Pinkstertradities, steigers bouwen en tuinonderhoud

De steigerbouwers (voor de leien)

Het Pinksterweekend is er een van tradities, te weten steigers bouwen met mijn zwagers. Helaas was er dit jaar maar een zwager, maar dat heeft ons niet weer houden alvast een begin maken met dit keer een ijzeren steiger in plaats van de traditionele houten steiger die alweer twee jaar achter het huis staat. De nieuwe steiger gaat gebuikt worden om de leien te restaureren op de noord zijde.

Samen met mijn zoon en zwager Sicco hebben we eerst uitgezocht hoe deze steiger opgebouwd moet worden, het is namelijk een tweedehands geval en het was tot nu toe nog niet helemaal duidelijk hoeveel steigermateriaal we hebben en hoe deze in elkaar gezet moet worden. Het is in ieder geval een hele sterke steiger, zeer geschikt voor  bijvoorbeeld een metselaar.  Na wat gepuzzel zijn we er uit hoe we de steiger het beste neer kunnen zetten en na een middag werk staat de steiger voor de helft. We konden niet verder door omdat de planken op waren en de resterende planken zitten nog op de houtensteiger die zal toch eerst moeten worden afgebroken voor we verder kunnen maar daarvoor ontbrak dus de mankracht. Gezocht: wat sterke lui die een weekendje komen helpen steiger afbreken en (verder) opbouwen.

Houthakken en tuinwerk

Tuinklussen

Het traditonele houthakken mag natuurlijk niet ontbreken op zulke weekenden, en gelukkig lagen er nog een hele stapel berkenstammetjes die in oktober waren gedoneerd bij het biomeiler bouwen. Vrijdagavond had ik er al een op het kampvuur gegooid, gezien het gesis mogen deze stammetjes nog wel een jaar of wat drogen.  Na wat elektrisch zagen (bevalt prima) en wat kloven bleef er zo'n anderhalve kuub stookhout over.


Naast houthakken is er nog het project gras maaien. Helaas bleek de kop van de bosmaaier stuk, deze kop is van plastic en was compleet weggesmolten.  Nadat ik dop had hersteld met een metalen beugel kon ik weer maaien. In de tweede maaironde begaf echter het startkoord het doordat de veer niet meer veerde. Sicco heeft toen de hele maaier uit elkaar gehaald, de veer weer vast gezet en weer in elkaar gezet, uurtje of wat werk.  Echter vergeefs, de veer was nog steeds stuk en de bosmaaiers lijkt niet meer te repareren. Wellicht ook maar een elektrische kopen, want ik en bezinemotoren gaan niet samen, dat is al mijn hele leven zo. De kettingzaag begaf het ook al en vorige week had de auto ook al geen zin meer. Ik zag in de bouwmarkt dat je zowat al het tuingereedschap tegenwoordig in batterij-variant hebt, wel zo milieuvriendelijk natuurlijk en als eco-bouwer wel een must, want stroom is een stuk duurzamer dan benzine, zelfs als deze niet duurzaam wordt opgewekt (wij hebben echter ook groene stroom).

De kruidenspiraal is ontdaan van zevenblad (nee dat is niet lekker) en brandnetel, zodat de kruiden weer een kans krijgen. Verder is de verzakte grond weer aangevuld met verse compost uit onze eerste biomeiler.  Wie heeft er zin om compost te komen zeven? We hebben nog enorme bulten houtsnippers met compost liggen. De compost moet er uit gezeefd en van de houtsnippers kunnen we nog een biomeiler bouwen. Dus heb je zin meld je dan.

Eetkamer

Mackintosh versieringen

Eetkamer Mackintosh versieringen zijn af, Aafke heeft de roze en groene sjablonen aangebracht en nu is het bijna compleet, nog slechts een ronde met een tweede groen. Het resultaat is nu al erg fraai, maar wat een bult werk ongelooflijk.

Nu nog de olmenboekenplanken (via buurman Heinz), plinten en de vloer en dan is de eetkamer helemaal af! Maar ook in een onaffe eetkamer is het prima toeven en smaakten de top culinaire verassingen van profi kok Aafke en hulpkoks weer opperbest. Ook dank aan de afwasploeg. Jammer dat er verder geen chips waren.

