Op zoek naar de geneeskrachtige bron

Net aangekomen in Stünzel raakte Jessica vrijdag in gesprek met buurman Heinz. Ze vertelde dat ze nieuwsgierig was naar een plek met een bron, ergens gezien op de wandelkaart. Die wordt erbij gepakt. ‚Heiligenborn’ heet het. Oh ja, zegt Heinz das ist Wunderschön da... Daar kunnen we wel naartoe rijden. Wanneer? Nou misschien zondag?


Ik vroeg Heinz ook of hij me kon helpen met wat Zweedse fakkels te zagen, van wat stammetjes die ik nog heb liggen. Leuk voor het Oud & Nieuw-feest, prima zegt hij, doen we morgen.

Prachtige mist bij het zoeken naar Heinz.

Zaterdag gaan we een stukje lopen en zien Heinz net met zijn busje het bos inrijden. Wij erachteraan. Op de Festplatz waar je na het dorp het bos inloopt (waar hij een opslag voor zijn Hackschnitzel heeft) aangekomen geen Heinz te zien. We lopen naar het landje erachter waar zijn ezels staan, maar daar was hij ook niet. Dan maar het bos in; nat, vochtig en koud maar je loopt wel lekker je werkstress eruit.  Meestal als je links, links, links aanhoudt verdwaal je niet en kom je altijd weer uit op de Festplatz. Bijna bij de Festplatz horen we een kettingzaag, kan niet missen dat dat Heinz is maar goed als Hollanders van het platte land snappen je oren niet waar het geluid vandaan komt in de bergen. We lopen maar terug naar het dorp. Achter ons horen we al snel Heinz zijn busje aan komen rijden. Hij heeft met Robbert zijn schoonzoon maar even wat fakkels gezaagd in het bos.

Heinz is onbetaalbaar, alles wat je met hem bespreekt of als je maar even laat merken dat je iets wil dan ligt het razendsnel voor je klaar of heeft hij het geregeld.

Zij rijden naar ons Gasthaus en dumpen de fakkels naast mijn auto, reisklaar voor Nederland. Ze komen net weer aanrijden als wij net langs hun huis lopen. Ik sta even te praten met Robbert over de perikelen van hun houtsnipperkachel. (Dat ze de kachel nooit een dag alleen kunnen laten, dat als er een te groot stuk haksel ingaat hij meteen afslaat en nog zo wat probleempjes). Heinz loopt het huis in. Hij komt weer naar buiten met een bundeltje kopieën netjes met een nietje erin en geeft die aan Jessica.

Vier bladzijden geschiedenis over Heiligenborn.

‘s Avonds na het eten wagen we ons aan het gekopieerde verhaal. Ik merk dat mijn hoog-Duits niet optimaal meer is na alweer een tijdje minder Duits op het werk gepraat te hebben. Jessica is het momenteel aan het leren. Man-oh-man, wat een moeilijk Duits artikel. In eerste instantie begrepen we er bijna niets van. Maar hier komt het voordeel van het net geïnstalleerde internet van pas. Woordenboek na woordenboek wordt geraadpleegd en langzaam beginnen we in het verhaal te komen over Heiligenborn (born is dus bron). Twee en half uur hebben we gedaan over vier pagina’s (ook met wat pauze en foto’s bekijken).

Op een of andere manier (niemand weet hoe) is ontdekt dat het water van de bron geneeskrachtig was. Der Graf von Nassau-Siegen, Johann der Mittlere, und der Graf von Hachenburg machten dem Besitzer der Heilquelle, dem Grafen Ludwig von Wittgenstein, “Vorschläge zur Einrichtung einer ordentlichen Brunnenanstalt"

Aangelegde vijver om te baden

Er werd een soort wellnesscentrum gebouwd, met 40 Hütten voor de Kranken,  en ook enige onderkomens voor de welgestelden.  Bomen rondom moesten ervoor worden gerooid en we spreken nu over het jaar 1622. Er werd een opzichter voor het vuur, een opzichter voor de aalmoesbus en een waard aangesteld.  Boeren verkochten hun levensmiddelen en fruit. Er werd een grote vijver aangelegd om in te baden. Van heinde en ver kwamen zieken. Het schijnt dat er nog lang overal krukken in de bomen hebben gehangen. Het verval kwam ook weer snel vanwege de 30-jarige oorlog die al begonnen was. Maar de naam Heiligenborn is nooit echt vergeten.

