampoline staat weer, dit jaar zelfs recht!

Het leemweekend dat vooral een relax weekend werd

Het oorspronkelijke plan was om het laatste weekend van maart het klussen weer op te pakken en het vakwerk in de schuur dicht te maken met leemstenen. Had een hoop mensen geregeld en ook de weersvooruitzichten waren perfect, kon niet beter.  Het liep helaas wat anders dan gedacht.

Had via via een fabrikant (Conluto) van leemstenen  in de buurt gevonden, en gezien het gewicht van dergelijke producten wil je korte aanvoerlijnen om de vervoerskosten te beperken.  Fabrikant leverde echter niet rechtstreeks aan particulieren en raadt ons een andere firma aan die dat wel kan, allemaal  prima niks aan de hand. Tien keer gevraagd of ze binnen twee weken konden leveren, was allemaal geen enkel probleem, maar u voelt hem al aankomen, twee dagen van te voren nog steeds geen bericht. Ik maar eens bellen, en ja hoor ze kunnen in principe wel leveren maar vanwege logistieke problemen nu even niet. Baaaaaaal, net een hoop hulp geregeld, en nu kan het niet doorgaan. 

We gaan echter niet bij de pakken neerzetten, en besluiten gewoon naar ons Duitsland af te reizen en er gewoon een gezellig weekend van te maken met een iets kleiner gezelschap. Het was tenslotte prachtig weer en ook de voorraden drogisterij artikelen en Duitse yoghurt moesten nodig weer worden aangevuld.

Een prima weekend om eens lekker in de tuin bezig te zijn,  te zonnen, uitrusten en onze favoriete hobby: hout hakken. We hebben wederom een paar kuub hout gehakt en nog een tweede leuke stapel gemaakt met een Wittgensteiner hart, dit naar aanleiding van deze leuke houtstapelkunst site. Dat is toch allemaal vele malen moeilijker dan gedacht, en we (Tim, Ekko, Peter Jan en ik) beginnen diverse malen opnieuw, onder het motto durf-te-falen. Het resultaat valt in de categorie klungelig leuk, de betere huisvlijt, waar ik best blij en trots op ben!

Geen Stünzel zonder verrassingen, en die was er deze keer in de vorm van een cursus Appelboom snoeien bij Heinz in de boomgaard. Een professionele fruit boom deskundige kwam langs om aan vijftien enthousiastelingen alle kneepjes van het vak uit te leggen  en wij mochten gewoon aansluiten. Er valt heel wat te leren, en de les duurde maar liefst twee uur, geweldig!

Van al dat houthakken, buitenlucht en niet te vergeten boswandelingen krijg je honger, Aafke en Peter Jan en de kinderen hebben twee heerlijke maaltijden verzorgd. Ook dat valt onder de categorie het betere levensgenieten.

 's Avonds geen maan en strak helder, eindelijk weer een mogelijkheid om de sterrenhemel te bestuderen. Dit keer een goed zicht op Jupiter, de rode planeet Mars en natuurlijk de gebruikelijke sterren, zo blij met de Skyview app, wie kan er nog zonder?. Volgende keer verrekijker mee dus. Over verrekijkers gesproken, de roofvogels zijn ook weer terug in grote getale, dus betekent dat er weer voer is, in de vorm van muizen. Nu maar hopen dat de roofvogels hun werk goed doen, en dat de muizen lekker buiten blijven.

Zondag nog even de Dahlia-knollen in de grond gezet, wilde bloemen gezaaid, vleermuizen nest opgehangen en de goten leeggemaakt. Kortom het weekend weer wel besteed ondanks het feit dat de oorspronkelijke plannen niet door gingen.

PS. Uiteindelijk zijn de leemstenen vandaag (maandag) geleverd, dan gaan we ze er met de pasen maar eens lekker inzetten.

Vakantie houden, maar ondertussen zitten we ook niet stil

We zijn weer terug van drie weken vakantie in Stünzel met steeds wisselende gezelschappen bestaande uit familie, hun vrienden, vrienden van ons en collega’s en veel kinderen. Drie weken keihard klussen denkt u nu, dat is echter niet zo, we hebben ook heerlijk vakantie gehouden, de omgeving verkend, uitstapjes gemaakt, boeken gelezen, kampvuurtjes gemaakt, lekker gekletst met familie, vrienden en bekenden. Omdat we zoveel hebben beleefd heb ik besloten dit in een aantal blogartikelen samen te vatten, anders wordt het een heel lang onsamenhangend verhaal.  Dit artikel gaat over de vakantiebeleving, en de kleine klussen, daarna volgt een artikel over het plaatsen van het vakwerk in de hooischuur, en artikel over de isolatie en wand dicht maak werkzaamheden in kamer 7 als voor bereiding op de plaatsing van het verwarmingssysteem.

