Terugkijken op 2016 en een vooruitblik 2017

Beeld in wording

Het jaar 2016 is voorbij gevlogen en inmiddels zijn we vier en half jaar bezig in onze bouwval. Voor mijn gevoel ben ik er dit jaar  amper geweest en is er nauwelijks iets gebeurd. Gevoel is echter een bedrieglijk iets en als je naar de feiten kijkt zijn we vaak in Stünzel geweest en is er weer een immense hoeveelheid werk verzet.  Werk gedaan door ons als gezin, onze familie, vrienden, collega's, buren, passanten en andere enthousiastelingen uit Nederland, Duitsland, België, Finland, Portugal, Engeland, Oostenrijk, Zwitserland, Italië, Oekraïne, Rusland, Kazachstan en Friesland. 

Wat hebben we allemaal gedaan?

De doelen van vorig jaar zijn allemaal behaald, behalve het afmaken van kamer 8 en een start maken met kamer 1 en 2.  Inmiddels zijn kamer 7 en kamer 9 af,  kunnen we douchen in de nieuwe badkamer, is de woon en eetkamer geverfd (blue hotel), is er een tweede biomeiler, is het dak achter gerestaureerd.  Daarnaast is er nog veel meer gebeurd dat allemaal niet in de planning stond zoals houthakken, houtkunst, biomeiler conferentie, verbeterd internet, gordijnen, verven en allerlei andere dingen die veel tijd nemen maar minder opvallend zijn.

Badkamer, kamer 7, 9 en woonkamer

Hoe vaak waren we er en is dat niet slecht voor het milieu ?

Hoe vaak we in 2016 in Stünzel geweest zijn is moeilijk te zeggen maar toch zeker de helft van het aantal weekenden van het jaar, dus laten we zeggen 26 keer. Dat betekent dat we dan dus minimaal 26 x 2 x 405 kilometer = 21060 km hebben gereden. Aangezien de auto iets van 1:19 rijdt, hebben we 1108 liter diesel verbrandt, niet erg ecologisch allemaal hoor ik u zeggen.  Maar dat kun je compenseren door een biomeiler of bos te kopen, bijvoorbeeld bij Trees4all en dat heb ik dan ook zojuist gedaan. In totaal kost dat 44,70 euro welke wordt geïnvesteerd in bossen Bolivia en Nederland. Ik vind het belangrijk om in bos en bomen te investeren, er wordt door de mensheid op een waanzinnige manier ontbost en dat gaat de mensheid inmiddels op korte termijn grote problemen opleveren. Je kan dit feit negeren onder het mom van na ons de zondvloed, of je kan hier tegen protesteren  (Avaaz) en/of je neemt zelf het heft in handen en werkt mee aan dit soort tegenbewegingen die gewoon aan de slag gaan. 

Biomeiler bouwen en conferentie

Deze blog

Het aantal lezer van deze blog groeit nog steeds, iedere maand zijn er weer een paar meer. Het is leuk om te merken dat er ook veel lezers in het buitenland zijn zoals de Filipijnen, Noorwegen,  Frankrijk, België eigenlijk heel europa, de laatste weken ook wat hits uit Thailand, en ook vaste fans in Reunion. Vaak in het weekend zijn er mensen die alles lezen wat ik geschreven heb. Het geeft echt wel voldoening om te weten dat er lezers en fans zijn, daarom ga ik er ook in 2017 gewoon mee door.

Google zelf maakt een beetje een puinhoop van de support voor het blogger.com platform. Handige features worden verwijderd, bugs worden zelden gefixed en ik zit er dan ook sterk over te denk om naar een eigen Wordpress installatie over te stappen. Zeker met een onbetrouwbare gek als Trump aan de macht vind ik het opeens geen fijn idee meer dat mijn data in de USA op een server staat, ik kan de blog beter in Duitsland gaan hosten denk ik. Is echter een bult werk een dergelijke migratie, maar ik ontkom er niet aan, vermoed ik.

Is het nog steeds leuk ? 

Het leukste van dit project is het project zelf, het einddoel voor zover dat is bestaat, is eigenlijk maar bijzaak. Experimenteren, leuke mensen ontmoeten, genieten en open staan voor nieuwe dingen daar gaat het om. 

Iedere keer als we er heen gaan wacht er wel weer een af andere verrassing, het mag dan wel een afgelegen piepklein dorp zijn, er is altijd wat te beleven.  

Ik ben nog steeds blij dat we uiteindelijk voor Duitsland gekozen hebben, ten eerste omdat het goed en snel aan te reizen is, ik de taal goed spreek en ten derde omdat Duitsland een fijn land is met behulpzame mensen. 

Dakwerkzaamheden

2017 

Gaan er in 2017 nog dingen anders gebeuren ? Ben van plan iets minder vaak heen te gaan, maar dan wel  langer, zodat we minder kilometers maken en meer besteedbare klustijd hebben. Wellicht lukt het dan beter om kamer 8 af te maken, kamer 1 en 2 aan te pakken, het trappenhuis op de 2e af te verven en de woonkamer helemaal af te maken (plinten, ornamenten, gordijnen, deuren, kozijnen). 