De laatste stukjes eetkamer in moderne 1912 stijl

Mackintosh versierselen

Koningsweekend 2017, hoogst uitzonderlijk waren Aafke en ik een keer met zijn tweeën in Stünzel, dat komt bijna nooit voor en dat was zelfs de uitbater van Pizza Roma in Bad Berleburg opgevallen. Hij maakte een opmerking  in de trant van waar zijn de anderen gebleven?  Heb hem  dan ook maar verzekerd dat de anderen ook snel weer komen, zonder hen redden we dit eko project  niet, echter het is ook zeker wel een keer leuk om gewoon met zijn tweeën hier te zitten. Stil zitten is natuurlijk geen optie en de weersverwachting was koud en slecht, dus binnen klussen.

Lekker bezig

De eet- en woonkamer waren in september al geverfd, daarna zijn in de winter de eerste versierselen, in het Duits Bordure,aangebracht. Verder zijn de ramen en deurposten in de final lakverf gezet  en weten we eindelijk wat we met de plinten doen en de vloer.

Aanvankelijk was het de bedoeling de oude versierselen weer terug te brengen, maar nadat Aafke de versierselen van de Schotse architect Charles Rennie Mackintosh had ontdekt moesten die het worden. Eerlijk is eerlijk die versierselen zijn ook erg mooi en komen ook uit de tijd dat dit gedeelte van het huis voor het laatst is gerestyled 1912. Makkelijker gezegd dan gedaan, want we praten hier over bloemen die hangen aan een balk met dambord patroon, bepaald niet simpel.

Nog niet af, de stengels moeten er nog in, maar best fraai

Om Mackintosh replica versierselen te maken moeten er vier tamponeer-mallen worden gemaakt uit plastic.  Als voorbereiding is er de afgelopen winter door Heleen en Aafke alvast de grijze band rondom de kamer vlak onder het plafond gemaakt. Dit weekend heeft Aafke de verticale baantjes gemaakt. Als volgende stap zijn de dambordjes met twee mallen gemaakt in donker blauw. Daarna is de roze bloem geplaatst. Hierna moet dan nog de steel komen maar hier liepen we uit de tijd, dat wordt dan een volgende keer. En hoewel het nog niet helemaal af is, mag het resultaat er nu al zijn, de hoeveelheid werk is echter enorm, dagen werk en nog niet af en we moeten nog een kamer.

Verder  kwamen we op het idee om de plinten helemaal kaal te branden in plaats van te verven. Wat over blijft zijn roodachtige plinten die weer goed passen bij de blauwe muren van het Blue Hotel. De vloer zelf wordt in de lijnolie gezet en zal dus donker worden wat vast ook een mooi effect zal zijn. Nog niet helemaal af, maar wel weer een stuk verder gekomen nu en trots op het resultaat.

Kapotte slakkenhuis

De oorspronkelijk weersverwachting was slecht en koud, achteraf bezien was het echter prachtig weer, zon, bijna windstil en vrolijk fluitende vogels, eigenlijk tuin weer in plaats van binnen weer. In de categorie welkom nieuws, we hebben een bevriende lijster die slakken vangt in de kruidenspiraal en een waar bloedbad heeft achtergelaten onder de slakken, bedankt lijster, van mij krijgt u een lintje!

Op de terugweg eens in het Duitse Soest kijken, er is een Deutsch-Holländische Stoff- & Tuchmärkte en daar is mijn vrouw verslaafd aan.

Dam bordjes links nog niet af, rechts wel. Volgende keer de stengels in groen.

Dit moet hem dan worden.

De mallen

Unplugged geluk

Het is pasen en schitterend weer, typisch een weekend om eens lekker van de buitenlucht te genieten. Dus, auto vol geladen met tuinplanten, lekker eten (want op goede vrijdag zijn alle winkels dicht in Duitsland) en vertrokken naar  Stünzel. Eenmaal aangekomen blijkt het te stormen, en is een deel van onze houtstapel ingestort. Gelukkig is het wel overwegend zonnig met aangename temperaturen en hebben we weinig last van de storm aan de achterkant van het huis. Wel zijn er twee ramen open gewaaid, maar geen schade aan het huis.