Zomervakantie 2013

Als we vrijdags aankomen worden we verwelkomd door Anne Bouke, Karin, Cor en Chris. Zij zitten al een week in het huis met Tjalling en Nina en hun kinderen. De tuin is lekker gekortwiekt door Tjalling en er wappert schone was aan de geschonken waspaal, de wasmachine heeft de winter dus overleefd. Zaterdag komen ook nog Pim, Anita en de kinderen en later die week komen Sicco met de kinderen, en komt Sandra met haar zoon.

Keuken (5 augustus 2013)

Omdat we tegenwoordig toch minstens met 15 tot 23 personen in Stünzel zitten leek het ons wel een goed idee om de keuken een kleine make-over te geven. De huidige keuken is al weer een jaar in gebruik en is dan wel functioneel maar nogal primitief en onpraktisch. Verder staan de meeste spullen in rekken, en niet in afgesloten kasten, dat is nogal vervelend met de grote hoeveelheden bouwstof die we produceren.

We besluiten een dag te besteden aan een keuken make-over, één dag om het praktisch en mooi te maken zodat we er niet te veel tijd aan verliezen en er toch nog lang plezier van hebben, want voor we de keuken echt aanpakken zijn we minstens een jaar verder, zo niet twee. Een paar nieuwe formica platen, twee nieuwe kastjes, een pot latex, stopcontacten en een algehele herschikking zijn de ingrediënten voor deze klus.

Met zijn allen ruimen we de keuken leeg, en de lelijke muren worden door Karin van een frisse witte kleur voorzien. Tegelijkertijd plaatsen mijn zwagers Sicco en Anne Bouke de kastjes voor de ramen. Daar over heen komen de perfect op maat gezaagde formica platen, dat ziet er lekker strak uit. Achter het aanrecht ook een plaat omdat het praktisch is, en het er een stuk beter uitziet. Mijn zoon maakt de elektriciteit in orde, en de onhandige verlengsnoeren worden vervangen door contactdozen op de muur.

Eind van de dag zijn we klaar, en kunnen we weer koken in keuken, heerlijk met de ramen open, want buiten is het 25 graden. We zitten er lekker met zijn allen bij met een biertje, en genieten van ons werk, weer een beetje meer comfort gecreëerd.

Droomkeuken!

Douche (5 augustus)

Steentje in de leiding

We hebben al een tijdje een probleem met het warm water van de douche. Probleem is dat meestal, maar niet altijd, er in eerste instantie heet water uitkomt maar dat na verloop van tijd de druk steeds lager wordt. Draai je dan de heet water kraan nog verder open dan valt uiteindelijk de druk helemaal weg en sta je onder een koude douche. Verschillende mensen hebben verschillende theorieën over de oorzaak, de een denkt dat de geiser een probleem heeft, de ander denkt dat het probleem aan de kraan ligt of aan de douche kop. Omdat dit toch wel heel irritant is, besluit ik de kraan er eens af te draaien, ik zie gelijk de oorzaak, er zit  een steentje ter grote van de leiding in de kraan. Dat steentje blokkeert natuurlijk de doorstroming en naar mate de kraan verder open staat wordt het probleem erger, logisch. Steen er uit, kraan er weer op en klaar, douchen maar, geen centje pijn meer.

Antiek (7 augustus 2013)

Terwijl we gezellig op het terras zitten met de halve familie en vrienden uit West Friesland, wordt er aan de deur gebeld en staat er een man voor de deur die we kennen als (hobby) antiekhandelaar van een aantal dorpen verderop. Hij was al eens eerder aan de deur geweest en had ons verteld dat hij nog oude deurklinken had, we moesten maar eens langskomen in zijn winkel. De winkel bezoeken stond eigenlijk op het programma voor deze vakantie, echter hij was ons voor, en nu staat hij bij ons op de stoep. In zijn auto een kastje, een bijzonder kastje want het schijnt uit het oude Gasthuis gekomen te zijn, en nu komt het dus weer terug.