In de zomer wil ik iets aan de leien aan de noordzijde doen. Verder moet er bij de achterste schuur nog een keer geverfd worden en dan kan de houten steiger afgebroken worden.

In de tuin gaan we borders maken met en zonder biomeiler compost, zodat we de verschillen kunnen zien.

Wat betreft de verwarming hoop ik dit jaar kamer 1 en 2 aan te sluiten, de gang en de heren WC. Ons gewonnen zonnepaneel zou aangesloten kunnen worden en de biomeiler moet nog steeds op een betere manier met een warmtewisselaar aan het huis worden gekoppeld. 

Kortom ook in 2017 genoeg te doen. Heb je zin om een keer te helpen laat het me weten. Ook zijn we open voor mensen die langere tijd in het huis willen verblijven in ruil voor kluswerk.

Lieve mensen allemaal bedankt voor de hulp, donaties en vriendschap. Een voorspoedig 2017 allemaal en in 2017 ontmoeten we elkaar weer!

Lente, ik verlang er naar

Heerlijk Filipijns gegeten en andere belevenissen

Der Festplatz

Het is eind van het jaar en ik loop inmiddels een behoorlijk eind achter met de blog. Er gebeurt zoveel de laatste tijd, dat ik amper tijd heb mijn belevenissen op te schrijven. Wel is het zo dat we al enige weken niet meer in Stünzel zijn geweest, maar wel op diverse andere locaties in Duitsland. Zo waren we in de Eiffel met de vriendenverjaardagsclub (ieder jaar ergens samen heen ipv.  kado's), in het prachtige Limburg an der Lahn om Peter Jan's  gestrande auto op te halen, dan ook maar gelijk even de stad bekeken als je er toch bent (aanrader!). Vorige week bezochten we een gezellige kerstmarkt bij vrienden in Hameln wat ook in een mooie omgeving ligt. We zien dus veel van Duitsland, maar nu lig nu toch uitgeput op de bank in Spierdijk, geen kerst in Duitsland dit jaar, wel tijd om even verslag te doen van onze belevenissen in Stünzel.

Arozcaldo/lugaw en Calderetta.

Leuk was ook dat Bert en Mona Liza (van de Filipijnen) op bezoek waren. Mona Liza had graag voor het eerst in haar leven een keer sneeuw gezien, maar helaas alleen maar ijs dat weekend, daar was ze overigens ook erg van onder de indruk. Wij waren vooral onder de indruk van haar kookkunsten, het was alsof we twee dagen in top Filipijns restaurant hebben gezeten, de hele dag stond het fornuis aan en het ene na het andere gerecht kwam voorbij, very delicious food!

Geiser 3 en ook achter de kachel geverfd nu.

De badkamergeiser is al een tijdje stuk, dat was flink balen. We konden als backup wel douchen in de oude badkamer, maar dat is toch minder lekker. Bert heeft de badkamergeiser vervangen door een nieuwe zodat we nu weer heerlijk douchen kunnen in de nieuwe badkamer. Dit is dus inmiddels derde geiser, de tweede gaat hopelijk vergoed worden via de garantie, want deze was nog geen jaar oud. De eerste is waarschijnlijk opgeblazen wegens lucht in de leidingen en het niet hebben van een beveiliging, of deze was al kapot, want ik heb het ding tweedehands ongezien via E-bay gekocht en dat was niet een van mijn beste beslissingen ooit.

In de woonkamer zijn de laatste stukken muur die dicht waren gemaakt in het mannenweekend nu ook blauw geverfd. Ik schreef er al eerder over in de blog "Blue Hotel" dat het effect prachtig is, al moet het her en der nog een  keer om het helemaal goed dekkend te krijgen.

Dit is de bedoeling, bijna 40 C
binnen krijgen van de biomeiler

Met Peter Jan hebben we nog een hele dag dag de biomeiler lopen tweaken en tunen, op een of andere manier komt er niet echt heet water uit momenteel. Gelukkig nog wel genoeg om de boel niet te laten bevriezen (23 C), maar veel minder dan de bedoeling is (toch wel 35+). Het gekke is dat de kern van de meiler rond de 50-55 graden is, zelfs bij enige dagen strenge vorst tot -12 ook overdag.  Het zou kunnen zijn dat de slangen lek zijn en dat er te weinig water in zit, dat was ook het probleem in de eerste week. Ergens zou er dan nog een lek moeten zitten, ik kan helaas op afstand niet zien wat de er aan de hand is dus is het even afwachten tot we er weer heen gaan. Ik laat het maar even op zijn beloop, geen zin om me zorgen te maken.

Alleen vorst geeft ook leuke plaatjes

Mannenweekenden zijn zo lekker simpel en productief

De weg van Weidenhausen naar Stünzel 

Het was weer  mannenweekend in ons Gasthaus en hoe dat gaat kan ik helaas niet over bloggen wegens embargo en de slogan "whatever happens in Stünzel stays in Stünzel". Ook dit keer waren er weer vrouwen die zich aanmelden, maar we zijn onverbiddelijk, nur Männer! Wel jammer dat er een aantal niet konden of ziek werden, het lijken wel vrouwen soms. Uiteindelijk waren we met slechts drie die-hards, maar dat mocht de pret niet drukken.