Zaterdags beginnen we met het poten van de meegebrachte planten. We hebben vier witte meidoorns die op termijn als afscheiding moeten gaan dienen om wild, zoals everzwijnen en herten, uit de tuin te houden. Verder een rododendron,  een blauwe jasmijn, en een pruim. We plaatsen narcissen  bij de stam van de pruim en de appelboom, dat schijnt te helpen tegen woelmuizen heeft Aafke onlangs van de fruitbomen expert gehoord. Nu maar wachten op  een top oogst, en dan lekker jam maken, fruitsalades en dan destilleren natuurlijk.  Daarnaast nog allerlei planten verplaats  naar betere plekken, en rijkere grond. De bedoeling is uiteindelijk om van maart tot oktober bloeiende planten te hebben.

Boven meidoorn en rododendron, pruim, vergeetmeniet, jasmijn, floxen

De kersenboom en een andere boom, waarvan we nog steeds de naam niet weten, staan momenteel weer volop in  bloei. Een prachtige witte tooi siert de bomen en duizenden bijen zijn er druk mee bezig. Dit is echt het fijne aan Stünzel, je gaat even lekker zitten met een kopje koffie, je kijkt uit op vier prachtige Haflinger paarden, schitterende bloesems, een weide die al weer geel wordt van de paardenbloemen, en het enige dat je hoort zijn bijen en zingende vogels. Voor de entertainment verzorgen de roofvogels een altijd weer prachtig schouwspel.  Geluk is zooooo simpel, het kan volledig unplugged!


Vorig jaar hadden we een tegoed bon gekregen van het biologisch tuincentrum Wittgensteiner Staudengarten in Arfeld.  De route erheen was al idyllisch langs een prachtige rivier, bloeiende bomen, vers groene blaadjes, en velden met pinksterbloemen (ja met de paas!). Eenmaal aangekomen kom je op een no-nonsense kwekerij met behoorlijk veel keuze. We beperken ons tot kruiden en laten ons voorlichten door de zeer deskundige eigenaar die alles weet van zijn plantjes en ook kan vertellen of het kan/wil in Stünzel, of je ze nu al kan poten of beter nog maar even kan wachten. Hij is heel enthousiast over zijn handel en spreekt behalve Duits ook goed Engels en dat was in deze discussie wel even handig.

Kruidenspiraal in wording

Met een kofferbak vol kruidenplantjes toeristisch terug via een hele mooie route hoog door de bergen met uitzicht op Scharzenau. Alleen na drie kwartier rijden zijn we weer terug Arfeld in, blijkbaar gaan we in kringetjes rond, maar het geeft niet deze cirkel was zeer de moeite waard.


Nadat we mijn zwager Sicco en ik de houtstapel na drie pogingen weer gerestaureerd hadden,  leek het ons wel een goed plan om een kruidenspiraal te maken. Aafke wil er al heel lang een hebben en dit is het moment om het te realiseren, en tevens een hele mooie manier om de bulten puin en stenen die overal in de tuin liggen eens weg te werken.  We egaliseren de grond, leggen daarop karton zodat we makkelijk de drie meter doorsnee spiraal kunnen uitzetten met kleine stenen.  Een dag lang zijn we bezig stenen te verzamelen en te stapelen, onderop komt puin en in het zicht doen we natuursteen (Bruchstein) en rode baksteen.  De aarde halen we van de immense composthoop die tegen de kersenboom ligt, hier schijnt tientallen jaren tuinafval te zijn gecomposteerd, een derde hiervan verdwijnt nu in de kruidenspiraal.

Het geheel maken we af met:  Marokaanse munt, aarbeienmunt, vier soorten tijm, bonekruid, salie, bieslook, twee soorten lavendel, en nog wat soorten waarvan ik even de naam kwijt ben.  Precies toen we klaar waren kwam er een vijf minuten durende bui, die kwam goed van pas dus.  Over een paar weken nog een keer terug naar de kweker om de kruiden te halen die pas de grond in kunnen na de ijsheiligen.

Kruidenspiraal onder de bloeiende kers

De kruidenspiraal in aanbouw. Van de boom links kennen we de naam niet.

Behalve veel tuinwerk hebben we dit weekend ook nog heerlijk gegeten, een paaslunch gehad, de omgeving verkend, en de trampoline staat weer, dit jaar zelfs recht!