Hoe de iep weer terugkeerde naar Duitsland

Iepvervoer

In de bossen rond Stünzel groeiden vroeger veel iepen. De Stünzelaars en buurman Heinz in het bijzonder hielden van de iep en vinden het vreselijk jammer dat de iep is verdwenen.  De iepen, in Duitsland "Ulm" geheten en in het zuiden van Nederland "Olm", is verdwenen door de zogenaamde Hollandse iepenziekte en heeft alle iepen in het bos geveld.

Paar jaar geleden waren de buren bij ons op bezoek in Nederland en hebben wij een leuke rondvaart met Peter Jan door de grachten van Amsterdam gemaakt. Met name Heinz was helemaal lyrisch over alle prachtige majestueuze iepen langs de grachten, hij dacht dat ze uit heel Europa waren verdwenen en was zeer verheugd dat de iep nog bestond.

Een paar keer heb ik in het voorjaar geprobeerd om uit het in Amsterdam alom aanwezige iepenzaad een iepje voor Heinz op te kweken, maar dat is helaas mislukt. Ik ben dan ook geen kweker, daar zal het aan liggen. Peter Jan liet het er niet bij zitten en heeft stad en land afgezocht voor een reeds geteelde Hollandse iep (Ulmus hollandica) en is uiteindelijk geslaagd bij een kweker in Kesteren die de zeer resistente iep: Ulmus 'Columella' in de verkoop heeft.

Eind november was het dan zover en gingen met vier man de boom ophalen en naar Stünzel brengen. Het idee was de meterslange boom op de auto te binden met een paar sjorbanden en dan gaan. Het eerste probleem was natuurlijk de lak van de auto, die zou immers kunnen beschadigen.  Maar nu lieg ik want inruilwaarde boeit ons niet. Wat wel boeit is het "wel en wee" van de boom en die olm moet natuurlijk gezond en wel aankomen en mag niet kapot waaien of sterven wegens de nogal lage temperaturen die dag. Emigratie is nooit makkelijk, ook niet voor een iep.

Operatie Olm

Behalve eventuele gezondheidsproblemen van de iep hebben we ook nog te maken met Duitse regelgeving. Voor iedere oplossing is er wel een bijbehorende Duitse regel die er voor zorgt dat die oplossing toch niet zo simpel is als aanvankelijk gedacht. Nu blijkt dat bij vervoer op het dak alles hermetisch verpakt dient te zijn zodat er niks los kan raken en weg kan vliegen. Dus niet doen zoals ik, toen ik met vijf gipsplaten op de imperiaal bij de Praxis weg reed en thuis aankwam met gehalveerde platen, niets van gemerkt. Zo dus niet, wij hebben ons voorbereid en gaan met dekens, sjorbanden, matrassen, dekzeilen en extra plastic op weg naar de kweker in Kesteren, om deze mega iep op te halen en aan onze gewaagde trip te beginnen en dat ook nog zonder winterbanden (sssttt).

Eenmaal bij de kweker volgt eerst een kleine shock, de boom zou bij de ingang staan en daar staan alleen enorme bomen die krijgen we nooit op het dak van de Renault, zonder kraan en zonder de inruilwaarde direct naar het nulpunt te brengen. Dan volgt al snel de deceptie, het boompje staat toch ergens anders en blijkt zo klein dat deze met gemak in de auto past. Alle stress voor niks, maar wel weer een verhaal voor de borreltafel.

Buurman Heinz is gelukkig zeer blij met zijn boom, hij staat prachtig prominent in zijn uitzicht op een plek waar onlangs een andere boom is overleden. Ook bij ons in de tuin staat nu een iep want alleen is maar alleen. Nu maar hopen dat de iep aanslaat en het niet zo vergaat als ons appelboompje.


Check ook het leuke filmpje van Wout Boekeloo:  https://vimeo.com/243643509

Bibliotheek in Stünzeler bushokje, het kan wel een dag duren voor de bus komt.

De dorpsboekenkast / bibliotheek

Aan de befaamde weg naar Stünzel staat een eenzaam bushokje waar door de weeks twee keer per dag een gewone lijn bus komt en een schoolbus om kinderen naar en van school brengen. Kinderen waren er lange tijd niet, maar toch bleef de bus gewoon komen, inmiddels zijn er weer een aantal kleine kinderen in het dorp in de schoolgaande leeftijd die met de bus gaan.

Het bushokje is lang geleden al eens door de dorpsbewoners in vrolijke tropische Braziliaanse sfeer geschilderd. Anno 2017 is dat echter niet meer genoeg en is het bushokje nu ook voorzien van een heuse hippe openbare minibibliotheek. Buurman Heinz en de dorpsbewoners zijn er nog behoorlijk wat tijd mee bezig geweest om het kastje wildzwijn-, vocht- en stuifsneeuwdicht te maken, dit is wel essentieel in deze contreien, anders is er volgend jaar geen bibliotheek meer.

Bushokje / Bib bij nacht

Willekeurige passanten, wandelaars en wachtenden kunnen hier heerlijk even uitrusten en genieten van titels zoals:

• Tante Inge haut ab
• Flaschen Post
• Schwarzlicht
• Wie Sonne und Mond
• Katzen
• Natuurlijk mogen de Dienstagsfrauen, die tenslotte een kleine link met het dorp hebben, ook niet onderbreken.

Uiteraard verdient een dergelijk initiatief  aandacht in de lokale pers, die terstond een fotograaf en journalist stuurden om onderstaande leuke reportage te maken.  De ene keer hebben we houtkunstenaars en de volgende keer hebben een literair-festijn in een bushokje, het kan allemaal in Stünzel.

Aandacht in de krant