Toen we donderdagavond laat aankwamen lag er pal voor de deur een steiger, gelukkig kon de overbuurjongen met een trekker even helpen het ding aan de kant te leggen. Heb via via een mooie steiger kunnen kopen, had ik al veel eerder moeten doen natuurlijk, want wel zo makkelijk met een dergelijk pand. Al is het maken van een houten steiger natuurlijk al een avontuur op zich,  zeker als je zelf de bomen in het bos gaat zagen.

Toen mijn companen Erwin en Bert binnenkwamen en onder de indruk waren van het Blue Hotel, wilden ze eigenlijk al gelijk het gat dat achter de kachel zit dichten. Het gat dat oorspronkelijk zeer waarschijnlijk de plek was waar een tegelkachel stond die het café en de eetzaal verwarmde. Helemaal zeker weten we dat niet, maar dat is de enige verklaring die ik kan bedenken om een hoger kozijn naast een deur te maken. Toen wij in  2012 het pand betraden zat er een aftandse plaat board in die toen direct door mijn zwager is verwijderd. Daarna heeft er dus tot afgelopen mannenweekend, dwz 4.5 jaar, een stuk aftands plastic in gezeten. Plastic wat er in gezet werd vanwege de kou in de herfst van 2012.

Mannen in actie. Links onder kachel cora (ieder 10 min. bijladen) voor de plastic afscheiding

Het gat moest dus weg en de mannen gingen direct aan de slag, ik zat meer in de ondersteunende rol als logistiek medewerker, dat wil zeggen zorgen dat de juiste materialen er zijn. Het hele muurtje zat er in no time in en ook de laatste stukken dode elektriciteitsleiding zijn verwijderd, zodat de kamer nu helemaal af gemaakt kan worden.  We zullen het plastic niet missen, de kamer zag er gelijk nog beter uit. Nu alleen nog een keer blauw verven,  de kozijnen  lakken en gordijnen ophangen die inmiddels ook besteld zijn. Oh en de plinten nog, en deuren en de vloer, en lampjes ophangen..... we zijn nog ff bezig hoor, maar het wordt steeds mooier, dat wel.

's Avonds besloten we te gaan eten in Weidenhausen, het dorp onderaan de berg, bij de Steffeshof. Ja, er is dus een restaurant op loopafstand.  Het is 1.4 km lopen via een zeer donker pad, zeker als de maan niet schijnt, maar eenmaal daar wordt je beloond. Ze maken hun eigen worst, kaas en likeur welke je ook daar kan kopen. De schnitzel die ik gegeten heb gaat de boeken in als de lekkerste ooit. Al met al een echte "Hof" dus, heel knap dat we dit al vier jaar mis hebben gelopen. Er naast zit ook nog een kroeg van een andere eigenaar, dit zag er echter minder gezellig uit, wellicht een andere keer. Mannen wanneer gaan we weer?

De steiger

De tweede biomeiler staat, en schiet gelijk de winter in

Biomeiler 2016

In het laatste weekend van oktober 2016 hebben we een nieuwe biomeiler gebouwd voor ons Gasthaus Stünzel.  De vorige is twee jaar meegegaan en onlangs afgebroken om plaats te maken voor een verse, gebouwd volgens de laatste inzichten uit biomeiler land.

Houtsnipper prijzen in Duitsland zijn behoorlijk hoog, en in de regio Wittgenstein helemaal vanwege de aanwezigheid van een RWE biomassa centrale. Alle biomassa uit de regio kopen ze op, de vraag is hoog, dus de prijzen ook.  Ik heb echter voor de vorige biomeiler eens een prijs gewonnen uit handen van de RWE. Dit bracht mij op het idee hen eens te vragen of ze me niet een beetje kunnen sponseren. Een telefoontje en een email was genoeg, ik kreeg 90m3 houtsnipper voor RWE inkoopprijs, nog duur maar goedkoper dan de markt.

Ze  gingen voortvarend te werk en binnen een paar dagen kwam er een enorme truck met snippers, die echter onmogelijk het erf op kon. Onverrichter zaken heb ik ze moeten laten gaan naar de RWE biomassacentrale. Op dat moment had ik het idee dat het niet meer ging lukken met de biomeiler, snippers zijn nauwelijks te krijgen voor een redelijke prijs. Ik had bijna twee jaar geleden een houtsnipper- en bioboer gevonden die wel wilde leveren in ruil voor compost, deze man bleek echter failliet. Ook andere leveranciers konden niet leveren voor een acceptabele prijs.

Boven gesloten truck met 90m3 snippers.

Na enige dagen kreeg ik echter het idee om de RWE te vragen een truck te lossen bij een hackschnitzelboer hier in de buurt. Hij kon dan met een kleinere wagen de vracht hier in twee keer heen brengen. Het werkte, en ik kreeg gelukkig weer alle medewerking van RWE en de andere snipperhandelaar, de eerste 90m3 gemixte loofhout snipper waren hiermee op het laatste moment binnen. Via de buurman Heinz kregen we ook nog gratis 20 kuub snippers van de regio Siegen, daar werd aan de weg gewerkt en het snoeiafval werd ons geschonken, ook een hele fijne meevaller.

