dinsdag 28 februari 2017

Keezen in het Blue Hotel

Winter 2017
Vorige week heerlijk genoten van een korte vakantie in ons Gasthaus. We hadden goed gezelschap uit West Friesland mee en met zijn zessen hebben we heerlijk genoten van de omgeving en natuurlijke West-Friese spelletjes doen.

We kwamen aan met storm in een koud huis, in de tuin nog de laatste restjes sneeuw. Na een lange tijd met veel sneeuw in Wittgenstein was de dooi nu echt ingetreden wat resulteerde in woest kolkende rivieren met veel smeltwater. Gelukkig voor ons kwam er na de storm ook veel zonneschijn en zowaar nog een dun laagje sneeuw, zodat het er allemaal gelijk weer idyllisch uit zag.

Biomeiler


Het mooie weer zorgde ervoor dat niet alleen leuk konden wandelen, maar ook dat we eindelijk eens naar de gezondheid van de biomeiler II konden kijken. Deze is namelijk niet zoals het hoort, hij is behoorlijk afgekoeld en is niet warmer meer dan 31 C. Dat is toch wel zo'n 20 graden beneden de verwachting.  Er zijn  verschillende  theorieën waarom dit zo zou kunnen zijn.

Man en Biomeiler
Allereerst was de biomeiler afgedekt met een dikke laag kastanje bladeren, wellicht neemt dit toch te veel licht en zuurstof weg. Zou zo maar kunnen en daarom hebben de hele top laag omgespit zodat er weer voldoende lucht en licht bij kan. Of is wellicht de thermometer stuk ? Of zou het kunnen zijn dat de slangen verstopt zijn en de thermometer stuk is ?  De thermometer deed inderdaad raar en deze hebben we dus maar geijkt met kokend water en smeltend ijs. Om er ook zeker van de zijn dat slangen niet verstopt zijn hebben we deze ook nog doorgespoeld. De conclusie is nu: de biomeiler is bijna dood en heeft even rust nodig. De komende weken ga ik er dus geen energie uit tappen en ga de bacteriën rustig hun werk laten doen, totdat we weer de 50C bereiken, dat kan echter wel even duren. Overblijvende oorzaken voor de afkoeling: te groffe snippers, te koude buiten temp (we hadden meerdere keren -19 C), te veel en te lang te koud water in de slangen hebben de meiler langzaam afgekoeld, een soort van overbelasting.  Het goede nieuws is dat de huis verwarmingsinstallatie met hulp van de biomeiler de strenge winter weer heeft overleefd. Onze compost warmte research gaat echter verder, het blijft tenslotte een spannend experiment en het houd je van de straat.

Vakantiegevoel


Marburg altijd leuk en mooi, kolkende riveiren en keezen
De avonden in ons hotel werden gevuld met keezen, het West-Friese spel dat een kruising is tussen mens-erger-je-niet en het kaartspel pesten. Ik houd helemaal niet van spelletjes maar werd hier toch aangenaam verrast, we hebben een hoop lol gehad en met een forse dosis beginners geluk bracht ik het er ook nog goed vanaf.

De laatste dag heerlijk de toerist uitgehangen in Marburg. Het blijft een prachtige stad met zijn vakwerk en kasteel bovenop de berg. We werden verder getrakteerd op een heerlijk etentje in een trendy tent (Market) op het marktplein. Daarna terug naar Stünzel voor de bonte avond, lekker meezingen en dansen op (foute) duitse muziek van Helene Fisher, die Ärtzte, Toten Hosen, Matthias Reim en vele anderen.


In het Blue Hotel is ook nog gewerkt, de dames hebben in de eetkamer de eerste twee randen opgezet en de gordijnen hangen. Hierna volgt nog een keer een sessie met ornamenten waarvan de mallen momenteel in een nieuwe stijl gemaakt worden. Het geheel wordt prachtig!!!






maandag 13 februari 2017

Post uit een ver verleden

Elberfeld Schwebebahn
Tijdens het aanleggen van een verwarmingsbuis gisteren vonden we een postkaart uit een ver verleden.  Hoe oud is dit kaartje? Wie is de afzender en wie de ontvanger? Hoe  is het in ons Gasthaus terecht gekomen?

Voorkant


Op de voorkant staat de „Schwebebahn Barmen–Elberfeld–Vohwinkel“, wat er  volgens de Wikipedia op duidt dat het kaartje van voor 1929 moet zijn.  Want toen werd het de wuppertaler schwebebahn. Frappant feit is dat ik dit  futuristische vervoersmiddel altijd al heb willen bezoeken en het er nog steeds nog nooit van gekomen is. Elke keer als ik het bord Wuppertal zie denk ik, sla af en ga kijken, maar het gebeurd nooit. Denk dat dit nu wel gaat veranderen.  Terug naar de Schwebebahn die is gebouwd in 1901, dus het tijdvak waarin we zoeken is 1901 tot 1929. De stempel van de postzegels bevatten geen leesbare datum. Volgens Wikipedia komen de zegels alle drie uit 1923  en gezien het feit dat er in die tijd hyperinflatie in Duitsland was kunnen we vrij zeker concluderen dat het kaartje in 1923 verzonden is en dus nu na 94 jaar weer opduikt.

Het kaartje zelf heb ik nog niet kunnen ontcijferen, het handschrift is heel anders dan nu en wordt Deutsche Kurrentschrift genoemd, dat in de 18e en 19e gebruikelijk was tot 1941.

Tot nu toe heb ik kunnen ontcijferen dat het kaartje aan een Fraulein in Raumland (vlakbij Stünzel) is gestuurd en links onder staat "Auf Wiedersehen".  Veel verder komen we niet zonder hulplijn. Wie  kan er Duits Kurrentschrift lezen ?







UPDATE 21 Feb 2017


Met hulp van de vaste blog lezer Ferdinand en zijn vader is het gelukt een vertaling te maken. Hij heeft nog tot zijn 12e dit schrift op school gebruikt en heeft het vertaald met grammaticale correcties tussen haakjes. Hartelijk dank!

Meine liebe Paula
Habe Deinen lieben Brief
mit vielen(m) Dank erhalten
Habe meinen Geburtstag
mit viel(er) Freude erlebt,
so wie dieses mal habe ich
meinen Geburtstag noch nie
(v)erlebt. Gott hat(t) (mir) mich auch reich
gesegnet. Bin noch gesund und
munter was ich  von euch
L(l)ieben auch hoffen werde,
                                 Deine Anna

UPDATE 24 Feb 2017


Wie was Paula ? Buurman Heinz vertelde ons dat het de moeder was van Kurt Grübner, de laatste eigenaar van het Gasthaus.  Zijn moeder kwam dus oorspronkelijk uit Raumland, het eerste huis rechts over het spoor vanaf Stünzel.


Google+