Herfstvakantie 2013

Zit je wel eens rustig op de bank Frank? Kijk je wel eens uit het raam? Doe je wel eens niks? Enig idee waarom  je zo moe bent vandaag ? In plaats van blog schrijven heb je voor het Greatesthitslive project een Facebook pagina in elkaar gezet. Dit terwijl je nog geen dag terug bent van een herfstvakantie in je Duitse bouwvallige zoete inval, die je ook nog onderbroken hebt door drie dagen in NL te gaan werken, terwijl ook nog het huis van je dochter bijna afbrandt, obsessief, gek, prettig gestoord, oordeelt u zelf maar.

De werkvoorbereiders

Lekker in de herfstzon

Als werkvoorbereiders voor de herfstvakantie gingen Bert en ik donderdagavond al naar Stünzel om de puinhopen die we de vorige keer hadden achtergelaten zoveel mogelijk op te ruimen, en er voor te zorgen dat we nog een slag konden maken met de verwarmingsleidingen. Vorige keer waren we gestopt omdat de buizen op waren, inmiddels zijn er weer nieuwe dus konden we meteen aan de slag. Bert houdt niet van knietjes in de leidingen, en leeft zich daarom geheel uit met het buigijzer, het aantal koppelingen wordt hierdoor steeds verder gereduceerd, en ook houden we steeds minder restjes over.  Netto resultaat na twee dagen is dat de tweede verdieping, het trappenhuis van een naar twee, en nog wat stukken op het eerste bordes van buizen zijn voorzien, dat schiet al aardig op dus.

Daarnaast heeft Kees nog kamer 7, 8 en 9 van nieuwe stroombekabeling voorzien, net voor de grote club mensen aankwam.  Nu het grove hakwerk gedaan is en de diverse leidingen geplaatst zijn, kunnen kamer 7, 8 en 9 ook weer gebruikt worden als slaapkamer, dat is toch we weer een kleine mijlpaal. Bovendien hebben we deze kamers nodig als we in kamer 1 en 2 gaan hakken, en staat ons dus niks meer in de weg om dat te gaan doen, alleen misschien de winter die aanstaande is. Ik laat me ook niet gek maken, we zien zien wel hoe ver we gaan komen dit jaar. Tenslotte weet ik nog steeds niet wat voor verwarmingsketel er komt, wel dat het pellets als primaire brandstof worden, maar het precieze keteltype is nog niet duidelijk op dit moment.

Steeds drukker

Vanaf zaterdag stroomt het huis echt vol en zijn we opeens met zijn twaalven (Bert, Els, Kees,
Lianne, Eliza, Rixt, Aafke, Frank, Anne Bouke, Karin, Cor, Chris en een hond).  En net als vorig jaar wordt het ook weer erg mooi en warm herfstweer, echt weer om buiten dingen te gaan doen. Dan heb ik het over lekker buiten lunchen, vakwerk verven en overstek in de schuur dicht timmeren met planken, die dan ook weer geverfd kunnen worden.  De kraanvogels vliegen ook weer over, maar maken dit jaar helaas geen stop, jammer maar wellicht volgend jaar dan misschien.  Zondagavond rijden Bert en ik weer naar West Friesland, moet helaas werken en kon  door onvoorziene omstandigheden geen hele week vrij krijgen.

Woensdagavond laat weer terug in Stünzel, samen met mijn zoon. Diezelfde avond, of eigenlijk nacht, komt er nog meer familie en aanhang.  We moeten ze ophalen in Bad Laasphe, want ze zijn enigszins verdwaald in de donkere nacht zonder navigatie en bellen ons op voor instructies.  maar ja, lastig  want hoe leg je nu uit waar ze heen moeten rijden als je niet weet wat er daar op de borden staat.  We besluiten naar Laasphe te rijden  en voor de bank aldaar te wachten, zodat ze achter ons aan kunnen rijden. Middernacht, enige mannen in leren jassen voor de bank, trekt ook de aandacht voor de politie, die dan ook een extra rondje rijdt.  Niet veel later treffen we de familie en rijden we de donkere berg weer op. De tweede auto met familie is met navigtie van de kaart verdwenen, en melden dat ze inmiddels in een donker bos op een zandpad rijden. Ze zijn vlakbij maar hebben waarschijnlijk niet helemaal het goede adres ingetikt, Stünzel heeft wel drie straten namenlijk. Via de telefoon praten we ze naar het Gasthof en zitten we om 01:30 aan de borrel met de herfst ploeg 2: Ekko, Marjolein, Cor, Julia, Jordi, Peer, Pier, Wiepkje, Annebouke, Cor, Chris, Ekko, Rixt, Aafke en Frank

Hooischuur

Overstek wit, balken bruin en
eerste vakken met leem

Het is de hele week al mooi weer met zelfs temperaturen tegen de 20 graden, prima weer om nog een slag aan de hooischuur te geven. Het vakwerk heeft een eerste laag bruine lak gekregen en de planken van het overstek zijn wit geverfd, was wel even een tour om bij het bovenste puntje te komen, maar uiteindelijk gelukt met een ladder op de steiger.