Een biomeiler heeft als basis houtsnippers, die zorgen ervoor dat het proces lang en gestaag aan de gang blijft rond de 45-50 graden Celsius. Om de biomeiler nog wat heter te krijgen kun je ook mest toevoegen. De buren hebben ezels en paarden, even verderop is nog een bio kippenboer, en al deze mest hebben we opgehaald en verwerkt.

Als derde ingredient  hebben de appelresten van ons appelpluk en pers evenement toegevoegd. En als vierde heeft mijn zwager de tuin winter klaar gemaakt, alle snoeiresten zijn ook in de biomeiler verdwenen.

6 dagen oud

Het vijfde belangrijke ingredient is water, ik had bedacht onze put daarvoor te gebruiken, maar die bleek bij inspectie half leeg te zijn, het was een hele droge zomer en herfst hier namelijk. Onze krachtige pomp trok de 9 meter diepe put  in een halfuur geheel leeg en hij liep niet meer direct vol helaas. Dus toch maar weer net als de vorige keer de hulp van de plaatselijke brandweer gevraagd, gelukkig helpen ze voor een kratje Bosch bier altijd mee.

De bouw van meiler verliep voorspoedig en was ruim voor het donker werd klaar. Dankzij de hulp van Peter Jan, Arie (stichting biomeiler) en Heiner (Native Power) werden alle problemen gemakkelijk opgelost. Aafke verzorgde verder weer een uitstekende gevarieerde catering, door ons allen (15 mensen) zeer gewaardeerd.

Leidingen in de sneeuw

De volgende dag was het prachtig weer, en hebben we gelijk de slangen aangesloten aan het huisverwarmingssysteem. Via telemetrie kan ik op afstand volgen hoe de biomeiler langzaam warm wordt. Binnen een week zaten we op 65 graden  in de kern, en kreeg we 50 graden water binnen, Dat kwam goed uit, want de winter viel snel in en al rap stond de meiler in 20-cm sneeuw bij -5 tot -10.  De domper kwam toen ik de temperaturen zag instorten op onverklaarbare wijze. Pas toen wij gisteren na drie weken weer ter plekke waren bleek al rap dat de echte oorzaak het wegvallen van de druk in de leidingen was, er zit ergens een lek en daardoor waren de leidingen leeg.

Omdat alle leidingen aan de buitenkant nog open liggen en gezien het feit dat het constant regende was het moeilijk het lek te vinden. Allereerst heb ik een nieuwe leidingenkast gemaakt, zodat we droog kunnen werken en de leidingen beschermd zijn tegen sneeuw en ijs. Zondagmorgen kon ik duidelijk het lek zien, een van de tyleenkoppelingen zat niet goed vast. Hopenlijk  is  dit probleem nu verholpen en zijn we klaar voor de winter.

Meten is weten, en analoog maakt het leuk

De biomeiler is verder voorzien van vier in plaats van drie lagen 200 meter 32mm tyleen slang. Deze lagen zijn in tegenstelling tot de vorige versie niet in serie, maar parallel geschakeld. Elke kring heeft een eigen thermometer en is apart aan en uit te zetten.  Drie weken na de bouw op 20 november is de onderste kring het warmst met 52 C, dan een koude laag van 31C, en daarboven 42 C en 44 C temperatuur in de tyleenslangen. De kern is 60 C en vlak onder het oppervlak meten we ook op diverse plaatsen tegen 50 C, het is een prachtige dampende hoop en keurig op gang gekomen.

De koude laag heb ik nu tijdelijk uitgezet en het water dat nu het huis bereikt na 20 meter onder de tuin door te zijn gestroomd is 42 C. Dat is een prima resultaat en ik ben erg blij met het parallelle aansluitsysteem, want nu kan ik veel beter het systeem  regelen.

Volgende stap is nu binnen de biomeiler rechtstreeks op de huisverwarming aan te sluiten, zonder buffervat, dat scheelt weer 860 liter water verwarmen.

De bouw, een kraan is essentieel

Timelapse filmpje van de bouw hieronder.

De pers  was ook weer van de  partij, getuige deze artikelen:

Drie week oud en nu winterklaar.

1 dag oud

Onze eerste biomeiler is niet meer

Verse compost

Na twee jaar in functie te zijn geweest hebben we onze eerste biomeiler afgebroken. Hij was nog niet dood, maar ook niet meer krachtig genoeg om nog een winter door te komen. De biomeiler was binnenin nog steeds 38C en sinds onze nieuwe geiser kapot  is douchen we met dit warme biomeiler water.

