FF een weekje niks doen

Levensgenieters 

Vakantie, dus niks doen,  lekker relaxen, de zinnen verzetten, hoe doet men zoiets? Zeven dagen de tijd, en die hebben we als volgt ingevuld. 

Het werk in kamer 7 lag al tijden stil omdat het maar niet lukt een professionele leem stukadoor naar Stünzel te krijgen. Dit keer zelf de stoute schoenen aangedaan en met wat instructies van de buurman de klus afgemaakt. Moet zeggen dat het me alles meevalt, en uiteindelijk is het me gelukt om de muur redelijk strak te krijgen. Het kan vast allemaal nog veel beter, maar voor een eerste stukadoor project vind ik het niet slecht. Nadat de leem er op zat de plinten vast gemaakt, en geverfd. Daarna een paar uur vloeren boenen met een borstel op de knieën, ouderwets, maar effectief.  Aafke kwam er achteraan met de dweil, en het knapte gelijk behoorlijk op, maar geverfd moet het wel.

Via een kennis van Heinz de buurman, hebben we de juiste kleur ossenbloed rood vloerverf laten maken op waterbasis.  De man is zijn hele leven schilder geweest en had nog leuke oude boeken met schilder technieken uit 1922. Hij heeft ons o.a. precies voor gedaan hoe je een mal maakt om de oude versierselen (in het Duits Bordüre) weer terug te brengen. Speciaal hiervoor had hij nog een rol folie staan met de juiste hardheid om mallen te maken.  Aangezien hij niet wist wat het kostte, heeft hij de hele rol maar zo meegegeven, ja zo gaat dat soms op het Wittgensteiner platteland, vertrouwen en gunnen dat zijn de kernwoorden hier.

De vloerverf staat inmiddels klaar om kamer 7 af te lakken en ook de gordijnen hangen inmiddels. Het duurt niet lang meer of deze kamer kan ook in de verhuur als 2 sterren kamer, ruim, maar zonder stromend water.

Kamer 7, alleen de vloer moet nog

Dan hadden we nog de daklijsten die aan achterhuis bevestigd dienden te worden. Het was even mooi weer, dus leek het me een goed moment om dit te doen. De buurman moest toch naar de stad en kwam even later met zinken lijsten terug. Hoewel dit precies dezelfde lijsten zijn die er op zaten kan dit nooit helemaal waterdicht zijn, omdat het water dat via de pan schuin weg loopt alsnog op het hout kan komen. Best wel balen, want zo gaat tzt. het overstek weer weg rotten. Probleem is ook dat de pannen vlak zijn, normaal zijn pannen krom en loopt het water naar het midden. De enige makkelijk oplossing zonder andere pannen in onder het afdekzink zelf een opstaande rand te maken met kalk. Kost allemaal weer extra tijd, maar lijkt me wel noodzakelijk.  

De gasten Ingrid en Karin hebben samen met Aafke weer hele stukken huis ontdaan van behang, en vet zodat deze nu ook kunnen worden gestut en geverfd. Verder zijn de ramen gelapt, en daardoor schrik je opeens hoe goed je er nu door kan kijken. Jessica de tuin weer eens onder handen genomen, was ook nodig zeker nu de berenklauw oprukt en niet te vergeten het everzwijn dat wederom ons met een bezoek heeft vereerd.  We moeten echt een dicht en hoog hek gaan neer zetten. Eigenlijk was het de bedoeling een houtwal (Duits: Benjeshecke) te maken, maar dat gaat te lang duren vrees ik.

Inspirerende leem projecten

Ter ontspanning zijn we een dagje  met de buren wezen toeren langs drie bekenden van hun die ook in leemhuizen wonen, en ook met mega grote klussen bezig zijn.  De regio waar we heen gingen was rond Schwalmstadt, op ongeveer een dik uur rijden vanaf Stünzel. Het is duidelijk een rijk gebied wat je terug ziet in de enorme boerderijen  vol rijke versieringen. Dan denk je dat wij een groot project hebben, het kan altijd nog groter, met nog meer schuren en gebouwen, nog grotere balken die worden vervangen, nog grotere leemwanden die moeten worden gestuct. Maar er is een ding wat ons duidelijk bindt, de liefde om mooie oude panden met oude materialen weer in volle glorie te laten schitteren. Bij alle drie de projecten raakten we hier niet over uitgepraat met de bewoners. Het Stünzel project brengt ons steeds maar weer leuke nieuwe mensen, prachtige projecten en veel inspiratie.

Verder kan ik nog melden dat we de hele week heerlijk hebben gegeten, salades, bbq, soep, en allerlei andere heerlijke culinaire creaties. De buren schoven af en toe ook aan, en ook de Italiaan in Bad Laasphe (da Michele) werd met een bezoek vereert. Volgens de Italië kenners is dit nog steeds de beste italiaan in de regio.

Zondags weer terug naar NL en dan blijkt het eindelijk mooi weer in Stünzel. Wat doe je ? Je gaat de buren helpen met hooien, heerlijk in het zonnetje handmatig het hooi keren en verspreiden langs de kanten waar de machines niet bij kunnen.  Daarna hebben de buren in hun leemoven zelf de heerlijkste Kuchen gebakken, welke we lekker opeten met veel slagroom uiteraard. Heerlijk! Daarna voldaan naar NL, wat zijn we lekker uitgerust en bijgekomen, heerlijk zo'n week niks doen.

Ook leuk, bezoek gehad van vaste blog lezers Lea & Patrick ze hebben zelf een huisje in Assinghausen op 45 km en hebben ook een leuke blog:  "Ons Droomhuis".

Dakrand