Op zoek naar de heilige bron

Zondagmiddag gingen we op pad. Het is koud en nat, maar gelukkig iets opgeklaard. De weg er naartoe is prachtig, we rijden constant langs dalletjes met stromende beekjes (o.a. de Ilse), hier en daar oude vakwerkhuizen en vooral veel bos rondom. Het doet wat ruiger aan dan bij ons in Stünzel maar het is eigenlijk om de hoek. Bij het plaatsje Heiligenborn rijden we omhoog een bospad op. Er staat bijna niets aangegeven over de bron, maar Heinz weet de weg. Wel is er een speurtocht  voor kinderen. Een groepje kinderen in de leeftijd van 3-10 jaar loopt voor ons uit. Naarstig op zoek naar de volgende opdracht. De opdrachten zijn met kaartjes in ingezaagde boomstammetjes verborgen. Leuk bedacht.

Lekker gezond water

Na een paar 100 meter bergaf steken we een dammetje over. Dit is in ieder geval de beek de Ilse. Nu staat er ook een groot bord met ‘Ilsequelle 200 meter’ aangegeven. We lopen omhoog langs het beekje en na 100 meter ligt de steen die er dus in 1622 geplaatst is. Uit de steen stroomt dus heilig geneeskrachtig bronwater, zo de Ilse in.  Wij zijn helaas de flessen vergeten die we schoongemaakt hadden om te vullen. Gelukkig staan er bij het info-bord wat glazen. Het water smaakt heerlijk.

De informatieborden bij de bron melden dat we hier inderdaad te maken hebben met speciaal water, dat anders is dan normaal drinkwater. Een vergelijk met Lourdes wordt zelfs gemaakt in onderstaande quote:

Der Glaube an die Wunderkraft der Ilsequelle lebte durch die Jahrhunderte fort und in der Tat hat es mit diesem Wasser seine Besonderheit. Es unterscheidet sich physikalisch tatsächlich wesentlich und jederzeit nachweisbar vom normalen Trinkwasser.

Über Wasser vollziehen sich bekanntlich empfindlichste Steuerungsmechanismen im Körper. Da sich nur an fließendem Wasser Aufschlüsse über Lebensqualität, Ausstrahlung und Polarität feststellen lassen, wurde über die elektromagnetische Polarisation das Geheimnis der Ilsequelle Mitte der 80er Jahre entdeckt. Das fließende Wasser entwickelt ein Spektrum von sechs Reaktionslinien. Diese sind bei normalem Trinkwasser abwechselnd linksdrehend und rechtsdrehend und polarisiert.Bei einigen wenigen Quellen sind diese Reaktionslinien aber allesamt rechtsdrehend. Wie die Ilsequelle sind z.B. auch Lourdes oder Sulzthal positiv rechtsdrehend polarisiert. So unterscheiden sie sich eindeutig und unmißverständlich von anderen Normalgewässern. Man könnte es auch als ein wertvolles Magnetwasser bezeichnen.

De Ilse

De Ilsequelle - Heiligenborn is te vinden op mijn toeristische kaart op Google maps.

 

 

 

 

 

Sieg-, Lahn- en Eder- bronnen

Na het bezoek aan de bron gaan we door richting Lahnquelle, dat hier vlak in de buurt is.  Heinz meent zich nog van een schoolreis 60 plus jaar geleden te herinneren dat de Lahnbron in de kelder van een cafe is, het cafe is snel gevonden. De waard zegt, echter dat dat vroeger inderdaad zo was maar dat de bron inmiddels verplaatst is naar buiten. Nadat we koffie gehad hebben  en weg willen gaan, nog even het toilet bezocht. Achter een deur hoor ik water stromen, stiekem maak ik de deur open en blijkt er een put, dus toch nog steeds een inpandige bron zo te zien. Waarom de waard hier niks over zei is mij een raadsel.

Cafe met Lahnbron in de kelder

Vanaf de Lahnquelle door richting Siegquelle en via de Eder (waarin volgens Heinz ook goud zou moeten zitten) door Erndtebrück weer terug naar Stünzel. Een prachtige rondreis is het, en volgende keer als het wat langer licht is en warmer ook deze bronnen eens van dichtbij bekijken.

In het lange weekend hebben we nog veel meer activiteiten gedaan, zelfs op het gebied van verwarming en klussen, hierover later meer in volgende blogs.

Iedereen alvast een goede jaarwisseling en een voorspoedig 2014