Tyleenslangen voorzichtig uitgraven

Voor het afbouwen hebben we een graafmachine met een zeer bekwame machinist ingehuurd, dezelfde man die ons ook geholpen heeft met zijn mobiele zaagmachine.  Het afgraven bleek moeilijker dan gedacht, mede omdat de bult niet gelijkmatig was ingezakt. De bedoeling was dat de graafmachine de netten op tijd zou zien, zodat we daarna voorzichtig met de hand het net en de slangen er uit konden halen voor hergebruik. Dit ging helaas maar ten dele goed, omdat zelfs een ervaren machinist het net niet ziet aankomen en er al doorheen zat voor hij het door had. Ook zaten de slangen nogal vast in de compost en kostte het heel wat moeite ze er ongeschonden uit te krijgen.

Al met al is het toch gelukt en is er anderhalf net volledig gesneuveld  en toch zeker ook wel 250m slang niet helemaal betrouwbaar meer, gelukkig had ik extra gekocht en kon de biomeiler bouw de volgende dag gewoon doorgaan.

Een net

In de tuin liggen nu drie hele grote bulten compost na te rijpen. Ze blijven nog zeker liggen tot maart / april en kunnen dan in de tuin worden verwerkt. We zijn heel nieuwsgierig hoe goed de compost is en hebben daarom monsters naar een laboratorium gebracht. Verder gaan we natuurlijk in het voorjaar test bedden maken, zodat we plantengroei met en zonder compost kunnen vergelijken. De compost voelt in ieder geval goed aan en lijkt heel wat vocht te kunnen vasthouden.

De biomeiler heeft de afgelopen twee jaar het volgende opgebracht:

• warmte, genoeg om het huis ook in tijden van extreme kou niet te laten bevriezen. Helaas niet genoeg om het op 12 graden te houden, wat ik gehoopt had, maar wel genoeg om een soort basis warmte in het wandverwarmings- of tempierungssysteem te hebben. Dit laatste heeft ook veel te doen met het feit dat ik een buffervat gebruik en daardoor veel meer water warm moet maken, dan als ik de biomeiler gelijk aan de muurverwarming had gekoppeld. Dit gaan we dan ook  anders doen bij de volgende biomeiler. Verder lagen veel tempierungsbuizen nog onverstuct in de muur, en dat is ook inefficiënt.
• warm water om te douchen
• we hebben uitgerekend dat in ieder geval 27.000 Kg  CO2 uit het beukenhout van de biomeiler nu niet in de atmosfeer is terecht gekomen, maar in de bodem is vastgelegd. Afhankelijk hoe je nu met die bodem om gaat komt een gedeelte van deze CO2 over de jaren ook weer vrij. Hadden we echter alle houtsnippers verbrand, dan was er zeker 34.000 kg CO2 vrij gekomen.
• heel veel geleerd over warmte, compost, bodem en bodemleven
• een hoop publiciteit, zowel in NL als D
• oneindig veel leuke mensen  ontmoet die ook geinteresseerd zijn in biomeilers, er alles over willen weten en spontaan mee komen helpen. Uiteindelijk resulteerde dit in de Nederlandse Stichting Biomeiler, vele biomeilers in NL en een internationale biomeiler conferentie.
• Update 24 nov 2017, uitslag van de compost is bekend en ziet er goed uit.

Was het allemaal rendabel ? Ik heb helaas geen goede warmte opbrengstcijfers om dat te kunnen bepalen, maar ik denk dat we met de opbrengst van de compost net quite draaien, of iets in de min, voor mij een prima resultaat. We hebben echt iets neer gezet, veel geleerd en onze nek uitgestoken, wordt dus vervolgd met de bouw van een volgende biomeiler (die er al staat en 60+ graden is, verslag volgt in de volgende blog).

Enige kleine stukje dat niet gecomposteerd was

Herfsttradities 2016

Afgelopen weekend bouwden we de tweede biomeiler in Stünzel, daar komt nog een aparte blog over, deze blog  is een kort verslag van de heerlijke herfstvakantie die we een week eerder hadden. De weergoden waren ons bijna de hele week goed gezind, en dat gaf ons mooi de gelegenheid het huis weer winter klaar te maken en allerlei andere typische herfstklussen te doen.  We hadden een hoop aanloop van familie, kinderen, vrienden en vrienden van de vrienden, al met al 17 mensen gezien die week, en dan tel ik de Stünzelaars nog niet mee.

Lekker herfst, wandelen en genieten.
Links onder de marterdrol.

Winterklaar 

Houtstapels

Een van de tradities in de herfstvakantie is het winterklaar maken van het huis en de tuin. Het droge hout is naar binnen gebracht zodat het voor het grijpen ligt. Hopelijk hebben we genoeg want er gaat ongeveer een kruiwagen per dag door heen  en dat is aardig wat. Verder lag er nog een hele bult ongezaagd en ongekloofd hout, dat hebben we dus als stoere kerels (Martin, Sicco en ik) even opgelost.

Boven het plafond van het trappenhuis hoorden we van de zomer getimmer en gerommel, en er lag isolatiemateriaal op de trap, vermoedelijk zat of zit er een Marter. In het kader van het tocht dicht maken hebben we gekeken of de marter er misschien toevallig zat, echter we zagen echter alleen een drol liggen. Ekko heeft er een heleboel extra isolatie ingestopt, en hopelijk helpt dit om de marter even buiten te houden. In het voorjaar maar een (houten)steiger bouwen aan de buitenkant, en de vermoedelijke ingang dichtmaken.