Vervolgens zijn we met stampleem begonnen om de vakwerk vakken dicht te maken. In ieder vakwerkvak timmer je drie (pan) latten, links, rechts en onder. Vervolgens maak je buitenkant dicht met stevige planken en een plaatje boord van 5mm die precies in het vak valt. Dan zet je aan de andere kant van de balk een plank, en ga je de leem met een moker er instampen. Dit doe je totdat er geen verdichting meer is, en dan kan je verder met de volgende laag. De bovenste laag is het lastigst omdat je dan niet naar beneden kan slaan, maar zijwaarts de leem plat moet slaan. Dacht eerst dat dit wel een leuk klusje voor de jonge kinderen zou zijn, maar nee, dit is echt heel zwaar en uiteindelijk was het alleen Ekko nog die de kracht had!  De kinderen hebben wel heel goed geholpen met het aanvoeren van leem. Ze scheppen de leem in emmers die vervolgens via een katrol naar boven worden getakeld.

Stampleem duo Ekko & Ekko in actie

Leem zit er in, nu nog een laag kalk

De eerste vijf vakken zijn dicht nu, dit gaat nog behoorlijk wat tijd kosten om alles dicht te krijgen. Vraag is ook of we dat wel willen, want het open karakter nu geeft wel een erg mooi uitzicht en veel licht binnen, te overwegen valt dan ook om er over de hele breedte veel glas in te zetten. Dit zal wel overlegd moeten worden met de Denkmalschutz vrees ik, maar wel iets dat ik serieus overweeg nu. Maar zelfs met glas, is er voorlopig nog genoeg te leem  te stampen, wie wil kan zich aanmelden, het is zwaar maar relaxed werk in de buitenlucht, dat je geheel tot rust laat komen, heel therapeutisch.

Opruimen

Na de zomer is er achter wat puin zo her en der achtergebleven, verder is er door de hooischuurklussen weer een hoop resthout bijgekomen. Ook komt de winter er aan, dus is het hard nodig om ook de tuin winterklaar te maken.  Met zo veel mensen is dit echter helemaal geen probleem en binnen no time, zijn alle bladeren bij elkaar geharkt, al het puin geruimd,  kubieke meters hout gehakt, lekkende dakpannen in de hooischuur vervangen, een oude grijper verwijderd, trampoline opgeruimd, gordijnen gemaakt, en alle kamers gedweild en stofgezogen.

De puinruimers

Van onszelf hadden we nog doosje stoofperen mee, Marjolein had ook peren mee zodat er lekker stoofperen gemaakt konden worden. Buurman Heinz had nog wat appels over die we zelf plukken mochten, zodat we echte Heinz Appelmoes gemaakt  hebben, erg lekker! 

Jagdgenossenschaft

Als eigenaar van een stuk grond in jachtgebieden wordt je ieder jaar door het jagersgilde gecompenseerd op de jaarlijkse vergadering. Vooraf komt de voorzitter je een envelop met geld thuis brengen, we krijgen maar liefst twee euro nog wat, nou daar kan je wat mee! Daarna wordt je uitgenodigd in de dorpskroeg om de vergadering bij te wonen, het bestuur te kiezen, eventueel bezwaar te maken en te stemmen over allerlei kleine en grote zaken. Bijzonder vond ik wel dat de penningmeester alle transacties van het gehele jaar ging door nemen, met tot op de cent nauwkeurige bedragen. Zo heeft men drie week wel vijf  euro rood gestaan, en daardoor een rente verlies van enige centen geleden, is gelukkig weer goed gekomen door de storting van contributie. Gelukkig was er nog wel geld genoeg om het hele dorp te trakteren op een heerlijke maaltijd aangevuld met lekkere biertjes en natuurlijk Schnapps, het was nog lang onrustig in Stünzel.