Orginele kast kamer 6

Hij hoeft er niks voor te hebben, hij wil schoon schip maken en is gestopt met roken, drinken en verzamelen, dit alles voor "der Liebe". Zijn vriendin is weggelopen en hij zet alle zeilen bij om haar terug te winnen. Ik wou hem nog een fles wijn geven maar dat lijkt me niet gepast nu, maar iets anders verzinnen dus, rode rozen uit Amsterdam wellicht.

Later lopen we in het bos, en vertel ik net aan Ger en Thea dat je maar zeer zelden iemand tegenkomt hier in de bossen, komt er prompt een mountainbiker voorbij, even later gevolgd door een auto, die waarachtig nog stopt ook. Stapt de antiekhandelaar weer uit, dit maal met nog een kastje, de deurklinken en allerlei borden en vazen. Of we die ook willen hebben, hij brengt het wel even naar ons huis, dat doet hij liever dan naar de stort brengen. Later volgen nog drie kasten, een buitenlamp en diverse andere dingen, wellicht gewoon maar een antiekwinkel beginnen dus.

Gasthaus Schwartzenau (9 augustus)

In Stünzel staan er altijd wildvreemde mensen voor de deur, die het huis nog kennen van vroeger toen er nog wilde feesten werden geven in de Glitzerbar in de kelder, of mensen die het kennen uit de krant, of lezers van deze blog zoals deze keer een West-Friese motor club die het hele gebeuren eens even in het echt kwamen bewonderen.

Zondags stopt er een man op een motor voor de deur, en zegt dat hij een vergelijkbaar Gasthaus heeft. Het bouwjaar van zijn Gasthaus is 1908, de onze is in 1912 grondig gerenoveerd. We komen aan de praat over details, en al snel geef ik de man een rondleiding, hij herkent o.a. de trap, deuren, en ook de indeling van de kamers. Vrijdags en zaterdag is hij open, en serveren ze traditioneel schnitzels. Een vrijdag later, rijden we toeristisch via de prachtige route Diedingshauzen, Alertshausen, en Elsoff naar Schwartzenau. Vlak voor de brug over de Eder ligt het Gasthaus, wat is het mooi gelegen zo aan de rivier en tegenover het Jachtschloss.

We worden hartelijk ontvangen door de eigenaar, en krijgen een rondleiding. Inderdaad treffen we dezelfde trap, alleen iets smaller, maar wel dezelfde kleuren. Ook heeft hij nog veel authentiek meubilair, dat bij ons helaas verloren is gegaan. Verder leuk om het café gedeelte, dat ook een voor en achter kamer heeft, in actie te zien. We eten lekker schnitzels terwijl de stamgasten langzaam binnendruppelen en zich aan de bar nestelen. Ik kan me nu een stuk beter voorstellen hoe het er vroeger in ons Gasthaus aan toe zal zijn gegaan.

Wisseling van de wacht

Een week na ons komen Karin, Jessica, Marijke en kinderen, Paul en Anja en zijn mijn zwagers weer naar huis. Mijn zus, man en kinderen rijden vanuit Vogezen ook nog even langs Stünzel en zetten de tent in de tuin op. We eten met best wel een grote groep met aansluitend kampvuur en hopen op een sterrenregen (Perseiden), maar we zien niet veel, tenminste minder dan ik van te voren had verwacht.

De groep wordt onderhand zo groot, dat we onderhand op een echt hotel gaan lijken. Qua planning heb ik wel geleerd, om volgende keren beter de aankomst en vertrek data te plannen. Er zat nu meer overlap in dan aanvankelijk de bedoeling was. Ook stellen we boodschappenpot in om de huishoudelijke kosten te dekken. Volgende keer moeten we ook maar eens over kook-, boodschap-, afwas- en schoonmaakroosters gaan denken, wel zo duidelijk.

Dagtripjes

We maken verder diverse leuke dagtripjes naar Feudingen, Biedenkopf, over het Rothargebirge naar de hoogste top: Kahler Asten waar je prachtig uitzicht hebt over de hele regio, je kan Stünzel zien liggen. We bekijken verder Winterberg, en concluderen dat het een totaal uit zijn krachten gegroeid dorp is dat  zijn ziel heeft verloren, lijkt in de verste verte niet op de andere dorpen in Sauerland/Wittgenstein.

Met een oude Zwitserse postbus uit 1951 gaan we net als vorig jaar met het hele Stünzel dorp met een dagtrip naar de Brückermühle. Dit is een oude watermolen aan rivier Ohm aan de voet van de Amöneburg. Tegenwoordig wekt de molen stroom op, fungeert het geheel als een bio-winkel en restaurant. Na een lekkere lunch rijden we met de bus naar de stad bovenop de berg, en genieten we van het uitzicht, de mooie stad en heerlijke ijsjes. Terug rijden we via een prachtige route naar Stünzel, ook nog via een museum waarvan me de naam even is ontschoten.