Verder hebben we de steiger achter opgeruimd zodat we volgend jaar daar weer verder kunnen met het maken van ramen en luiken. Tegen stuifsneeuw hebben we oud zinkwerk weer vastgezet, en een schot geplaatst in het rotte raam.

In huis heeft Aafke op diverse kamers en gangen gordijnen opgehangen, dat gaat ook weer helpen tegen warmteverlies.  Alle ramen in de slaapkamers hebben nu ook werkende gordijnen, en niet meer van die gevallen die amper sluiten.

Ook de tuin is opgeruimd, het traditionele kastanjebladeren aanvegen is weer gedaan, en het traditionele tulpenbollen poten kwam ook weer voorbij (de muizen lagen stonden al op wacht). Minder leuk is dat het appelboompje dat we van het dorp hebben gekregen het niet goed doet. We dachten dat het de woelmuizen waren, maar dit bleek niet zo.  We hebben de boom uitgegraven en er bleken geen haarwortels meer aan te zitten, wellicht stond de boom te diep. We hebben hem nu minder diep terug gepoot, op hoop van zegen. Andere tips welkom, deze boom betekent veel voor ons.

Appelsap

Appelsap

Behalve appelbomen en Apfelkuchen hebben we ons, net als in 2015, ook beziggehouden met appels plukken in de boomgaard van Heinz de buurman. Met elkaar verzamelden we in een paar uur tijd een hele aanhangwagen plus nog enkele cementtonnen vol met appels. Deze appels hebben we zaterdags geperst en dat leverde 400 liter heerlijke appelsap op.  De appels werden geperst door de firma dassaftmobil.de, een leuk stel dat zelf ook al eens een biomeiler had gebouwd.

De resten van het appelsap persen hebben we ook weer meegenomen voor onze nieuwe biomeiler, we hergebruiken alles tegenwoordig.

Om ook onze Apple Macbooks en iPhone aan de gang te houden heeft Ekko nog het internetgebeuren gereorganiseerd, maar daarover had ik al bericht.

Verder deden we nog wat voorbereidingen voor het biomeiler project, ik wilde bijvoorbeeld onze eigen put gaan gebruiken voor het water, maar de put stond half leeg door de langdurige droogte. Onze krachtige pomp trok de rest van de put in een half uur leeg, onbruikbaar dus.

Het was een geslaagde vakantie, leuk dat jullie er allemaal waren, volgend jaar weer!

Wij hebben internet, praten hoeft niet meer

Internet op het Duitse platteland

Richtantennes op zolder

Aanvankelijk hadden we geen Internet in Stünzel, het bestond hier namelijk niet, en dat beviel prima want de mobieltjes waren onbruikbaar en dat was best gezellig.  In de afgelegen gebieden in Duitsland liggen alleen ouderwetse koperlijnen beheerd door de Deutsche Telekom, en hoewel je Internet kan krijgen, is de snelheid nog langzamer dan een ouderwets 56k modem (u weet wel dat piepende ding dat Internet belt), nog langzamer dan ISDN. Dermate langzaam Internet is alleen geschikt om email te lezen, maar verder te duur en onbruikbaar, we zijn we er maar nooit aan begonnen.

In 2013 veranderde dat en kwam er 4G in de regio, mede doordat de Duitse regering een programma heeft om het platteland versneld op Internet te krijgen zodat de achterstand wordt ingehaald. Dit is ook nodig voor de jeugd, want die moesten vrijwillig nablijven  op school om huiswerk te maken, omdat ze dat thuis niet kunnen doen vanwege het niet hebben van Internet. In 2013 maakte men  hier dus voor het eerst kennis met online shoppen, Youtube, Whatsapp en Faceboook, er ging een wereld open.

zes streepjes

Ook wij besloten in 2013 4G Internet te nemen, want zonder Internet is best wel lastig als je veel dingen moet opzoeken en uitzoeken. Het was alleen niet zo makkelijk als het klinkt, want Internet komt dan weliswaar tot Stünzel, echter niet tot ons huis,  Verder is er maar een provider en dat is Vodafone. Die kijken op de kaart, en zeggen dan dat je geen Internet krijgt omdat er geen dekking is bij jouw huis.

De  man van de Telekomshop in Kreuztal had echter een slim plan, en liet ons een heel weekend een 4G setje meenemen met buitenantenne,  omdat er wellicht toch wel iets van signaal was. Dit bleek inderdaad het geval, en de unit gaf 1 a 2 streepjes (van 10) signaal sterkte. Dit was dus technisch net genoeg voor functionerend Internet, maar niet genoeg voor de Vodafone bureaucratie. Dus moest de Vodafone administratie worden misleid. Dit heeft de beste man gedaan door de Vodafone router administratief te registreren op zijn eigen adres binnen het Vodafone bereik.

