Terugkijken op 2016 en een vooruitblik 2017

Beeld in wording

Het jaar 2016 is voorbij gevlogen en inmiddels zijn we vier en half jaar bezig in onze bouwval. Voor mijn gevoel ben ik er dit jaar  amper geweest en is er nauwelijks iets gebeurd. Gevoel is echter een bedrieglijk iets en als je naar de feiten kijkt zijn we vaak in Stünzel geweest en is er weer een immense hoeveelheid werk verzet.  Werk gedaan door ons als gezin, onze familie, vrienden, collega's, buren, passanten en andere enthousiastelingen uit Nederland, Duitsland, België, Finland, Portugal, Engeland, Oostenrijk, Zwitserland, Italië, Oekraïne, Rusland, Kazachstan en Friesland. 

Wat hebben we allemaal gedaan?

De doelen van vorig jaar zijn allemaal behaald, behalve het afmaken van kamer 8 en een start maken met kamer 1 en 2.  Inmiddels zijn kamer 7 en kamer 9 af,  kunnen we douchen in de nieuwe badkamer, is de woon en eetkamer geverfd (blue hotel), is er een tweede biomeiler, is het dak achter gerestaureerd.  Daarnaast is er nog veel meer gebeurd dat allemaal niet in de planning stond zoals houthakken, houtkunst, biomeiler conferentie, verbeterd internet, gordijnen, verven en allerlei andere dingen die veel tijd nemen maar minder opvallend zijn.

Badkamer, kamer 7, 9 en woonkamer

Hoe vaak waren we er en is dat niet slecht voor het milieu ?

Hoe vaak we in 2016 in Stünzel geweest zijn is moeilijk te zeggen maar toch zeker de helft van het aantal weekenden van het jaar, dus laten we zeggen 26 keer. Dat betekent dat we dan dus minimaal 26 x 2 x 405 kilometer = 21060 km hebben gereden. Aangezien de auto iets van 1:19 rijdt, hebben we 1108 liter diesel verbrandt, niet erg ecologisch allemaal hoor ik u zeggen.  Maar dat kun je compenseren door een biomeiler of bos te kopen, bijvoorbeeld bij Trees4all en dat heb ik dan ook zojuist gedaan. In totaal kost dat 44,70 euro welke wordt geïnvesteerd in bossen Bolivia en Nederland. Ik vind het belangrijk om in bos en bomen te investeren, er wordt door de mensheid op een waanzinnige manier ontbost en dat gaat de mensheid inmiddels op korte termijn grote problemen opleveren. Je kan dit feit negeren onder het mom van na ons de zondvloed, of je kan hier tegen protesteren  (Avaaz) en/of je neemt zelf het heft in handen en werkt mee aan dit soort tegenbewegingen die gewoon aan de slag gaan. 

Biomeiler bouwen en conferentie

Deze blog

Het aantal lezer van deze blog groeit nog steeds, iedere maand zijn er weer een paar meer. Het is leuk om te merken dat er ook veel lezers in het buitenland zijn zoals de Filipijnen, Noorwegen,  Frankrijk, België eigenlijk heel europa, de laatste weken ook wat hits uit Thailand, en ook vaste fans in Reunion. Vaak in het weekend zijn er mensen die alles lezen wat ik geschreven heb. Het geeft echt wel voldoening om te weten dat er lezers en fans zijn, daarom ga ik er ook in 2017 gewoon mee door.

Google zelf maakt een beetje een puinhoop van de support voor het blogger.com platform. Handige features worden verwijderd, bugs worden zelden gefixed en ik zit er dan ook sterk over te denk om naar een eigen Wordpress installatie over te stappen. Zeker met een onbetrouwbare gek als Trump aan de macht vind ik het opeens geen fijn idee meer dat mijn data in de USA op een server staat, ik kan de blog beter in Duitsland gaan hosten denk ik. Is echter een bult werk een dergelijke migratie, maar ik ontkom er niet aan, vermoed ik.

Is het nog steeds leuk ? 

Het leukste van dit project is het project zelf, het einddoel voor zover dat is bestaat, is eigenlijk maar bijzaak. Experimenteren, leuke mensen ontmoeten, genieten en open staan voor nieuwe dingen daar gaat het om. 

Iedere keer als we er heen gaan wacht er wel weer een af andere verrassing, het mag dan wel een afgelegen piepklein dorp zijn, er is altijd wat te beleven.  