Onder begeleiding van buurman Heinz gaan we een dagje naar universiteitstad Marburg. Deze stad heeft erg bijzonder vakwerk en is o.a. bekend ook van de gebroeders Grimm  en doet inderdaad een beetje sprookjesachtig aan. De stad heeft een kasteel bovenop een berg, diverse leuke winkeltjes een restaurants. Recht tegenover de stad een toren die lijkt op de toren in de film: The Grimm Brothers, helaas nu niet van dichtbij gezien, maar Marburg gaan we zeker nog vaker bekijken.

Marburg vakwerk

Marburg vakwerk

BLB Live

In de hele maand augustus zijn er iedere week live rock concerten op het centrale plein in zowel Bad Laasphe als Bad Berleburg. Als oud organisator van het On(w)ijs Festival was ik wel benieuwd naar het BLB-Live gebeuren, dus wij er heen. Het plein was goed vol, maar er speelden helaas alleen maar cover bands, zelf houd ik meer van bands met origineel eigen werk. Sfeer was in ieder geval goed en gezellig was het ook. Vermeldenswaardig is het entree systeem, in principe kun je alles gratis zien, wil je echter wat drinken dan moet je een beker kopen van vier euro, die beker is dan wel geldig voor alle concerten in de reeks. Wellicht een idee voor andere festivals.

Keukenkachel

Als laatste wapenfeit moet ik toch nog even Gandalf van het ecologieforum bedanken die met zijn scherpe blik opmerkt dat de keukenkachel niet in orde is. Blijkt namelijk dat er een compleet stuk rookkanaal is afgesloten met een ingemetselde steen die daar niet hoort. Na het verwijderen van de steen wordt de oven goed warm en verstoken we nog maar een kwart van de normale hoeveelheid hout per kookbeurt.

Mooie ondergaande zon in de achtertuin

Meifeest

Eindelijk kunnen dan de ramen open, de extra dekens van het bed, want  het is lente en dat vieren de Duitsers met het oprichten van een meiboom. Dit gaat gepaard met alpenhoorngeschal en salutschoten om de laatste resten kou met koning winter te verdrijven. Was wel nodig ook, want op 1 mei was het nog steeds wel fris, daarna werd het gelukkig rap beter.

Mei boom

Net terug van een heerlijk weekje Stünzel met mijn dochter Rixt, Els, Kees, Karin, Chris, Cor en Anne Bouke. Geheel niets meegekregen van konningedag, iets met een kroning en andere oranjegekte. In plaats daar van wel, 1 mei, dag van de arbeid, wat in duistland dan weer een vrije dag is, een dag waarop de jeugd schijnbaar massaal bier gaat drinken in het bos. Dat hebben wij dan niet gedaan, in plaats daarvan zijn we wezen rondtouren in de omgeving en hebben een bezoek gebracht aan het Landwirtschaftsmuseum, mooie dorpjes bekeken, genoten van het uitzicht en uiteindelijk op een ski/rodelberg Sackpfeife beland.

In het Museum Landwirtschaft und Brauchtum "Hof Espe" waren we getuige van het oprichten van de meiboom. Als Hollanders en bekende Stünzelaars werden we zelfs nog speciaal welkom geheten door de voorzitter. Daarna een tour door het museum, leuk om eenzelfde haard te zien die wij nog dagelijks gebruiken in de keuken, we worden onderhand zelf een museumstuk. Verder heeft buurman Heinz er een eigen hoekje met allerlei interessante informatie over  de bossen en bomen in de buurt.

Ook leuk is de route langs Hüttental, Schwarzenau, Richtstein, Elsof waar je prachtige vakwerkhuizen kan zien en mooie riviertjes. Over al die routes schrijf ik nog wel een aparte blog, ben in ieder geval begonnen om een google map de locaties en bijzonderheden te vermelden, zodat ik het over een jaar, nog zeg maar week nog weet. Met zoveel indrukken ga je ook steeds meer door elkaar halen, daarom ga ik het nu maar eens bijhouden. 