Over de hele  herfstvakantie maar liefst 21 mensen op bezoek gehad, niet allemaal tegelijk maar in verschillende ploegen. Was wederom bere gezellig en met zoveel mensen maak je ook weer een hoop voortgang.  Natuurlijk is er ook nog van het bos en de herfst genoten en zijn er kraanvogels overgevlogen die  helaas niet geland zijn, jammer genoeg heb ik mezelf te weinig tijd gegeven om hier bewust van te genieten, moet af en toe even niet vergeten dat het hier een vakantiehuis betreft en dat relaxen gewoon mag en moet.

Hier wordt gewerkt!

Hoe betaal je een tweede huis in Duitsland ?

In vele opzichten is Duitsland een modern en relaxed land. Echter wat ik nu toch mee maak om het huis te betalen is toch echt wel apart. Laat ik wel eerst vertellen dat wij het huis niet kopen via een makelaar, maar in feite de negatieve erfenis van de vorige bewoner overnemen. Niemand wilde zijn erfenis bestaande uit schulden hebben, daarom moest de notaris een koper zien te vinden die het huis overneemt. In feite krijgen wij het huis voor niks en betalen de uitstaande schulden af. Eén grote schuld bij de bank, een schuld bij de olieboer en dan nog vele andere kleine schulden.

Te koop bordje, niet meer nodig

Op 19 juni 2012 zaten wij bij de notaris in Bad Berleburg om het koopcontract te tekenen. Nu zou je denken dat je dan net als in NL eerst geld moet overmaken naar de notaris, hij dan op zijn rekening kijkt of het er is, en dat je dan het eigendomsbewijs krijgt. Makkelijk, veilig en de notaris als onafhankelijke partij in het midden, dat is zijn rol zou je zeggen.

In ons geval liep dat allemaal anders, de eerste verassing was dat we het koopcontract ondertekenden en dat er niet eens gevraagd werd naar de betaling. Ik vroeg nog waar moet het geld heen overmaken, maar de notaris zei niks te doen, totdat hij een rekening zou sturen.  OK, wij wachten, en wachten, maanden gingen voorbij en ondertussen zijn wij al flink aan het verbouwen en krijgen we zelfs Denkmalschutz medewerking.  Eind september volgt er dan post van de notaris waarin staat dat er betaald moet worden.

Nou verwacht je een keurige factuur en een bankrekeningnummer waar het heen moet, maar nee, het bedrag dat betaald moet worden blijkt opgesplitst in vier stukken.  Drie schuldeisers die publiek ingeschreven staan, en als vierde de notaris zelf. Iedere schuldeiser moeten we zelf apart betalen, en er geldt voor ieder stuk een andere te betalen dagrente vanaf verschillende data. Nu is het dus de bedoeling dat je zelf de drie stukken overmaakt naar drie banken, plus de daarbij behorende dagrente. Je moet zelf maar uitrekenen om hoeveel dagen het gaat, en wat dan het totaal is.  Om dit over te maken moet je natuurlijk de IBAN en BIC nummers er bij zoeken, ik betaal gewoon via een Nederlandse bank namelijk.

Als je de drie stukken dan hebt betaald, dan neem je de koopsom en trekt daar de drie betalingen en rente af, wat je dan nog overhoudt betaal je aan de notaris. Wat hij daar dan nog mee doet blijft een raadsel volgens hem zijn er nog veel kleinere schuldeisers. Ik plaats hierom dit artikel pas een jaar later, want ik verwachtte nog wel wat te horen. Is echter niet gebeurd, heb niks meer gehoord van de notaris.

Deze vreemde betaalprocedure begreep ik in eerste instantie helemaal niet, dus ik betaalde niets en wachtte op een duidelijke rekening, hij had toch duidelijk gezegd wacht op de rekening. Waarop de notaris dus dacht dat ik niet betaalde, en in plaats mij daarover te bellen of een herinnering te sturen, ging hij willekeurige mensen in het dorp bellen om hen te vragen dat ze ons niet meer in het huis moesten laten.  Dat deden ze gelukkig niet, en vonden hem gelukkig ook een tikje maf, ligt dus niet aan mij.

De trotse eigenaren vlak na aankoop van hun bouwval

Verder is het nu maar afwachten of de schuldeisende  partijen hebben ontvangen wat ze willen ontvangen.  Een kind kan al zien,  dat als je het zo ingewikkeld maakt het op talloze manieren fout kan gaan. Ik ben geen notaris, maar wordt gedwongen zijn werk te doen (en nog betalen ook), als dat maar goed gaat. Denk dat de Duitse notarissen nog veel kunnen leren van  hun Nederlandse collega's, op het gebied van simpliciteit en transparantie.