De nieuwe Wifi

De truc werkte en sindsdien hadden we dus Internet. Meestal gaat het goed en af en toe ging het toch mis, bijvoorbeeld met langdurige regen, stuifsneeuw of andere weersomstandigheden.  Ook waren er administratieve fouten waardoor we opeens weer administratief buiten het Vodafone gebied "woonden".   We kregen nog een keurig bedank briefje voor onze klant zijn, maar dat op het nieuwe  adres helaas geen Vodafone service was.

Om dat het slecht signaal hebben toch best wel irritant was hebben we vandaag twee richtantennes op zolder geplaatst, en nu hebben we zes streepjes ontvangst zelfs bij langdurige regen. De Vodafone router stond daardoor echter weer te ver van de huiskamer om Wifi te ontvangen en dat hebben we ondervangen door ook een zeer krachtige Wifi te plaatsen, waardoor je nu zelfs in de schuur bij de veranda nog Internet hebt.

Denk dat er een hoop bezoekers blij van worden, en dat zullen we gaan merken in megabytes per maand gebruik vrees ik. Momenteel betalen we 39 Euro per maand voor 15 GB, dat is best wel veel geld, en 15G is zo op met Youtube en Facebook met al zijn filmpjes die gelijk starten. We studeren nog op een permanente Facebook filmpjes blok, en een gecentraliseerde advertentie blokker dat scheelt ook weer een hoop onzin downloaden.

Zelfs bij de veranda Wifi ontvangst

De weg naar het eind van de wereld

Doodlopende weg, Yes!

De weg naar het eind van de wereld, is voor ons de weg naar Stünzel. Deze inmiddels vele honderden malen gereden weg is erg speciaal, met name de laatste kilometer. Na meer dan vier uur in de auto krijg je dan eindelijk het bord Stünzel rechts af 1 km. Dan rijd je stijl de berg op, volgt een verraderlijke scherpe bocht en dan staat er bord doodlopende weg Stünzel, ik hoor ons nog juichen toen we eerste keer dit bord zagen, precies wat we zochten een dorp aan het eind van een doodlopende weg.

De weg naar het einde van de wereld

Vervolgens is het nog 50 meter tot het bordje Stünzel, alwaar je verwelkomt wordt door een mooi bord en opgeleukt met verse bloemen en tegenwoordig een achter gebleven beeld van het houtkunst festival. Dan rijd je weer iets naar beneden een prachtige laan in, met bomen links en rechts. Wie goed oplet ziet rechts al ons huis heel even oplichten vanwege de blauwe luiken en het helwitte stucwerk.

De weg is altijd anders door de seizoenen heen, maar altijd mooi. Ik maak heel vaak foto's van de weg, en heb aantal  hier onder geselecteerd

Ooit was de weg kaal, er stond geen enkele boom. De dorps bewoners zijn enkele decennia geleden begonnen met het aanplanten van een grote variatie bomen, o.a. kersen, berken, esdoorn, te veel om op te noemen. Deze variatie zorgt voor een mooi laan effect dat op verschillende tijden in de seizoenen er totaal anders uit ziet.

Aan het eind van de weg staat als eerste huis aan de rechterkant ons Gasthaus, inmiddels ook wel het Blue Hotel genoemd,  kan niet missen. Dat aankomen dat voelt nog steeds als thuiskomen in een idylle aan het eind van de wereld.

De weg, ieder seizoen weer anders

Ook mooi bij nacht

En als je weg gaat deze typische Wittgensteinse zegswijze

En dan organiseer je een Biomeiler conferentie in je huis.

"Wat ga je met het huis doen ?", is een van de meest gestelde vragen.  Nou, bijvoorbeeld een conferentie organiseren omdat je Biomeiler twee jaar oud is, en volgens de theorie op zijn eind moet zijn. Omdat ik wel ideeën heb hoe het verder moet met deze in de prijzen gevallen biomeiler, maar omdat anderen misschien wel veel betere ideeën hebben. Omdat het gewoon leuk is met een clubje lekker te bomen over dingen die je leuk vindt. Omdat je zulke dingen dus kan doen in Gasthaus Stunzel, ons Blue Hotel.  En zo kon het gebeuren dat de Nederlandse stichting Biomeiler en onze Duitse vrienden van Native Power de "1st International Biomeiler Conference" organiseerden voor biomeiler bezitters.

De deelnemers

De weken hiervoor stonden al een beetje in het teken van de biomeiler conferentie, zo'n activiteit zorgt voor een extra duw om een en ander af te maken. Zo is de woonkamer gestuct en geschilderd, zijn alle kamers van gordijnen voorzien, is de boel weer eens flink opgeruimd en anders ingedeeld. We verwachten immers 18 gasten waarvan een deel bij ons zal overnachten in ons nul sterren hotel. Uiteindelijk komen er zelfs 21 mensen uit alle windstreken. We hebben een Fin, die een biomeiler heeft gebouwd bij -20 met vis resten en witte kool, Italianen die al sinds 2006 bezig zijn en zeer veel experimenteren, Oostenrijkers met een focus op compost, Zwitsers, Nederlanders o.a. de mensen achter de biomeiler met menselijk uitwerpselen, Chilenen, veel Duitsers, en de Amerikaan Gaelan Brown per Skype.