Ik ben nog steeds blij dat we uiteindelijk voor Duitsland gekozen hebben, ten eerste omdat het goed en snel aan te reizen is, ik de taal goed spreek en ten derde omdat Duitsland een fijn land is met behulpzame mensen. 

Dakwerkzaamheden

2017 

Gaan er in 2017 nog dingen anders gebeuren ? Ben van plan iets minder vaak heen te gaan, maar dan wel  langer, zodat we minder kilometers maken en meer besteedbare klustijd hebben. Wellicht lukt het dan beter om kamer 8 af te maken, kamer 1 en 2 aan te pakken, het trappenhuis op de 2e af te verven en de woonkamer helemaal af te maken (plinten, ornamenten, gordijnen, deuren, kozijnen). 

In de zomer wil ik iets aan de leien aan de noordzijde doen. Verder moet er bij de achterste schuur nog een keer geverfd worden en dan kan de houten steiger afgebroken worden.

In de tuin gaan we borders maken met en zonder biomeiler compost, zodat we de verschillen kunnen zien.

Wat betreft de verwarming hoop ik dit jaar kamer 1 en 2 aan te sluiten, de gang en de heren WC. Ons gewonnen zonnepaneel zou aangesloten kunnen worden en de biomeiler moet nog steeds op een betere manier met een warmtewisselaar aan het huis worden gekoppeld. 

Kortom ook in 2017 genoeg te doen. Heb je zin om een keer te helpen laat het me weten. Ook zijn we open voor mensen die langere tijd in het huis willen verblijven in ruil voor kluswerk.

Lieve mensen allemaal bedankt voor de hulp, donaties en vriendschap. Een voorspoedig 2017 allemaal en in 2017 ontmoeten we elkaar weer!

Lente, ik verlang er naar

Heerlijk Filipijns gegeten en andere belevenissen

Der Festplatz

Het is eind van het jaar en ik loop inmiddels een behoorlijk eind achter met de blog. Er gebeurt zoveel de laatste tijd, dat ik amper tijd heb mijn belevenissen op te schrijven. Wel is het zo dat we al enige weken niet meer in Stünzel zijn geweest, maar wel op diverse andere locaties in Duitsland. Zo waren we in de Eiffel met de vriendenverjaardagsclub (ieder jaar ergens samen heen ipv.  kado's), in het prachtige Limburg an der Lahn om Peter Jan's  gestrande auto op te halen, dan ook maar gelijk even de stad bekeken als je er toch bent (aanrader!). Vorige week bezochten we een gezellige kerstmarkt bij vrienden in Hameln wat ook in een mooie omgeving ligt. We zien dus veel van Duitsland, maar nu lig nu toch uitgeput op de bank in Spierdijk, geen kerst in Duitsland dit jaar, wel tijd om even verslag te doen van onze belevenissen in Stünzel.

Arozcaldo/lugaw en Calderetta.

Leuk was ook dat Bert en Mona Liza (van de Filipijnen) op bezoek waren. Mona Liza had graag voor het eerst in haar leven een keer sneeuw gezien, maar helaas alleen maar ijs dat weekend, daar was ze overigens ook erg van onder de indruk. Wij waren vooral onder de indruk van haar kookkunsten, het was alsof we twee dagen in top Filipijns restaurant hebben gezeten, de hele dag stond het fornuis aan en het ene na het andere gerecht kwam voorbij, very delicious food!

Geiser 3 en ook achter de kachel geverfd nu.

De badkamergeiser is al een tijdje stuk, dat was flink balen. We konden als backup wel douchen in de oude badkamer, maar dat is toch minder lekker. Bert heeft de badkamergeiser vervangen door een nieuwe zodat we nu weer heerlijk douchen kunnen in de nieuwe badkamer. Dit is dus inmiddels derde geiser, de tweede gaat hopelijk vergoed worden via de garantie, want deze was nog geen jaar oud. De eerste is waarschijnlijk opgeblazen wegens lucht in de leidingen en het niet hebben van een beveiliging, of deze was al kapot, want ik heb het ding tweedehands ongezien via E-bay gekocht en dat was niet een van mijn beste beslissingen ooit.

In de woonkamer zijn de laatste stukken muur die dicht waren gemaakt in het mannenweekend nu ook blauw geverfd. Ik schreef er al eerder over in de blog "Blue Hotel" dat het effect prachtig is, al moet het her en der nog een  keer om het helemaal goed dekkend te krijgen.

