Nog een paar dingen en dan pfffff is het klaar.

Project vakwerk begint mee een beetje tegen te staan, we zitten onderhand echt in de fase van die loodjes die het zwaarst zijn op het laatst. Nog zo'n cliché: het gaat om de details, de puntjes op de i, er is licht aan het eind van de tunnel, nog even een sprintje, de laatste hordes....

Velen mensen vragen er naar: "wanneer is het klaar?", nou mensen bijna, we moeten nog een paar dingen:

Zo lijkt het al bijna af

• Nog een paar vakken afstucen
• Vakken wit kalken
• Hout donker bruin verven
• Luiken labrador blauw bijverven
• Her en der nog wat witte delen verven
• Leien links plaatsen
• Regenpijp links
• Zink onder de eiken balk
• De spreuk verven 
• De bliksemafleider vast
• Grendels op de luiken
• Nog twee scharnier pennen
• De steiger weg halen

En dan, en dan, dan is het vakwerk weer terug aan de noordzijde.  Het duurt alleen nog even dus, ondertussen buffelen we door, ik zie helaas momenteel alleen nog pietluttige details, de fouten die we hebben gemaakt, kleine dingetjes, onvolkomenheden, en dat het echt wel mooi wordt moet ik mezelf steeds inpeperen, ik zie het even niet meer.

Als het dan binnenkort eindelijk af is, dan champagne, vuurwerk, genieten! Ik ga er een maand naar kijken en relativeren, het wordt een mooie zomer! (oh hij is al begonnen).

Sumpfkalk dat vind ik nou een mooi Duits woord, en nog fijn spul ook.

Boven stuc + verf, onder verse stuc.

We zijn al tijden bezig om de noord wand van de schuur wind en waterdicht te krijgen. Het vakwerk zit er in, de vakken zijn opgevuld met leem, het dak is dicht, de stuifsneeuwgaten zijn dicht en de muur moet alleen nog worden afgestuct zodat deze ook water dicht is.

Dat stucen klinkt allemaal simpel, maar we doen alles ekologisch en dan is alles anders dan anders. Zo gebruiken we zogenaamde luchtkalk, in plaats van de standaard bouwmarkt waterkalk. Dit doen we omdat deze kalk betere vochtregulerende eigenschappen heeft en daardoor voor een beter binnenklimaat kan zorgen. Deze kalk hard langzamer uit dan de meer gangbare hydraulische kalk, maar gaat gegarandeerd duizenden jaren mee, de oude Egyptenaren gebruikten het al en dat staat er nog.

Haarscheurtjes

Maar ja, een ander materiaal heeft ook weer iets andere eigenschappen en na een dag stucen zien we de volgende dag allerlei haarscheuren. We vragen ons af waarom en wat  we er aan kunnen doen ? Simpelweg opnieuw dichtsmeren blijkt niet de methode. Ook een belrondje langs een aantal Duitse stucadoors levert niet de gewenste informatie, men kent deze ouderwetse kalk eenvoudig niet.

Op internet is er wel een en ander te vinden over deze problematiek, vooral dat anderen hier ook last van hebben.  Maar oplossingen heb ik nog niet kunnen vinden. Het probleem schijnt vooral te zijn dat buitenkant sneller droogt dan de binnenkant, dat geeft krachten en spanningen met scheurtjes tot gevolg. Dit kan een gevolg zijn van te veel of te weinig vocht, maar hoe en wat ben ik nog niet helemaal uit.

De luchtkalk die we gebruiken is van de firma Solubel, dat is kalk met wat scherpzand dat een wat gelige kleur heeft. De bovenste vakken hebben we met zogenaamde Sumpfkalk-verf mooi wit gemaakt. De haarscheuren verdwenen hiermee, maar de vraag is nog even of het zo blijft. Al enige tijd niet meer bij het huis geweest vanwege verjaardagen,  het Festivalderaaa (aanrader) en een zakenreisje naar een ander continent, het continent van alles veel (of niks).

Ja het woord Sumpfkalk dat heeft een mooie klank en is ook nog fijn spul om mee te werken.

Wordt vervolgd.