Silvia schetst er real time op los

Behalve een mooie geografische spreiding hebben we ook qua deskundigheid alles in huis, architecten, een doctor  in de meet en regel techniek, bodemdeskundigen, compost experts, elektronici, IT'ers, boeren, permacultuur experts. Verder is er onze top kok Aafke die in  haar eentje iedere drie dagen lang heerlijk ontbijt, lunch en diner op tafel zette. En niet te vergeten Silvia Machgeels die twee dagen lang aantekeningen maakte in de letterlijke zin van het woord, een prachtige real time tekening (info graphic) die precies laat zien wat er bedoeld werd.


Vorig jaar hadden we de Fin Risto Immonen op bezoek voor het internationale houtkunst festival. Als er dan weer een Fin op bezoek komt vraag je voor de grap of hij de man soms kent, en dan verwacht je niet dat hij zegt dat hij wel eens kluste bij deze kunstenaar, de wereld is klein. Nog een erg leuke ontmoeting was met een Duits architecten paar uit München, dat net als wij sinds een paar jaar een 17e eeuws vakwerk monument bezit als vakantiehuis, met daarin een tempierungs verwarmingssysteem (daar zijn er maar een paar honderd van), en een biomeiler. Daar moeten we dan tzt. ook maar eens een kijkje gaan nemen.

Biomeiler 2014, 2015, 2016

De biomeiler zelf doet het na twee jaar nog steeds erg goed en heeft een temperatuur van rond de 38 graden. Omdat de geiser stuk is gebuiken we de biomeiler als warm water voorziening, en iedereen melde ons dat ze heerlijk warm hadden gedoucht, sommigen moesten zelfs koud bijmengen. Toch gaan we eind van de maand de biomeiler vernieuwen. We gaan de inmiddels flink gekrompen bult leeg scheppen en het materiaal verder laten composteren in een tweede  bult. Ook in deze bult stoppen we slangen om de warmte te oogsten, de temperatuur gaat door dit omzetten weer een paar maand stijgen en dat komt  mooi uit vlak voor de winter.  De lege cilinder gaan we weer vullen met verschillende soorten biomassa en 5 lagen slangen, zodat we  meer warmte kunnen oogsten. Als je mee wilt doen met het opbouwen van de nieuwe biomeiler kun je je aanmelden via Native Power Duitsland of via mij.

38 C

De conferentie zelf was zeer geslaagd, doel was elkaar te leren kennen, ervaringen uit te wisselen en te komen tot een aantal standaard aanbevelingen, deze doelen zijn allemaal gehaald. Voor ons als Gasthaus bezitters  was het natuurlijk erg fijn om te ervaren dat we werkelijk in staat zijn om dit soort leuke evenementen te organiseren. Wie weet wat er nu allemaal nog meer gaat komen.

druk overleg

En zelfs de pers was er, mooie kop. Ik heet dus nu "Frank Scholten en Jan Scholten", in het zelfde stukje.

Siegener Zeitung - 7 Oktober 2016

Blue Hotel

Het resultaat van drie dagen muren verven

Na vier jaar andere klussen werd het tijd om de woon- en eetkamer te schilderen. De kozijnen stonden al in de grondverf en afgelopen weekend waren dan muren en plafonds aan de beurt. Aafke heeft het oude 1912 ontwerp met lambrisering eigentijds ingevuld met onze geliefde kleur blauw.  De schilder ploeg bestaande uit Jessica, Sarah, Aafke en mijzelf zijn twee en halve dag volle kracht bezig geweest om er iets moois van te maken.

Omdat we de woonkamer ook gebruiken om in te wonen, en omdat de oude kraakpand look ook wel is gaan bevallen, is het schilderen er lang bij ingeschoten, mede ook omdat dan alle meubels er uit moeten, en waar moeten we dan zitten? Uiteindelijk toch maar besloten een schilder weekend te organiseren, om dit achterstallige klusje te klaren en omdat er volgende week 18 biomeiler deskundigen op bezoek komen, die laat je toch niet in zo'n aftands voormalig hotel zitten.

Blue Hotel

Natuurlijk gaan er dingen mis, en vielen er hele stukken stucwerk van de muur. Het plafond dekt ook na drie keer verven nog steeds niet 100% en is wat streperig. Maar ook deze ik-vertrek-jank-momenten hebben we doorstaan. En met veel doorzettingsvermogen zijn alle muren gedaan, behalve die naast de kachel, zo houden we ook nog wat werk voor de volgende keer.

Behalve schilderen hebben verder ook nog Jessica's Geburtstag gevierd, heeft Aafke alle kamers heringericht en gordijnen opgehangen, hebben we heerlijk drie dagen buiten in de zon geluncht en de Chinees in Bad Laasphe bezocht. Alles uiteraard afgeserveerd met lekkere Bosch biertjes, wijn en Torte! Het was het waard, het is mooi geworden, het is nu een "Blue Hotel", zeer toevallig ook nog een van onze favoriete artiesten: Chris Isaak. Hij is bij deze uitgenodigd voor de opening.

Blue Hotel - 

Making of

Tevreden over het resultaat.