Eikenhouten tafel met boomstronk poten

Toen Rixt en ik zondags aankwamen stond er een prachtig eikenhouten tafel blad voor ons klaar. Kado van de buurman Heinz, die dit normaal gesproken op bestelling maakt.  Als tafelpoten had hij bedacht om er twee onderste gedeeltes van een boomstam onder te monteren. Hij had er al een aantal in het bos voor-gezaagd, we hoefden ze alleen nog maar even op te halen. Dat was wel even een klus, want dat weegt nog wel wat. Uiteindelijk, waren twee van zulke poten toch wat al te massief en iet wat onpraktisch. Daarop hebben we besloten de boomstronk verticaal door te zagen en de twee helften te gebruiken. Deze halve stronken naaldhout met gelakt massief eiken houten blad zit er fantastisch uit, moet ik zeggen.  Heeft u belangstelling voor een dergelijke tafel, of andere houtkunst van Heinz neem dan even contact met mij op.

Verder is er ontzettend veel werk verzet in en om het huis, het eigenlijk al te veel om op te noemen. Alle slaapkamers zijn nu gepoetst, en kunnen in principe gebruikt worden om te slapen, ook op de tweede verdieping. De verlengsnoeren die sommige slaapkamers van stroom voorzagen zijn vervangen door vaste stopcontacten, geen snoeren meer tussen de deuren dus. De badkamerdeur en wc deuren kunnen nu allemaal op slot. De tuin en paden zijn verder opgeruimd, er ligt geen troep meer tegen het huis aan nu.  De houtwal begint vorm te krijgen, en de houtvoorraad krimpt en groeit constant.  Al onze vuilcontainers zitten inmiddels vol, er ligt nog een kuub oud papier die we nog niet kwijt konden, en we hebben alle lege flessen (en dat waren er best veel) naar de container gebracht.  

Rixt heeft allerlei klusfoto's en kranten artikelen op een hele leuke manier op grote borden gerangschikt, dit wordt binnenkort een semi permanente tentoonstelling in huis.  Er komen vaak mensen langs om te kijken wat we doen, en dan is een dergelijke presentatie erg leuk en handig. Zo hoorde ik zojuist, dat er gisteren nog wat lezers van deze blog langskwamen net nadat we weg waren. De buurman heeft ze een rondleiding gegeven, maar wie waren het ?

Ook heb ik nog een eerste kleine stap gedaan voor het verwarmingssysteem wat we gaan aanleggen. In een kamer is alles bouwrijp gemaakt, zijn de benodigde sleuven gemarkeerd en heb ik een sleuf gefreesd. Dat viel echter nog niet mee, die machine  is zwaar en het valt moeilijk de rechte streep aan te houden. Denk dat ik hier eerst op moet gaan verzinnen met behulp van een geleide lat of iets dergelijks.  Ander nieuwtje is dat ik in oktober een cursus massakachel maken ga organiseren, hiervoor zoek ik nog enkele deelnemers. De cursus wordt gegeven door een professional en ik stel mijn huis beschikbaar, meer info volgt later, maar mocht u interesse hebben stuur maar een mail naar: franq77 (at) gmail.com

Na de WDR TV reportage, gaat de WDR nu een uitzending maken over de teloorgang van het platteland en wat er tegen te doen, een beetje "Hoe God verdween uit Jorwerd", maar dan vanuit  de Stünzel café Stube  tegenover ons huis over dezelfde problemen in Wittgenstein. In de live uitzending (31 mei 2013) van een uur zullen allerlei deskundigen voorbij komen, en wordt ook drie minuten vanuit ons Altes Gasthaus gedaan, ben benieuwd.

Iedereen die mee was, bedankt voor de hulp en gezelligheid! 

En zijn er al bewijzen van de achttien herten/reeën ? Nee, ik ben niet jaloers.

Dooi, lente en opstart problemen

Dooi, oorsprong van
een beek in de
achtertuin

Eindelijk is dan de langverwachte lente daar, en heb ik last van opstart problemen, niet in gang te krijgen, niet vooruit te branden. Weet even niet waar te beginnen en ook al niks te schrijven. Heb wellicht iets te veel in de planning en dan ook nog alles tegelijk, wat natuurlijk niet bevorderlijk is voor het overzicht. Dan krijg je daar bovenop nog wat pech in de vorm van auto problemen, dan voel je het energieniveau zakken waar je bij staat.