Dit is de bedoeling, bijna 40 C
binnen krijgen van de biomeiler

Met Peter Jan hebben we nog een hele dag dag de biomeiler lopen tweaken en tunen, op een of andere manier komt er niet echt heet water uit momenteel. Gelukkig nog wel genoeg om de boel niet te laten bevriezen (23 C), maar veel minder dan de bedoeling is (toch wel 35+). Het gekke is dat de kern van de meiler rond de 50-55 graden is, zelfs bij enige dagen strenge vorst tot -12 ook overdag.  Het zou kunnen zijn dat de slangen lek zijn en dat er te weinig water in zit, dat was ook het probleem in de eerste week. Ergens zou er dan nog een lek moeten zitten, ik kan helaas op afstand niet zien wat de er aan de hand is dus is het even afwachten tot we er weer heen gaan. Ik laat het maar even op zijn beloop, geen zin om me zorgen te maken.

Alleen vorst geeft ook leuke plaatjes

Mannenweekenden zijn zo lekker simpel en productief

De weg van Weidenhausen naar Stünzel 

Het was weer  mannenweekend in ons Gasthaus en hoe dat gaat kan ik helaas niet over bloggen wegens embargo en de slogan "whatever happens in Stünzel stays in Stünzel". Ook dit keer waren er weer vrouwen die zich aanmelden, maar we zijn onverbiddelijk, nur Männer! Wel jammer dat er een aantal niet konden of ziek werden, het lijken wel vrouwen soms. Uiteindelijk waren we met slechts drie die-hards, maar dat mocht de pret niet drukken.

Toen we donderdagavond laat aankwamen lag er pal voor de deur een steiger, gelukkig kon de overbuurjongen met een trekker even helpen het ding aan de kant te leggen. Heb via via een mooie steiger kunnen kopen, had ik al veel eerder moeten doen natuurlijk, want wel zo makkelijk met een dergelijk pand. Al is het maken van een houten steiger natuurlijk al een avontuur op zich,  zeker als je zelf de bomen in het bos gaat zagen.

Toen mijn companen Erwin en Bert binnenkwamen en onder de indruk waren van het Blue Hotel, wilden ze eigenlijk al gelijk het gat dat achter de kachel zit dichten. Het gat dat oorspronkelijk zeer waarschijnlijk de plek was waar een tegelkachel stond die het café en de eetzaal verwarmde. Helemaal zeker weten we dat niet, maar dat is de enige verklaring die ik kan bedenken om een hoger kozijn naast een deur te maken. Toen wij in  2012 het pand betraden zat er een aftandse plaat board in die toen direct door mijn zwager is verwijderd. Daarna heeft er dus tot afgelopen mannenweekend, dwz 4.5 jaar, een stuk aftands plastic in gezeten. Plastic wat er in gezet werd vanwege de kou in de herfst van 2012.

Mannen in actie. Links onder kachel cora (ieder 10 min. bijladen) voor de plastic afscheiding

Het gat moest dus weg en de mannen gingen direct aan de slag, ik zat meer in de ondersteunende rol als logistiek medewerker, dat wil zeggen zorgen dat de juiste materialen er zijn. Het hele muurtje zat er in no time in en ook de laatste stukken dode elektriciteitsleiding zijn verwijderd, zodat de kamer nu helemaal af gemaakt kan worden.  We zullen het plastic niet missen, de kamer zag er gelijk nog beter uit. Nu alleen nog een keer blauw verven,  de kozijnen  lakken en gordijnen ophangen die inmiddels ook besteld zijn. Oh en de plinten nog, en deuren en de vloer, en lampjes ophangen..... we zijn nog ff bezig hoor, maar het wordt steeds mooier, dat wel.

's Avonds besloten we te gaan eten in Weidenhausen, het dorp onderaan de berg, bij de Steffeshof. Ja, er is dus een restaurant op loopafstand.  Het is 1.4 km lopen via een zeer donker pad, zeker als de maan niet schijnt, maar eenmaal daar wordt je beloond. Ze maken hun eigen worst, kaas en likeur welke je ook daar kan kopen. De schnitzel die ik gegeten heb gaat de boeken in als de lekkerste ooit. Al met al een echte "Hof" dus, heel knap dat we dit al vier jaar mis hebben gelopen. Er naast zit ook nog een kroeg van een andere eigenaar, dit zag er echter minder gezellig uit, wellicht een andere keer. Mannen wanneer gaan we weer?

De steiger