Denk nou nog maar niet dat het klaar is, na de betaling hierboven krijg je nog de rekening van de inschrijving in het Grundbuch (Kadaster), Overdrachtsbelasting,  265 euro voor iets vaags en de rekening van de notaris zelf, al met al zo'n 4500 euro kosten.  Na een half jaar kan je jezelf dan pas echt de eigenaar noemen.

De stofbende

Stünzel, Zaterdag 5 oktober 2013

Lekker aan het uitbuiken van een grote pan pasta en salade gemaakt door Janine. Hebben we ook wel nodig want sinds woensdag zijn Bert en ik aan het sleuven slijpen en hakken voor het verwarmingssysteem. Janine zorgt voor de lekkere catering zodat wij mooi door kunnen werken, en dat merk je, want het schiet al aardig op.

Inmiddels zijn de sleuven klaar in kamer 9, het trappenhuis op de tweede verdieping, de beoogde douche ruimte, trappen naar de eerste en tweede verdieping, de dames WC en de hele gang boven naar de badkamer. Het sleuven slijpen gaat redelijk makkelijk op de lange rechte stukken, dankzij de machine van Hubert. Problemen blijven echter de rare hoekjes, die kan je alleen met de sleuvenmachine in de hand doen, maar dat is heel zwaar en de machine gaat vaak met ons zelf aan de loop. Dat lossen we dan weer op met een lat op de muur, maar dat kost allemaal extra tijd natuurlijk. Voor de deuren heeft Bert nu een mal gemaakt, die je in de deurposten kan zetten zodat die nu ook snel van sleuven rondom kunnen worden voorzien. Al doende leren we, en maken we steeds meer speciaal gereedschap bij.

Nu aan het eind van de dag de waanzinnige stofwolken wat zijn opgetrokken wordt het duidelijk dat het een enorme stofbende aka puinzooi het is in huis. Overal ligt stof, van dat fijne stof dat ook na  het stofzuigen er gewoon nog steeds ligt. Ben bang dat het wel drie keer stofzuigen en meerdere keren dweilen wordt wil je dit ooit weer schoon krijgen. Gelukkig zijn de slaapkamers schoon, want we hadden heel slim, natte lappen voor alle deuren gelegd en dat heeft bijzonder goed geholpen.

De deur mal in actie

Het mysterie van de nogal slecht werkende cirkelzaag is ook weer opgelost, bleek dat de schroeilucht niet werd veroorzaakt door een stomp zaagblad, maar doordat het blad verkeerd om zat. Hij zaagde dus met de achterkant, en dat is dus niet aan te bevelen, stank en herrie en zagen ho maar.   Blad omdraaien had direct het beoogde effect.

Voor zondag staat nog in de planning om de leidingen onder de deuren door te maken op de eerste, zodat de volgende keer de buizen er ook in kunnen. Als dat allemaal lukt zijn we een eind gekomen, zou wel erg fijn zijn, want de hele dag met een constant beslaande veiligheidsbril, stofmasker en gehoorbeschermers begint wat claustrofobisch te worden.

Verrassingen

Altijd weer een verrassing wat je aantreft als je in Stünzel komt. Zo heeft mijn zwager Kees vorig weekend kamer 7 en 8 van nieuwe stroomkabels heeft voorzien,top!. En mijn zus heeft de originele woonkamer gordijnen gevonden, gewassen en weer opgehangen. Verder treffen we magnetron, een collectie wijnglazen, handig want de oude waren bijna allemaal stuk. Een van de buren heeft een 140x210 matras in prima staat langs gebracht, en tevens treffen we een kastje.Langzamerhand steeds meer kasten, is ook wel handig met die stofbende. Ook staat er nu een Senseo voor de snelle koffie, nou ja als je weet hoe dat moet, ik kreeg slechts een waterballet. Als klap op de vuurpijl kwam er ook nog een stuk plafond in het trappenhuis met een hels kabaal naar beneden vallen, terwijl we net zaten te eten, had al gezien dat het los zat, maar ja, altijd weer een nieuwe verassing in zo'n bouwval.

Nu kan ik nog vertellen, dat we alweer op een kalender staan, een internet test set van Vodafone hier hebben, de glasbak aardig bijgevuld is, uitgenodigd ben voor het Jagdgenossenschaft en dat we ook nog wat afwerking aan de hooischuur hebben gedaan. Dat wordt echter veel te veel, dat schrijf ik wel in een volgende blog bericht. Nu kijken of dat Vodafone LTE (5G) echt werkt, door deze blog te publiceren.