Het auto probleem

Heb op zich een hele fijne auto, Ford Galaxy, automaat, er kunnen zeven mensen in, haal de stoelen er uit en er kan een vracht aan spullen mee. Ideaal, als je een huis op 4 uur rijden hebt en je wel eens wat mee moet nemen. Probleem is alleen dat het ding nogal zuipt, een op negen en half op de lange afstand, heb ik laatst uitgerekend. Stond de auto de vorige week bij de garage om nagekeken te worden op zuipgedrag, en weer van zomer banden te voorzien. Nu staat hij weer bij de garage wegens vreemd geluid rechts voor als je het gas los laat. Hoort er misschien ook wel bij met 269.000 op de teller, kan ik niet zeggen weet heel weinig van auto's, maar vervelend is het wel.  Behalve dit euvel is er eigenlijk niks mis, en is het een hele fijne wagen, tot zo ver de reclame.

Toch zou ik onderhand wel eens een wat zuinigere auto willen hebben, maar ja wat ? Elektrisch klinkt leuk, maar de actie radius is te klein om Stünzel te halen. Hybride dan ? Is een optie, maar welke? Of gewoon benzine/diesel/LPG, ik zie dat een Ford Focus ook 1:22 rijdt, dat klinkt al heel aantrekkelijk. Verder natuurlijk wel slim om diesel te rijden, nu rijd ik benzine, diesel is met name in NL stukken goedkoper.

Komt de volgende vraag koop je er een op je Duitse adres of toch in Nederland ?  Stel je hebt een auto met Duits kenteken, dan heb ik geen idee want de ANWB dan wel ADAC doet als je pech krijgt, en je auto en jij naar huis wordt gebracht moeten worden, welk huis wordt het dan ? Mag je eigenlijk wel permanent in Nederland rondrijden met een Duits kenteken ? Ik hoor zo nu en dan dat dit wel mag, maar zeker weten doe ik het niet, ik heb het nog nergens kunnen vinden op een overheids-site. Wegenbelasting is in Duitsland stukken goedkoper, voor bovengenoemde auto een kwart van wat men in Nederland betaald, dus dat is waar het eigenlijke voordeel zit.

Ford Galaxy, in goede staat, altijd binnen gestaan,
nauwelijks in gereden.

In ieder geval zit ik nu met die auto in de maag, weg doen of oplappen ? Het is niet fijn om er mee bezig te zijn het leidt nogal af van de andere problemen die ook aandacht behoeven. We noemen even het beginnen met het verwarmingssysteem, het organiseren van een feestje voor de Stunzelaars en andere meehelpers, discussie met de Denkmalschutz en de Duitse en Nederlandse finanzamt (belastingdienst) over ontbrekende verklaringen, en verder wie komt er nu, wanneer en hoe lang. Onderhand een beetje chaos en dubbel planning ook met andere evenementen in NL.

De tuin

Gelukkig maken we ook nog leuke dingen mee. Afgelopen zaterdag met een auto vol bramen, frambozen, wijnbes en andere struiken uit onze tuin naar Duitsland afgereist. Deze woekeraars namen onderhand de hele tuin in beslag en het is goed dat ze weg zijn, kunnen we weer iets met de tuin in Spierdijk.

Water geven met laatste restjes sneeuw

Gezien de ruimte in Stünzel komen ze nu beter tot hun recht en kunnen ze lekker gaan woekeren. Met name de braam heeft al heel wat verhuizingen beleeft. In 1989 meegenomen van Groningen naar Venlo, van daar uit naar Hoorn, dan naar Spierdijk, daar weer twee keer verpoot en vervolgens naar Stunzel. Hij heeft altijd behoorlijk veel bramen gegeven, ben erg benieuwd hoe die het gaat doen in een iets ander klimaat.

De eerste pad alweer gezien

Märzbecher, nooit eerder gezien

Was nog een hele klus om wat in de grond te krijgen trouwens, het was dan wel 20+ graden, echter twee centimeter onder grond troffen we perma frost, in de vorm van grote ijsklompen, of we stuiten op stenen. Gelukkig heeft Sicco de kracht hier door heen te beuken en staat nu alles mooi in de grond.  Van de buren kregen we nog we nog een appelboompje, die staat nu ook mooi centraal in de tuin. 

Aan de slag

Inmiddels zijn we weer een paar dagen verder, ik had zelfs geen zin meer in het afschrijven van dit stukje, maar nu zijn de kansen gekeerd. Auto rijdt weer, ontbrekende Finanzamt documenten ontvangen, dus dat proces loopt ook weer. Verder inmiddels weer zin gekregen om flink aan de bak te gaan, meivakantie komt er gelukkig aan dus lekker dagen vrij om eens flink de handen uit de mouwen te steken.